Ya bizi kırıyor musun? Aşkolsun yaa Ağlarım şurda, protesto yapıyorum kardeşim!!!!!!!


YENİ BÖLÜM İSTERİZ!!!!!!!!!

YENİ BÖLÜM İTERİZ!!!!!!!!!!!!

bence çook güzel yazıon ve mutlaka iyi seni dinlemen lazım (yaz yaz) birde bişi sormak istiom gerçekten 12 yaşındamısın.

Beroşum Sanırım Yeni BöLüm Yazacak. Yani Geçen Gün Koşunuşurken ÖyLe Diyordu. Ama Ne Zaman Yazacağını Hiç BiLmiyorum. Onun İşi BeLLi Olmaz. Ama Bana Kalsa ZorLa Bugün Yazdırırdım. İşimiz OLmasayDı. Ama Onu İkna Edeceğim. Sizi BöyLe Merakta Bırakamaz ^^

Maron lütfen ikna et şu kızı!!!
Vallahi burda isyan çıkartırım, lütfeeeeenn Tek umudum sensin. Ay sen de hikaye yazmışsın. Dur oraya geliyorumm, yuppii yazarlar çok aktif burda!!!!!!!

Merakta Bırakmamak İçin Söylüyorum Hikayenin 3.Bölümünü Yazmış Ama Bir Kısmını Değiştirmesi Gerekmiş. Ondan Sonra Koyacaktı.
Merak Etmeyin.

İşte yeni bölüm ^^
Yaşıma gelince, tam 12 değil, 12 Haziranda 13'e girdim ^^ Bu bölümü sevdiğimi söyleyemem Her şey ' hadi hoppala ' diye aceleye getirdim. E, gecenin 4'ünde yazınca böyle oluyo' xD Size iyi okumalar xD

***

Bölüm 3 - Canım İkizim Melodie, Sevgili Abim Chris

...Ama kapının açılmasıyla irkildim. İçeri giren kişi ise çocukluk, anasınıfı, ilkokul ve eski lisemden en yakın iki arkadaşım Melodie ve Christopher'dan başkası değildi. Ve kahretsin ki beni görmüşlerdi. Ama bir an durdum... Chris'in İtalya'da olduğun sanıyordum, demekki geri dönmüşlerdi! Melodie dirseğiyle Christopher'ı dürtükleyip beni ve Robert'ı gösterdi. İçimden lanetler yağdırdım. Chris şimdi türlü şey uydururdu. Aklından hangi senaryoların geçtiği okuyor gibiydim. Ne de olsa çocukluğumuzdan beri arkadaştık...
Melodie beline gelen siyah saçlı, koyu mavi gözlü uzun boylu bir kızdı. Gece Chris, Mellie ve ben dolaşmaya çıktığımızda, onun gözlerini gökyüzünün rengiyle karıştırırdım. Öyle garip bir renkti ki gözleri, lensler bile o kadar olamayacak gibiydi. Büyükannem onu giyinişinden dolayı onaylamıyordu. Çok siyah giyiniyormus, kapkara makyaj yapıyormuş, garip garip bileklikler, kolyeler takıyormuş, çok dengesiz gruplar dinliyormuş... Sanki ben farksızım. Chris ise kesinlikle yaşının en yakışıklı gençlerinden biriydi. Çenesine kadar gelen dağınık siyah saçları vardı. Bu yüzden saçları kısa görünüyordu. Gözleri ise garip bir karanlıktı. Ve - makyaj mı yoksa gerçek mi bilemiyorum - gözlerinin çevresinde sürekli bir siyahlık vardı. Her zaman. Bir fara benziyordu, ancak denizde ve havuzda bile geçmezdi. Hatta Melodie ile çoğu kez denemiştik onu çıkarmayı ama hep sonuçsuz kalmıştı. Gözlerinde her zaman bir pırıltı olurdu Chris'in. Nadir ama çok güzel gülümserdi. Değişik huyları olduğu için bizden başka arkadaşı yoktu. Yani bizim bildiğimiz kadarıyla. Büyükannemin onun içinde bahanesi vardı. Kulağı erkek olmasına rağmen delikmişmiş hemde bir değil iki değil üç kere! Diğer kulağının tepesindeymişmiş küpesi. Hiç de sağlıklı değilmişmiş! Hem neymiş gözlerinin çevresindeki o kapkara şey... Erkekler makyaj yapar mıymışmış? Ona Tanrı bilir kaç kere anlattım o makyaj değil diye ama beni dinlemedi.
Mellie ve Chris bize doğru geliyordu, bende fark etmemiştim, ağzım bir karış açık kalmıştı. Robert da ne olduğunu merak edip arkasını dönmüştü. Melodie ve Chris'i görünce belliki benim kadar afallamıştı. Aslında benim afallamamam gerekirdi nede olsa alışmıştım o tipleri görmeye. Ama Chris iki yıldır İtalya'daydı ve onu tam iki yıldır görmemiştim. Yanımıza gelmişlerdi. Chris başını öyle bir eğmiştiki, bana bakan pırıltılı gözlerinin çevresindeki halka daha bir büyümüştü. Bana ender gülümseyişlerinden birini göndererek iki parmağıyla çenemi kapatıp sakin bir ses tonuyla konuşmaya başladı.

Chris: Eski dostuna merhaba demek yok mu Ellaine?
Ella: Tanrı'm, seni şapşal Chris! Benim adım Ella, hala öğrenemedin mi?

Dedim. Ama dememle ona sarılmam bir oldu. Chris de bana sarılmıştı. Ne çok özlemiştim arkadaşımı... Her zaman aldığım deniz kokusu hala üzerindeydi. Uzun uzun içime çektim o kokuyu. Sanki savaştan dönen kardeşimi görmüştüm. Gerçi Melodie ve Chris benim için kardeşten de öteydiler. Ona öyle uzun sarılmışım ki artık herkes bize bakmaya başladı. Kızarıp Chris'ten ayrıldım. Ona, çok ender bir kumaş bulmuş terzi gibi bakıyordum. Gerçi boyunun uzaması, ve daha yakışıklı olması dışında bir değişiklik yoktu... Sonra Robert'in orda olduğunu hatırlayıp aceleyle konuşmaya başladım.

Ella: Bunlar benim en yakın iki dostum Melodie ve Chris.
Robert ( Dehşet verici şirin gülümsemesiyle ): Memnun oldum.
Melodie: Menun oldum Robert. Sanırım seni daha sık göreceğiz.
Ella: * Ölümcül bakış *
Melodie: Yani Ella'nın arkadaşı olduğuna göre...

Chris ise konuşmamış Robert'ın yanına gitmişti. Kendi yüzünü Robert'ın yüzüne iyi yaklaştırıp yüzüne dik dik bakmaya başlamıştı. Melodie ve ben gülmeye başladık. Çünkü bu Chris'in ilk tanıştığı kişiyi ölçüp, konuşup konuşmayacağına karar verdiği bir inceleme tarzıydı. Robert ise rahatsız olmamış gülümseyerek ona bakıyordu. Belli ki bu şey hoşuna gitmişti. Chris yüzünü uzaklaştırıp tekrar yaklaştrdı. Eski haline dönüp iki parmağını çenesine koyup Robert'a bakmayı sürdürdü. Biraz sonra gülümseyerek konuşmaya başladı.

Chris: Christopher. Sen Chris de. Soyadım önemli değil. Memnun oldum.
Robert ( Gülerek ): Ben de Robert memnun oldum.

Chris Robert'in yanına oturup bu sefer bana bakmaya başladı. Bense pek rahatsız olmamıştım. Yaklaşık 10 - 11 yıldır bu bakışları üzerimde hissediyordum. Chris ve Melodie de bir şeyler istedikten sonra Chris bize İtalya'da neler yaptığını, ve insanların ona tepkisini anlatmaya başladı. Arada bir hareketler yaparak gösteriyordu. Bazen öyle kendinden geçiyordu ki müşteriler bize bakıyordu. Robert ve Chris iyi anlaşmış gibiydi. Bense öyle mutluydumki bugün olanları unutmuştum.

Chris: Bu arada aklıma gelmişken söyleyeyim. Bugün bir konuğumuz olacak.
Ella ( Somurtarak ): Ne konuğu daha ilk günden?
Melodie: Benim bir arkadaşım gelecek. Arkadaşım lafını lafın gelişi söylüyorum. Aslında hiç sevmem ama Chris'i duymuş ve görmek istedi. Bende boynu bükük kabul etmek zorunda kaldım.
Ella: İnsan önceden söylerdi.
Chris: Ben Melodie'den rica ettim. Sana kötü bir sürpriz olsun istedim.
Robert: Hadi ama, ne kadar kötü olabilir ki?
Melodie: İnanamayacağın kadar. Tanrı'm, adı bile aşırı dozda korku içeriyor....
Robert: Nasıl yani?
Melodie & Chris: Melissa Sindram!
Robert & Ella: Nee!?!
Melodie: Söyledim size adı bile korkunç!
Ella: Aman Tanrı'm! Lütfen bu olmasın!
Chris: Ne oldu yine ey, Truvalı Helene?
Ella: Bana Truvalı Helene deme artık, kendimi kötü hissediyorum. Ayrıca o kız tam bir cehennem! Melodie, Tanrı aşkına nasıl öyle bir arkadaş edinirsin?
Robert: Bugün o kızdan kurtulmak için ne yaptığımı bilemezsiniz. İkinci kez hiç çekemem.
Ella ( Kollarımı birleştirerek ): Bahçedeyken çok mutlu görünüyordun ama?
Robert: Hadi ama saçmalıyorsun, o kız ve mutlu olmak öyle mi? İmkansız iki şey.
Ella: Sen ve doğrular gibi mi? Bahçede de mutlu olmadığın için bana gülümsüyordun değil mi?
Melodie: Yüce Tanrım! Keser misiniz kavgayı?

Biz konuşmaya dalmışken içeri bir grup kikirdeme doldu. Ve ölüm anım... Melissa karşımdaydı! O an yerin yarılmasını - ya da gök, ayırt edecek değildim - ve içine girmek için dualar ediyordum. Melissa'nın yanında Kızıl siyah saçlı bir erkek* daha vardı. Ve onun yanında da 3 kız. Bu sefer herkesin ağzı bir karış açıktı. Gerçi Chris sadece biraz aralamakla yetinmişti ama... Melissa bir sandalye çekip yanımıza oturmuştu. Kızıl Şeytan ( Ona taktığım isim de buydu. En azından adını öğrenene kadar. ) ve diğer üç kız da yanımıza gelmişlerdi.

Robert: Hannes? Senin ne işin var burda? Sizin dersiniz öğleden sonra değil miydi?
Hannes: Hadi ama... Tüm gün boyunca onu mu çekeceğim? Boş ver bir günden bir şey çıkmaz.
Ella: Sen onu tanıyor musun?
Robert: Evet dostumdur.

Hannes ve Robert birbirine zıt iki kutup gibiydi. İkiside farklı huylar taşıyorlardı, ama çok iyi dosttular. Robert Hannes'dan daha düzenliydi kesinlikle. Hannes ise... Tam bir sersemdi. Tek geceliklerle geçinen tiplere benziyordu. Chris kapkara olmuş gözleriyle gelenlere bakıyordu. Onun daha önce bu kadar rahatsız edici bir şekilde başkalarına baktığını görmemiştim. Belli ki sinirlenmişti, ya da hiç hoşlanmamıştı onlardan.

Melodie ( Chris'i gösterdi ): Melissa, bak iste Chris bu. Gördüysen biz artık gidelim-
Melissa: Durun canım hemen gidecek misiniz? Biraz konuşun hem Hannes'ı tanımıyormuşsunuz. Ayrıca... Robert da burada. Ve ne yazık ki Ellaine de...
Ella: Benim için ne düşünüyorsan Melissa, inan bana ben de aynısını düşünüyorum.
Hannes: Vaaay, kız kavgası demek. Zevkli olacak.
Melodie: Sen çeneni kapar mısın lütfen?
Hannes: Asi biri çıktı demek...
Melodie: Ne asisi?
Hannes: Ve de sinirlenen bir tip, bayıldım...
Melodie: Tanrı'm! Sinir bozucu şey! Chris, Ella. Ben gidiyorum. Geliyor musunuz?
Ella: Bir saniye bile durmam burada.
Chris: Siz gidiyorsanız benim işim yok.

Sonunda rahatça ' oh be ' diyebildim. Eğer biraz daha dursaydık, zaten kovulacaktık. İstediklerimizin parasını ödedikten sonra çıkmak için kapıya yöneldik. Giderken bir ara durdum. Robert’a son bir kez baktım. Diğerleri çok komik bir şey konuşurken, Robert başını masaya yaslamış, parmaklarıyla ritim tutuyordu. Belli ki kalkmak istiyordu, ama Hannes arkadaşı olduğu için kalmak da istiyordu. Ben onları izlerken Melodie ve Chris aralarında bir şeyler fısıldaşmıştı. Chris yanıma gelip onlara bakmaya başladı. Sol elini omzuma dayamıştı.

Chris: Hatırlıyor musun Ella, biz küçükken kardeşlik yemini etmiştik. Siz Melodie ile ikiz olmuştunuz ben de abiniz. Şimdi düşünüyorum da… Kız kardeşlerimden birinin sevgili edindiği düşüncesi beni duygulandırıyor.
Ella: * Ölümcül bakış * Ne sevgilisi?
Melodie ( O da sağ elini benim diğer omzuma koymuştu ): Robert’dan bahsediyoruz ikiz. İyi seçim.
Ella: Robert benim sevgilim değil, giderek saçmalıyorsunuz.
Melodie: Ne o zaman?
Ella: Henüz bugün tanıştığım bir arkadaş.
Melodie: Yaa, yaa tabii. Çok inandırıcı geldi değil mi sevgili ağabeyciğim Chris!
Chris: Kesinlikle sevgili kız kardeşim Melodie.
Ella: Şimdi görürsünüz siz sevgiliyi, ağabeyi, kız kardeşi!

Dedim. Beni sinirlendirmişlerdi ama gülüyordum. İkisini de dışarıya kadar koşturdum. Okul öğleyin bitmesine rağmen, biz çıktığımızdan güneş batmak üzereydi. Onları bizim evin önüne gelene kadar koşturdum. Hala bana laf atıyorlardı. Aslında bu hoşuma gitmiyor da değildi. Yorulmuş olsam bile koşturmak istiyordum. Çünkü eve gitmek istemiyordum. Eve gidince büyük annem bana hesap soracaktı. Çünkü ona haber vermeden dışarı çıkmıştım. Uzun bir konuşma daha dinlemek istemiyordum ondan. Bizim apartmanın önüne gelince durduk. Üçümüz de nefes nefeseydik.

Chris: Büyükannen yeniden nutuk çekecek eve gidince değil mi?
Ella: Ah, tabii ki ne zaman vazgeçti ki bu huyundan.
Melodie ( Güldü ): Senin için dua edeceğim Ella.

Gülerek ikisine de sarılıp öptüm. Çantamdan anahtarımı çıkarıp apartman kapısını açtım. Asansöre giderken zaman yavaşlıyor gibiydi. Aşı olmaya giden çocuklar gibi garip bir heyecan sardı içimi. Sordum kendi kendime, neden korkuyordum ki? Bu benim isteğim değil miydi? Evet, cesur olmalıydım. Evin kapısını açarken kendimi savaşa giden bir kahraman gibi hissediyordum...

***

* = Size söylediğim sürpriz şahıs. ' Birileri ' onu gayet iyi biliyo', ve umarım o ' birileri ' beni öldürmez ...

Yanına Gelince O 'birileri' Seninle Görüşecek Ella.
Bundan Sonra Sana Ella Diyeceğim.
Neyse Aslında Hiç Kızmadım.
Hannes Yine Benim Bildiğim Hannes.
Evet Bir Konuda Kızdım.
Hannes Hakkındakileri Söylememde Düşünürüm Diye Geçirmiştim.
Yani Sen Sus Gıcık Demezdim.
Ama Olsun.
Önemli Değil.
Sanırım İntikam Alıyorsun.



"Büyük Aşklar Nefretle Başlar"

Konusunda.

Oh sonunda!!!
Süper bölümdü! Şu aptal sarışına bi ders verse Ella? Cidden güzel olcaktı. Ay iyice kaptırdım! Tebrikler ve Maron haber verdiğin için sağol!!! Hiç yazmicak sanıyordum. Ama yazmış! Yeni bölüm en kısa zamanda gelsin!

Ne yeni bölümü daha yeni yeni bölüm koydum xD Ama bu gün yazmaya başlarım 4. bölümü. Aslında hikayeyi dün koyucaktım da Almanya'dan misafir geldi, çok sık gellmiyo'lardı, o yüzden onlarla vakit geçirdim.
O aptal sarışına günü öyle bi' gösterecek ki Ella... Tüm nefretimi o bölümde yoğunlaştıracağım >.<
Hem Melodie, sen konuşma >.< ' Büyük aşklar nefretle başlar ' ı unutmadım >.<