| Amarianna: Dreammare of the Earth Sayfaya git: 1, 2, Sonraki |
Yazar
Mesaj
AqUa-hime
Mangaka
Mangaka
Konu: Amarianna: Dreammare of the Earth
Evet sevgili okuyucularımm çok sevgili ikizim naturela ve ben ortaklaşa bir hikaye yazmaya başladık tekrar 
iyi okumalar dostlar ^^
*****************
Sevgili Aquamarin
İlk doğan sendin.Çabucak gözlerini açmış bana bakmıştın. Gözlerinde belli bir ışık ve karanlık vardı. O gün anlamıştım senin benim gibi olacağını. Naturela ise senden sonra doğmuştu. Tam 1dakika 3 saniye sonra. Yüksek sesle ağlamaya başlamıştı. Ağlıyordu. Sanki onu yerinden ettikleri için sinirle ağlıyordu. Bir süre sonra masmavi gözlerini açtı. Etrafına bakıyordu. Sonra o bembeyaz yüzünde tebessüm belirdi. O kadar hayat dolu gözüküyordu ki. Aynı babandı. Benim için en mutlu gündü o gün. Bayılan babanız kendine geldiğinde ilk sizi görmek istedi. Hemşirelerin dediğine göre tekrar bayılmıştı.
Sen bu mektubu okuduğunda ben ölmüş olacağım Aquamarin. Ve gözümün arkada kalmayacağını biliyorum. Aquamarin babanız benden önce öldü ve şimdide ben. Biliyorum niye böyle olduğu için stem ediyorsunuz. Neden ikimizi birden kaybetmek zorunda kaldığınızı anlamıyorsunuz. Ama doğanın kanunu bu. Doğum gibi ölümde olacaktır. Önemli olan ölümden sonra da yaşamaktır. Ve siz yaşayacaksınız. Buna mecbursunuz.
Bu mektubu neden sana bıraktığımı merak ediyor olabilirsin Aquamarin. Neden ikinize değil de sana. Çünkü nedeni sensin. Sen benim gibisin. Her şeyin altından kalkabilirsin. Naturela ise o kadar masum ve çocuksu ki. Lütfen Aquamarin onun yüzündeki o tebessümü sana emanet ediyorum. Yaşarken ben koruyordum onu. Şimdi ise sen. Bunun için bana söz verir misin Aquamarin? Biliyorum omuzlarına büyük bir yük koydum ama lütfen.
En kötü durumda bile kendinizi koruyabileceğinizi biliyorum. Kendine ve Naturela’ya iyi bak
Sizi çok seven annen
Aquamarin mektubu yavaşça katladı. Bu mektubu 21. okuyuşuydu. Her okuduğunda biraz daha anlıyordu. Gözleri uyumakta olan Naturela’ya kaydı. Yine geç yatmıştı ve uykusuzdu. Koltuktaki ceketi Naturela’nın üzerine örttü. Beyaz gri tonlarındaki uzun saçlarını okşadı. “merak etme anne. Naturela’yı hep koruyacağım.” dedi mırıldayarak. Sonra o çok kalın kitaplarından birini açık okumaya başladı. Genetik her zaman istediği bir şeydi. Ve şimdi genetik mühendisliği okuyordu. “Keşke annemde görebilseydi” dedi içinden.
Ani bir frenle tüm düşünceleri dağıldı. Naturela koltuktan yere düşmüştü. Yavaşça esneyerek doğruldu. “neler oluyor?” dedi hala uykulu bir şekilde. Aquamarin ise onu duymazdan gelerek arabadan dışarı çıktı. Küçük bir kazaydı. Öndeki arabanın sahibi aşağıya indi. Adam inanılmaz şekilde tanıdık geliyordu. Ama nerdendi? Bir anlık şoktan çıkarak arabanın önüne gitti Aqua. Adamın arabasının arka ışıkları kırılmıştı. Kazada suç özel şoförlerinindi. Aqua yavaşça şoföre gülümsedi. “Önemli değil Bay Gren. “ dedi. Sesinde belli bir hoşgörü vardı. Her zaman ki gibi sakin ve ciddiydi. Öbür arabanın sahibine döndü. “Affedersiniz bayım. Zararınızı karşılayacağız.” diyerek arabanın içine gitti. Çantasından bir çek defteri çıkardı. Naturela ise hala uyuyordu. Çek defterinin ilk sayfasına bir miktar yazdı ve tekrar adama doğru gitti. Adamın yüzündeki kayıtsızlık biraz sinir bozucuydu. Yavaşça çeki uzattı. “Umarım yeterli bir miktardır. Tekrar özür dilerim” dedi gülümseyerek. Adam yüzünde beliren pis bir gülümseme ile “Üzerini tamamlayabilirim bayan.” dedi. Sesinde belirli bir sahtelik vardı. “İyi günler” diyerek arabasına tekrar bindi ve ilk yeşil ışıkla büyük bir gürültü ile uzaklaştı. Aquamarin ise hala arkasından bakmaktaydı. Adamı daha önce gördüğüne yemin edebilirdi. Tekrar arabaya döndü. Naturela’nın yerlere savrulmuş kitaplarını topladı ve oturdu. Tekrar hareket ediyorlardı. Kazadan önce okumuş olduğu kitabı çantasına yerleştirdi. Aklı o adamda kalmıştı. Kesinlik onu tanıyordu. Ve içinden bir ses bunun son karşılaşmaları olmayacağını söylüyordu.
Naturela Aquamarin’ni itekleyerek elindekilerin düşmesine neden olmuştu. Aquamarin kızmadan yemek salonuna dağılan kitaplarını topladı. Naturela ise koşarak odasına çıkmıştı. Ceketi merdivenin ilk basamağında kalmıştı. “Bayan Gren” diye seslendi evlerinin hizmetçisine. Fakat ses yoktu. Tuhaf olan Bayan Gren her zaman onları karşılardı. Bu gün ise yoktu. Bir yere gitmiştir herhalde diye düşündü Aqua. Sessizce merdivenleri çıkmaya başladı.
“Ah Naturela ne zaman öğreneceksin. Kıyafetlerini etrafa atmamalısın. Senin dağınıklığını yüz tane ben bile toplayamam.” diyerek Naturela’nın odasının kapısını açtı.
Birden elindekiler yere düşmüştü. Naturela bir adam tarafından tutuluyordu. Hızla yerdeki ceketi adama doğru salladı ama büyük bir acı ile yere eğilmişti. Saçlarının sıkıca tutulduğunu hissetti. “Size bir şey yapmayacağız. Lütfen sakin durun”. Bu ses. Bugün kaza yaptıkları adamdı. Ama kimdi bu adam? Niye tanıdık geliyordu? Şimdi ise evlerinde ne işi vardı? O an bu soruların hiç birini soramadı acı bir koku hissetti. Ve son gördüğü yere düşen baygın Naturela’ydı.
iyi okumalar dostlar ^^
*****************
Sevgili Aquamarin
İlk doğan sendin.Çabucak gözlerini açmış bana bakmıştın. Gözlerinde belli bir ışık ve karanlık vardı. O gün anlamıştım senin benim gibi olacağını. Naturela ise senden sonra doğmuştu. Tam 1dakika 3 saniye sonra. Yüksek sesle ağlamaya başlamıştı. Ağlıyordu. Sanki onu yerinden ettikleri için sinirle ağlıyordu. Bir süre sonra masmavi gözlerini açtı. Etrafına bakıyordu. Sonra o bembeyaz yüzünde tebessüm belirdi. O kadar hayat dolu gözüküyordu ki. Aynı babandı. Benim için en mutlu gündü o gün. Bayılan babanız kendine geldiğinde ilk sizi görmek istedi. Hemşirelerin dediğine göre tekrar bayılmıştı.
Sen bu mektubu okuduğunda ben ölmüş olacağım Aquamarin. Ve gözümün arkada kalmayacağını biliyorum. Aquamarin babanız benden önce öldü ve şimdide ben. Biliyorum niye böyle olduğu için stem ediyorsunuz. Neden ikimizi birden kaybetmek zorunda kaldığınızı anlamıyorsunuz. Ama doğanın kanunu bu. Doğum gibi ölümde olacaktır. Önemli olan ölümden sonra da yaşamaktır. Ve siz yaşayacaksınız. Buna mecbursunuz.
Bu mektubu neden sana bıraktığımı merak ediyor olabilirsin Aquamarin. Neden ikinize değil de sana. Çünkü nedeni sensin. Sen benim gibisin. Her şeyin altından kalkabilirsin. Naturela ise o kadar masum ve çocuksu ki. Lütfen Aquamarin onun yüzündeki o tebessümü sana emanet ediyorum. Yaşarken ben koruyordum onu. Şimdi ise sen. Bunun için bana söz verir misin Aquamarin? Biliyorum omuzlarına büyük bir yük koydum ama lütfen.
En kötü durumda bile kendinizi koruyabileceğinizi biliyorum. Kendine ve Naturela’ya iyi bak
Sizi çok seven annen
Aquamarin mektubu yavaşça katladı. Bu mektubu 21. okuyuşuydu. Her okuduğunda biraz daha anlıyordu. Gözleri uyumakta olan Naturela’ya kaydı. Yine geç yatmıştı ve uykusuzdu. Koltuktaki ceketi Naturela’nın üzerine örttü. Beyaz gri tonlarındaki uzun saçlarını okşadı. “merak etme anne. Naturela’yı hep koruyacağım.” dedi mırıldayarak. Sonra o çok kalın kitaplarından birini açık okumaya başladı. Genetik her zaman istediği bir şeydi. Ve şimdi genetik mühendisliği okuyordu. “Keşke annemde görebilseydi” dedi içinden.
Ani bir frenle tüm düşünceleri dağıldı. Naturela koltuktan yere düşmüştü. Yavaşça esneyerek doğruldu. “neler oluyor?” dedi hala uykulu bir şekilde. Aquamarin ise onu duymazdan gelerek arabadan dışarı çıktı. Küçük bir kazaydı. Öndeki arabanın sahibi aşağıya indi. Adam inanılmaz şekilde tanıdık geliyordu. Ama nerdendi? Bir anlık şoktan çıkarak arabanın önüne gitti Aqua. Adamın arabasının arka ışıkları kırılmıştı. Kazada suç özel şoförlerinindi. Aqua yavaşça şoföre gülümsedi. “Önemli değil Bay Gren. “ dedi. Sesinde belli bir hoşgörü vardı. Her zaman ki gibi sakin ve ciddiydi. Öbür arabanın sahibine döndü. “Affedersiniz bayım. Zararınızı karşılayacağız.” diyerek arabanın içine gitti. Çantasından bir çek defteri çıkardı. Naturela ise hala uyuyordu. Çek defterinin ilk sayfasına bir miktar yazdı ve tekrar adama doğru gitti. Adamın yüzündeki kayıtsızlık biraz sinir bozucuydu. Yavaşça çeki uzattı. “Umarım yeterli bir miktardır. Tekrar özür dilerim” dedi gülümseyerek. Adam yüzünde beliren pis bir gülümseme ile “Üzerini tamamlayabilirim bayan.” dedi. Sesinde belirli bir sahtelik vardı. “İyi günler” diyerek arabasına tekrar bindi ve ilk yeşil ışıkla büyük bir gürültü ile uzaklaştı. Aquamarin ise hala arkasından bakmaktaydı. Adamı daha önce gördüğüne yemin edebilirdi. Tekrar arabaya döndü. Naturela’nın yerlere savrulmuş kitaplarını topladı ve oturdu. Tekrar hareket ediyorlardı. Kazadan önce okumuş olduğu kitabı çantasına yerleştirdi. Aklı o adamda kalmıştı. Kesinlik onu tanıyordu. Ve içinden bir ses bunun son karşılaşmaları olmayacağını söylüyordu.
Naturela Aquamarin’ni itekleyerek elindekilerin düşmesine neden olmuştu. Aquamarin kızmadan yemek salonuna dağılan kitaplarını topladı. Naturela ise koşarak odasına çıkmıştı. Ceketi merdivenin ilk basamağında kalmıştı. “Bayan Gren” diye seslendi evlerinin hizmetçisine. Fakat ses yoktu. Tuhaf olan Bayan Gren her zaman onları karşılardı. Bu gün ise yoktu. Bir yere gitmiştir herhalde diye düşündü Aqua. Sessizce merdivenleri çıkmaya başladı.
“Ah Naturela ne zaman öğreneceksin. Kıyafetlerini etrafa atmamalısın. Senin dağınıklığını yüz tane ben bile toplayamam.” diyerek Naturela’nın odasının kapısını açtı.
Birden elindekiler yere düşmüştü. Naturela bir adam tarafından tutuluyordu. Hızla yerdeki ceketi adama doğru salladı ama büyük bir acı ile yere eğilmişti. Saçlarının sıkıca tutulduğunu hissetti. “Size bir şey yapmayacağız. Lütfen sakin durun”. Bu ses. Bugün kaza yaptıkları adamdı. Ama kimdi bu adam? Niye tanıdık geliyordu? Şimdi ise evlerinde ne işi vardı? O an bu soruların hiç birini soramadı acı bir koku hissetti. Ve son gördüğü yere düşen baygın Naturela’ydı.
By me ~
31 Mar 2008 20:40
kaitou jeanne 6
Misafir
Misafir
Konu: Yanıt: Amarianna: Dreammare of the Earth
süper bir hikaye bence.devamı geldikçe heyecan artacak gibi...hmm bekliyorum.bu arada ilk yorum da benim oldu=)
31 Mar 2008 21:23
AqUa-hime
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: Amarianna: Dreammare of the Earth
Aman son yorum olmasında Bu hikayemizde ajanlık yapacağız arkadaşlar ama doğa üstü güçler maalesef bir başka sefere
Bu hikayemizde ajanlık yapacağız arkadaşlar ama doğa üstü güçler maalesef bir başka sefere
By me ~
31 Mar 2008 21:25
nickmickyok
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: Amarianna: Dreammare of the Earth
inşallah okucam bi ara 
merak etme son yorum olmaz.benim aksime sen bayaa iyi yazıyosun 
merak etme son yorum olmaz.benim aksime sen bayaa iyi yazıyosun 
31 Mar 2008 21:26
marvelgirl
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: Amarianna: Dreammare of the Earth
yeni hikayenizi de beğendim.yalnız katara ve sana bir sorum olacak.acaba katara 'yıkım uygarlığı'öyküsüne devam etmeyi düşünüyor mu?senin de yeni bir öykün vardı,çok beğenmiştim ama bir türlü devamı gelmedi.Nightmare of earth a devam edecek misin?merakla bekliyom haa 
devam edin lütfeeenn 
devam edin lütfeeenn
01 Nis 2008 15:03
AqUa-hime
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: Amarianna: Dreammare of the Earth
Şimdükkk Nightmare of the earth i devam ettireceğim elimde bayaa bir yazdığım sayfalar var ama buraya geçirmeye üşeniyorum O.o Yıkım uygarlığı konusunda bişey diyemeyeceğim maalesef
Nightmare of the earth i devam ettireceğim elimde bayaa bir yazdığım sayfalar var ama buraya geçirmeye üşeniyorum O.o Yıkım uygarlığı konusunda bişey diyemeyeceğim maalesef
By me ~
01 Nis 2008 15:56
Kanlı Kontes
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: Amarianna: Dreammare of the Earth
Çokk güsell bu bayıldımm ben zaten senin bütün hikayelerini çokk sefiyorumm ya 
dewamı gelir umarımda hikayenin adını hatırlamıyorum Cemre die bi karakteri wardı ona en kısa zamanda başlarsın umarımm 
dewamı gelir umarımda hikayenin adını hatırlamıyorum Cemre die bi karakteri wardı ona en kısa zamanda başlarsın umarımm 
Sewimlİ_HırsıZ'a bu güzel imzadan dolayı çok teşekkür eder ve minnetimi gönderirim
Spoiler:
01 Nis 2008 18:41
Vampire Princess
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: Amarianna: Dreammare of the Earth
ben senin hikayelerine bayılıyorum ya
buda süper gidiyor devamını dört gösle bekliyorum
buda süper gidiyor devamını dört gösle bekliyorum
03 Nis 2008 16:41
katara
Otaku (Level 3)
Otaku (Level 3)
Konu: Yanıt: Amarianna: Dreammare of the Earth
Yavaşça gözleri aralandı Naturela’nın. Ellerinin bağlı olduğunu anlaması çok sürmedi. Bileklerinde hissettiği acı tüm vücuduna yayılmıştı. Hemen yanında kendisine gelen Aquamarin’i gördü. Onunda kısa sürede ellerinin arkadan bağlı olduğunu anlayacağı kesindi. Odasına göz gezdirdi. Odasından çok içindeki yabancılara. Sol kaşının hafif kanadığını hissetti. Odaya girdiğinde üzerine çullanan domuz kadar herifle baş ederken, öbür adamın yumruğu isabet etmişti. “Muhtemelen bir yüzük” diye düşündü içinden. Bu adamlar kimdi bilmiyordu ama tek istediği kaşının açılmasına neden olan adamı yere serip ağzını burnunu kırmaktı. Normalde kavgacı biri olmasa da kendisine veya ikizine zarar verilmesine dayanamazdı. Diğer adamın konuşması Naturela’nın dikkatini bu olaydan uzaklaştırmıştı.
1.85 boylarında, yaşlı ve sevimsizdi. Bembeyaz saçlarını geriye taramıştı. Belki de tepesindeki kelliği kapatmak istiyordu. Üzerine dar bir ceket giymişti. Yaşlanmayı durdurmayı planlar gibi bir hali vardı. Fakat Naturela anında adamın artık gençliğindeki kadar güçlü olmadığını anlamıştı. Çarkları kararmıştı. İnsanların bazılarının inanmadığı hissel bir olaydı bu. Ve Naturela bunu hissedebiliyordu. Adamın Naturela’ya bir kapanı anımsatan şekilsiz ağzı açıldı. “Üzgünüm sizi böyle bağlamak istemezdik ama önce bizi sakince dinlemeniz gerekiyor”. Ses tonunda belirli bir samimiyetsizlik vardı. “Biz sizin dostunuzuz” dedi ikizlerin bağlı olduğu sandalyelerin önünde durarak. “Ya tabi zaten biz dostlarımızı hep sandalyeye bağlar ve saldırırız” dedi alaycı bir şekilde Naturela. “Annenizin sizi eğitmiş olduğunu düşündük ki yanılmamışız” dedi adam. Gözlerinde bir anlık öfke belirmiş gibiydi. “Tabi ya” dedi birden Aquamarin sessizliğini bozarak. “Bugün sizi gördüğümde tanımıştım ama kim olduğunuzu çıkaramamıştım. Biz küçükken bir gün evimize gelmiştiniz. Annemle tartışmıştınız. Anneme sorduğumda patronumdu demişti. Ne iş yapıyorsunuz ki annemin patronusunuz? Yani annem eskiden ne iş yapıyordu?” Naturela şaşkınca bir adama birde Aqua’ya baktı. “Bugün sen uyurken kaza yapmıştık. İşte o adam” dedi Aqua Natu’nun merakını gidermek için. Naturela bir şey demedi ama anlamamış olduğu anlaşılıyordu. Adam Aqua’ya yaklaştı. “İyi bir hafızanız var küçük hanım. Evet, anneniz işleri bırakıp küçük mutlu ev hanımı olmadan önce benim emrimde çalışıyordu” sesinde belli bir aşağılama vardı. Naturela şaşkın bir şekilde “Annem öğretmen değil miydi?” dedi pat diye. Oda adamın tiz kahkahası ile doldu. “Öğretmen mi? Daha iyi bir yalan beklerdim.” dedi Natu’ya bakarak. Kızların yüzündeki anlamsız ifadeye baktı. “Ah demek en baştan alacağız ha?” dedi homurdanarak. Natu’nun çalışma masasının önündeki sandalyeye oturdu. “Sizin küçük anneniz bir öğretmen filan değildi. Hükümetin en iyi ajanıydı. Ama aptal bir görevde duygularını işine karıştırdı ve koruduğu kişiye âşık oldu. Eh görevleri bırakıp yeni bir kimlikle bu adamla evlendi ve siz oldunuz. Çok mutlu hayat sürdünüz vesaire. Sonunda annenizin izi bulundu. İlk önce babanız sonrada anneniz öldürüldü ve sıra sizde. Adamlar istediklerini annenize şantaj yaparaktan işkence yaparaktan alamadı. Ve sonunda ikisi de öldü. Şimdi bu istedikleri şey sizde. Eee hikâye bu kadar.” dedi geriye yaslanarak. Ses tonu en ufak duyudan yoksundu. Aquamarin ve Naturela ise şaşkındı. “Yani anne ve babamız öldürüldü mü?” diyebildi Naturela. Sesi titriyordu. Kalbinin sıkıştığını hissedebiliyordu. Aquamarin için ise farklı bir durum söz konusu değildi. Şimdi mektubu daha da net anlıyordu. “Naturela’yı ve kendini koru”. Bir gün bunun olacağını biliyor olmalıydı. Tüm o öğrettikleri her şey bunun için miydi? Adam bir el hareketi ile ipleri işaret etti. Adamlar yavaşça ipleri çözdüler. Elleri serbest kalmasına rağmen bir süre öyle kaldı Naturela. Aquamarin ise çoktan kalkıp camdan dışarı bakmaktaydı. “Peki, istedikleri ne?” dedi Aquamarin. Adam hoşnutsuz bir şekilde homurdanarak “Ah maalesef bunu bende tam olarak bilmiyorum.” dedi. Aslında bunu kimse tam olarak bilmiyordu.
1.85 boylarında, yaşlı ve sevimsizdi. Bembeyaz saçlarını geriye taramıştı. Belki de tepesindeki kelliği kapatmak istiyordu. Üzerine dar bir ceket giymişti. Yaşlanmayı durdurmayı planlar gibi bir hali vardı. Fakat Naturela anında adamın artık gençliğindeki kadar güçlü olmadığını anlamıştı. Çarkları kararmıştı. İnsanların bazılarının inanmadığı hissel bir olaydı bu. Ve Naturela bunu hissedebiliyordu. Adamın Naturela’ya bir kapanı anımsatan şekilsiz ağzı açıldı. “Üzgünüm sizi böyle bağlamak istemezdik ama önce bizi sakince dinlemeniz gerekiyor”. Ses tonunda belirli bir samimiyetsizlik vardı. “Biz sizin dostunuzuz” dedi ikizlerin bağlı olduğu sandalyelerin önünde durarak. “Ya tabi zaten biz dostlarımızı hep sandalyeye bağlar ve saldırırız” dedi alaycı bir şekilde Naturela. “Annenizin sizi eğitmiş olduğunu düşündük ki yanılmamışız” dedi adam. Gözlerinde bir anlık öfke belirmiş gibiydi. “Tabi ya” dedi birden Aquamarin sessizliğini bozarak. “Bugün sizi gördüğümde tanımıştım ama kim olduğunuzu çıkaramamıştım. Biz küçükken bir gün evimize gelmiştiniz. Annemle tartışmıştınız. Anneme sorduğumda patronumdu demişti. Ne iş yapıyorsunuz ki annemin patronusunuz? Yani annem eskiden ne iş yapıyordu?” Naturela şaşkınca bir adama birde Aqua’ya baktı. “Bugün sen uyurken kaza yapmıştık. İşte o adam” dedi Aqua Natu’nun merakını gidermek için. Naturela bir şey demedi ama anlamamış olduğu anlaşılıyordu. Adam Aqua’ya yaklaştı. “İyi bir hafızanız var küçük hanım. Evet, anneniz işleri bırakıp küçük mutlu ev hanımı olmadan önce benim emrimde çalışıyordu” sesinde belli bir aşağılama vardı. Naturela şaşkın bir şekilde “Annem öğretmen değil miydi?” dedi pat diye. Oda adamın tiz kahkahası ile doldu. “Öğretmen mi? Daha iyi bir yalan beklerdim.” dedi Natu’ya bakarak. Kızların yüzündeki anlamsız ifadeye baktı. “Ah demek en baştan alacağız ha?” dedi homurdanarak. Natu’nun çalışma masasının önündeki sandalyeye oturdu. “Sizin küçük anneniz bir öğretmen filan değildi. Hükümetin en iyi ajanıydı. Ama aptal bir görevde duygularını işine karıştırdı ve koruduğu kişiye âşık oldu. Eh görevleri bırakıp yeni bir kimlikle bu adamla evlendi ve siz oldunuz. Çok mutlu hayat sürdünüz vesaire. Sonunda annenizin izi bulundu. İlk önce babanız sonrada anneniz öldürüldü ve sıra sizde. Adamlar istediklerini annenize şantaj yaparaktan işkence yaparaktan alamadı. Ve sonunda ikisi de öldü. Şimdi bu istedikleri şey sizde. Eee hikâye bu kadar.” dedi geriye yaslanarak. Ses tonu en ufak duyudan yoksundu. Aquamarin ve Naturela ise şaşkındı. “Yani anne ve babamız öldürüldü mü?” diyebildi Naturela. Sesi titriyordu. Kalbinin sıkıştığını hissedebiliyordu. Aquamarin için ise farklı bir durum söz konusu değildi. Şimdi mektubu daha da net anlıyordu. “Naturela’yı ve kendini koru”. Bir gün bunun olacağını biliyor olmalıydı. Tüm o öğrettikleri her şey bunun için miydi? Adam bir el hareketi ile ipleri işaret etti. Adamlar yavaşça ipleri çözdüler. Elleri serbest kalmasına rağmen bir süre öyle kaldı Naturela. Aquamarin ise çoktan kalkıp camdan dışarı bakmaktaydı. “Peki, istedikleri ne?” dedi Aquamarin. Adam hoşnutsuz bir şekilde homurdanarak “Ah maalesef bunu bende tam olarak bilmiyorum.” dedi. Aslında bunu kimse tam olarak bilmiyordu.
22 May 2008 16:59
katara
Otaku (Level 3)
Otaku (Level 3)
Konu: Yanıt: Amarianna: Dreammare of the Earth
Bu hikayeyi iki kişi birlikte yazıyoruz. Şimdi Aquamarin yani Cemre'nin yazdığı bölümleri koyacağım. Bunlar onun
__________________________________________________________________________
Naturela hızlıca sandalyeden kalktı ve adama doğru hareket etti ama koca goriller yolunu kesti.Naturela buna rağmen hararetli bir şekilde devam etti
--Ne demek bende tam olarak bilmiyorum?Biraz açık ol!!!!
Beyaz saçlı adam sessizce sırıttı
--Bu kadar sinirli olmamalısınız.Hatırladığım kadarıyla sinirini kontrol edemeyen kişi diğer ikiz olacaktı..
Adam bunları söylerken gözlerini kapatmıştı.Açtığında ise tam bir şok geçirircesine gözlerini kocaman kocaman açmıştı.Aquamarin ilk önce yumruğuyla birinci gorili yere yığmıştı.Üzerine saldıran ikinci ve üçüncü adamı bir şekilde şaşırtarak atlatmıştı ve onlarda dengelerini bulamayıp duvara toslamışlardı.Ve son adamda Aqua'ya doğru bir hamle yaptığında Aqua onu kıvrak bir hareketle atlatıp kendinden beklenmeyecek bir sertlikle uçan tekmeyi boynuna,tam şah damarının olduğu yere yapıştırmıştı.
Uzun siyah saçlarını geriye doğru attı ve ellerini silkeledi
--Ah burada sinirini kontrol edemeyen birimi varmış hiç haberim yoktu...
Daha sonra yüzünde hiçbir ifade olmadan admaa yaklaştı.Şimdi Naturela nın tam yanında duruyordu.İkiside aynı pozisyondaydı ve adama öfkeyle bakıyorlardı
--Anlatmaya devam et yoksa şu gorillerden çıkaramadığım hıncımı senden çıkarırım...
O sırada Aqua cebinden çıkardığı beyaz bir mendille Naturela'nın kaşını sildi
--Kızkardeşime dokunan hiçkimse elimden kurtulamaz..
Adamın şaşkın bakışları birdenbire keskinleşti.İkizler ne olduğunu anlayamadan adam kahkaha atmaya başlamıştı.Adam nihayet sustu ve açıklamaya başladı
--Gördüğüm kadarıyla böyle ufak adamlardan kendinizi koruyabiliyorsunuz ama emin olunki peşinizdekiler çok daha acımasız olacaktır
--Peşimizdekiler diyip duruyorsun peki söyle onlar kim,neden peşimizdeler ve ailemize tam olarak ne yaptılar?
Naturela oldukça sinirlendmişti.Aqua onun gözlerinin kızarmaya başladığıonı görebiliyordu.Bu Natu nun özel gücüydü...Bir çeşit 7.his..Önceden hissedebiliyordu oalcak olan şeyleri ve gözleride buna göre renk değiştiriyordu.Tıpkı Aqua'nın rüyalarında gelecekten haberler alması gibi..
--Konuş..
dedi Aqua sinirli bir şekilde..Adam ise anlatmaya başladı
--Pekala dinleyin o kulaklarınızı açıpta beni.Anneniz emekli olduktan sonra bile en iyi ajanımdı.O,bu dünyanın kaderini değiştirebilecek güce sahip olan bir şeyin anahtarını taşıyordu.O şeyin adı Amarinanna.Kimse onun tam olarak ne olduğunu bilmiyor.Ancak sadece birkaç kişi onun değerini biliyor.Bunu şimdilik anlayamayacaksınız...Her neyse..Anneniz öldükten sonra size birşey bırakmış olmalı..Bir anahtar yada ne bileyim herhangi birşey..
O sırada Aqua'da Naturela'da aynı anda boyunlarındaki yarım kolyeyi tuttular...Bu kolye,6 köşeli bir yıldızın iki yarısıydı..6 köşesi Naturela'da,ortası ise Aqua'da duruyordu.Adam sinsice gülümsedi
--Demek anahtar orada...Ve ikizlere doğru ilerlemeye başladı..Tam ikisininde boynuna atacakken ellerini iki kolunada yakaladı kızlar..
--Onları asla alamazsın çünkü sana hala güvenmiyoruz.Dikkatini çektiyse seni ve gorillerini hala affetmedik..
Adam gülümsedi
--Haklısınız ama bana güvenmeyi yakında öğrenceksiniz..Şimdilik normal hayatlarınıza devam edin..Sizi izleyip koruyacak bir adamımızı görevlendireceğiz...İşinin en iyisini..Ama merak etmeyin..Sizi asla rahatsız etmeyecek..Hoşçakalın..
dedi ve büyük salonun kapısından hızlıca çıktı..Naturela arkasını ödndüğünde Aqua'nın yere yıktığı gorilleri ortada göremeyince telaşlandı..Etrafa baktı ve aşırı dereceden heyecan yaptı..Ancak Aqua her zamanki soğuklu ile
--Geç oldu..Yarın okulumuz var..Hadi şimdilik iyi geceler...
dedi ve büyük merdivenleri ağır adımlarla çıktı...Naturela ise şaşkınca arkasından bakakaldı...
------------------------------
--Naturela bugün Jaguar'ı ben alıyorum sen Mini cooper'ı al
--Kahvaltı etmeyecekmisin?
Aqua sadece döndü ve baktı..Daha sonra yürümesine devam etti
--Öğle vakti bizim kafede görüşürüz zannedersem sende o sırada boşsun..
dedi ve kapıyı açan hizmetçiye kafasıyla iyi günler dileyip dışarıya çıktı.
Naturela üzgünce kahvesini karıştırdı.Aqua,hiçbirşey olmamış gibi davranıyordu ama daha geçen gece neredeyse öldürüleceklerini sanmışlardı.Üstelik birde annelerinin bir cinayete kurban gittiğini ve kendilerine neredeyse devlet sırrı sayılabilecek değerde bir sır bırakmıştı.
Boynundaki kolyeyi tuttu.Daha sonrada yerden çantasını alıp bahçeye çıktı.Bugün uzun bir gün olacaktı.
Aqua,trafikte hiç zorlanmadan ilerliyordu.Yüzü ifadesizdi her zamanki gibi.Soğuk olmalıydı..İnsanlara acı vermemeliydi.Her neyse. Araba kullanmayı seviyordu bu nedenle bazı sabahlar okula giderken şöförlerini reddediyordu.
Aquamarin,oldukça cazibeli ve güzel bir kızdı.Gülümsemezdi kolay kolay ama gülümseyince adeta bir tanrıçaya benzerdi.Neredeyse sevgili olan bütün kızlar nefret ederdi ondan çünkü sevgililerinin gözünde ikinci planda olduklarını hissederlerdi.
Her zaman sadece karşıya bakarak yürürdü Aqua.Sağ sol veya arkası umrunda değildi sadece geleceği...Yaptığı hatalar veya kazandığı başarılar anlamsızdı onun için..Sadece yapacağı hatalar ve kazanacağı başarılar..Tatmin olmaz bir ego...
Bütün akademide onu tanımayan yoktu...Mükemmel öğrenci..100'lük öğrenci..Geleceğin en iyi biliminsanı...Ama Aquamarin bunlarla ilgilenmiyordu.Hele ona sulanan erkeklerin sonu gerçekten çok kötü oluyordu..Aqua neredeyse feminist bir insan bile sayılabilirdi.Kendisine sulanan erkeklerden bıkmıştı ve artık bütün erkeklerin kendinden uzak durmasını istiyordu.Bir yandanda onlara acı çektirmek hoşuna gidiyordu.Bu nedenle her zaman bakımlı olmaya özen gösterirdi..Upuzun siyah saçlarını her gün tarardı.Asla makyaj yapmazdı belki bazen ruj o kadar...Masmavi gözleri zaten yeteri kadar etkileyici idi..
--Hey prenses bugün nasılsınız..
Aqua kafasını kendisiyle konuşan çocuğa çevirdi.Bu çocuk okulun futbol takımının kaptanıydı.Zack..Oldukça yakışıklıydı ve bütün kızlarda ona hastaydı.Herkes bu ikilinin birbrilerine mükemmel derecede yakıştığını düşünüyordu.Çocuk yakışıklı ve nazikti.Her zaman ve her daim.Kendini beğenmişlik yapmaktan nefret ederdi.Aqua sessiz ve nazikti..Mükemmel ikili..
Ama gelin görünki Aqua çocuga karşı hiçbir his beslemiyordu.Çocuğun duygularından bihaberdi tabiki..
Nazikçe kafasını salladı ve karşılık verdi Aqua
--Teşekkürler Zack...Zannedersem oldukça iyiyim...
__________________________________________________________________________
Naturela hızlıca sandalyeden kalktı ve adama doğru hareket etti ama koca goriller yolunu kesti.Naturela buna rağmen hararetli bir şekilde devam etti
--Ne demek bende tam olarak bilmiyorum?Biraz açık ol!!!!
Beyaz saçlı adam sessizce sırıttı
--Bu kadar sinirli olmamalısınız.Hatırladığım kadarıyla sinirini kontrol edemeyen kişi diğer ikiz olacaktı..
Adam bunları söylerken gözlerini kapatmıştı.Açtığında ise tam bir şok geçirircesine gözlerini kocaman kocaman açmıştı.Aquamarin ilk önce yumruğuyla birinci gorili yere yığmıştı.Üzerine saldıran ikinci ve üçüncü adamı bir şekilde şaşırtarak atlatmıştı ve onlarda dengelerini bulamayıp duvara toslamışlardı.Ve son adamda Aqua'ya doğru bir hamle yaptığında Aqua onu kıvrak bir hareketle atlatıp kendinden beklenmeyecek bir sertlikle uçan tekmeyi boynuna,tam şah damarının olduğu yere yapıştırmıştı.
Uzun siyah saçlarını geriye doğru attı ve ellerini silkeledi
--Ah burada sinirini kontrol edemeyen birimi varmış hiç haberim yoktu...
Daha sonra yüzünde hiçbir ifade olmadan admaa yaklaştı.Şimdi Naturela nın tam yanında duruyordu.İkiside aynı pozisyondaydı ve adama öfkeyle bakıyorlardı
--Anlatmaya devam et yoksa şu gorillerden çıkaramadığım hıncımı senden çıkarırım...
O sırada Aqua cebinden çıkardığı beyaz bir mendille Naturela'nın kaşını sildi
--Kızkardeşime dokunan hiçkimse elimden kurtulamaz..
Adamın şaşkın bakışları birdenbire keskinleşti.İkizler ne olduğunu anlayamadan adam kahkaha atmaya başlamıştı.Adam nihayet sustu ve açıklamaya başladı
--Gördüğüm kadarıyla böyle ufak adamlardan kendinizi koruyabiliyorsunuz ama emin olunki peşinizdekiler çok daha acımasız olacaktır
--Peşimizdekiler diyip duruyorsun peki söyle onlar kim,neden peşimizdeler ve ailemize tam olarak ne yaptılar?
Naturela oldukça sinirlendmişti.Aqua onun gözlerinin kızarmaya başladığıonı görebiliyordu.Bu Natu nun özel gücüydü...Bir çeşit 7.his..Önceden hissedebiliyordu oalcak olan şeyleri ve gözleride buna göre renk değiştiriyordu.Tıpkı Aqua'nın rüyalarında gelecekten haberler alması gibi..
--Konuş..
dedi Aqua sinirli bir şekilde..Adam ise anlatmaya başladı
--Pekala dinleyin o kulaklarınızı açıpta beni.Anneniz emekli olduktan sonra bile en iyi ajanımdı.O,bu dünyanın kaderini değiştirebilecek güce sahip olan bir şeyin anahtarını taşıyordu.O şeyin adı Amarinanna.Kimse onun tam olarak ne olduğunu bilmiyor.Ancak sadece birkaç kişi onun değerini biliyor.Bunu şimdilik anlayamayacaksınız...Her neyse..Anneniz öldükten sonra size birşey bırakmış olmalı..Bir anahtar yada ne bileyim herhangi birşey..
O sırada Aqua'da Naturela'da aynı anda boyunlarındaki yarım kolyeyi tuttular...Bu kolye,6 köşeli bir yıldızın iki yarısıydı..6 köşesi Naturela'da,ortası ise Aqua'da duruyordu.Adam sinsice gülümsedi
--Demek anahtar orada...Ve ikizlere doğru ilerlemeye başladı..Tam ikisininde boynuna atacakken ellerini iki kolunada yakaladı kızlar..
--Onları asla alamazsın çünkü sana hala güvenmiyoruz.Dikkatini çektiyse seni ve gorillerini hala affetmedik..
Adam gülümsedi
--Haklısınız ama bana güvenmeyi yakında öğrenceksiniz..Şimdilik normal hayatlarınıza devam edin..Sizi izleyip koruyacak bir adamımızı görevlendireceğiz...İşinin en iyisini..Ama merak etmeyin..Sizi asla rahatsız etmeyecek..Hoşçakalın..
dedi ve büyük salonun kapısından hızlıca çıktı..Naturela arkasını ödndüğünde Aqua'nın yere yıktığı gorilleri ortada göremeyince telaşlandı..Etrafa baktı ve aşırı dereceden heyecan yaptı..Ancak Aqua her zamanki soğuklu ile
--Geç oldu..Yarın okulumuz var..Hadi şimdilik iyi geceler...
dedi ve büyük merdivenleri ağır adımlarla çıktı...Naturela ise şaşkınca arkasından bakakaldı...
------------------------------
--Naturela bugün Jaguar'ı ben alıyorum sen Mini cooper'ı al
--Kahvaltı etmeyecekmisin?
Aqua sadece döndü ve baktı..Daha sonra yürümesine devam etti
--Öğle vakti bizim kafede görüşürüz zannedersem sende o sırada boşsun..
dedi ve kapıyı açan hizmetçiye kafasıyla iyi günler dileyip dışarıya çıktı.
Naturela üzgünce kahvesini karıştırdı.Aqua,hiçbirşey olmamış gibi davranıyordu ama daha geçen gece neredeyse öldürüleceklerini sanmışlardı.Üstelik birde annelerinin bir cinayete kurban gittiğini ve kendilerine neredeyse devlet sırrı sayılabilecek değerde bir sır bırakmıştı.
Boynundaki kolyeyi tuttu.Daha sonrada yerden çantasını alıp bahçeye çıktı.Bugün uzun bir gün olacaktı.
Aqua,trafikte hiç zorlanmadan ilerliyordu.Yüzü ifadesizdi her zamanki gibi.Soğuk olmalıydı..İnsanlara acı vermemeliydi.Her neyse. Araba kullanmayı seviyordu bu nedenle bazı sabahlar okula giderken şöförlerini reddediyordu.
Aquamarin,oldukça cazibeli ve güzel bir kızdı.Gülümsemezdi kolay kolay ama gülümseyince adeta bir tanrıçaya benzerdi.Neredeyse sevgili olan bütün kızlar nefret ederdi ondan çünkü sevgililerinin gözünde ikinci planda olduklarını hissederlerdi.
Her zaman sadece karşıya bakarak yürürdü Aqua.Sağ sol veya arkası umrunda değildi sadece geleceği...Yaptığı hatalar veya kazandığı başarılar anlamsızdı onun için..Sadece yapacağı hatalar ve kazanacağı başarılar..Tatmin olmaz bir ego...
Bütün akademide onu tanımayan yoktu...Mükemmel öğrenci..100'lük öğrenci..Geleceğin en iyi biliminsanı...Ama Aquamarin bunlarla ilgilenmiyordu.Hele ona sulanan erkeklerin sonu gerçekten çok kötü oluyordu..Aqua neredeyse feminist bir insan bile sayılabilirdi.Kendisine sulanan erkeklerden bıkmıştı ve artık bütün erkeklerin kendinden uzak durmasını istiyordu.Bir yandanda onlara acı çektirmek hoşuna gidiyordu.Bu nedenle her zaman bakımlı olmaya özen gösterirdi..Upuzun siyah saçlarını her gün tarardı.Asla makyaj yapmazdı belki bazen ruj o kadar...Masmavi gözleri zaten yeteri kadar etkileyici idi..
--Hey prenses bugün nasılsınız..
Aqua kafasını kendisiyle konuşan çocuğa çevirdi.Bu çocuk okulun futbol takımının kaptanıydı.Zack..Oldukça yakışıklıydı ve bütün kızlarda ona hastaydı.Herkes bu ikilinin birbrilerine mükemmel derecede yakıştığını düşünüyordu.Çocuk yakışıklı ve nazikti.Her zaman ve her daim.Kendini beğenmişlik yapmaktan nefret ederdi.Aqua sessiz ve nazikti..Mükemmel ikili..
Ama gelin görünki Aqua çocuga karşı hiçbir his beslemiyordu.Çocuğun duygularından bihaberdi tabiki..
Nazikçe kafasını salladı ve karşılık verdi Aqua
--Teşekkürler Zack...Zannedersem oldukça iyiyim...
22 May 2008 16:59
  |
|
| 1. sayfa (Toplam 2 sayfa) [ 12 mesaj ] |
| Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |