Jöle Krallığı'nda, en katı jöleleri bile eritecek kadar sıcak bir gündü.
Jöle Kraliçesi Zerinda, jöleden yapılmış olduğu için sürekli gıpraşan ve oturunca insanı löpür löpür hissettiren koltuğunda adeta kaybolmuştu. Sıcaktan erimiş bir yüz ifadesiyle danışmanına seslendi:
-"Yukaina! Derhal tüm jölelerin buzdolabına konulmasını emret! Aksi takdirde hepsi eriyecek, bu kadar çok can kaybını, böylesi bir tehlikeyi göze alamayız."
Yukaina, yaslandığı jöleden tahtın arkasından hemen kalkarak fırladı, bir yandan da eriyerek üstüne yapışmış jöleleri temizlemeye çalışıyordu fakat kraliçe Zerinda'nın sert bakışlarıyla karşılaşınca vazgeçti, Zerinda-Sama ne olursa olsun jölelere karşı çok hassastı ve onlara karşı hor davranışlardan nefret ederdi.
Zerinda, on bir yıl önce geçmişti Jöle Krallığı'nın tahtına. Çok eski ve saygın bir krallıktı burası. İki kardeşti jöle ailesi. Bir de ağabeyi vardı, Zerinda-Sama'nın. Zerinda'nın babası normal şartlarda erkek olduğu için ağabeyi Gökhan'ı tahta geçirmeliydi ama bir gün bir şeyi fark etti. Zerinda'nın ismi, ona dedesi tarafından verilmişti. Dedesinin eski gemisinin adıydı ve yabancı dilde bir kadın ismiydi. Zerinda isminin anlamı ise "okyanus, okyanus kadar engin" idi. Fakat bir gün babası Google translate'de gezerken ve her zamanki saçma çevirilerini yaparken bir şeye rastladı. Zerinda ismini farklı şekillerde Japonca yazdı. En son denediği "ゼリーんだ" (karakteri göremeyenler için Japonca Zerinda yazıyor orada) ise Zeri nda diye okunuyordu ve anlamı "I'm jelly" yani "Ben jöle" demekti. Bu bir tesadüf olamazdı! İlahi bir işaret olmalıydı! Gökhan'ı varis ilan etmekten vazgeçti ve jölamıktan ölmeden önce (Jölamık: Jölelerin yakalandığı bir çeşit kızamık.) Zerinda'yı tahta geçirdi. Gökhan ise hüznünden ve utancından kendini bir kaşık jölede boğdu. Kardeşini ve babasını kaybeden Zerinda, çok üzgündü. Ama yapması gereken şeyler vardı. Jöle halka çok daha saygın bir yaşam sunmuştu o. Ve şimdi de koltuğunda oturmuş, derin derin düşünüyor, jölelerin erimesini engellemek için yollar arıyordu. Zerinda-sama'sının sert bakışlarını gören Yukaina, üstünde platonik(!) aşkı Gokudera'nın olduğu tişörtünü temizlemeyi bıraktı. Zerinda, jölelere hoyrat davranılmasını sevmezdi çünkü.
“T-tamam Zerin-Cha- Zerinda-sama!” diyerek şatonun kapısına doğru koşmaya başladı Yukaina. Jöleden yapılma mermerler, onun ayağının altında gıpır gıpır gıpraşıyorlardı. “Shiiiiit!” diye mırıldandı kendi kendine. Kocaman bir şehri nasıl dondurabilirdi ki? Sonra aklına sadece çok acil durumlarda kullanılması gereken yüce aygıt geldi. Her jöleyi koruyan, erimiş jöleyi buz gibi kolları arasına alıp onları iyileştirebilen tanrısal aygıt: Fridga-Mystica.
Yukaina, erimiş jöleleri dondurmakla uğraşadursun, biraz da kraliçe-danışman ikilisinin geçmişlerinden bahsedelim.
Danışman, kraliyet hayatının haddinden çok daha fazla içindedir çünkü kraliçe buna izin verir. Bunun en önemli sebebi ise, Yukaina'nın sadık bir danışman ve muhteşem bir dost olmasıdır. Tanışma hikâyeleri çok ilginçtir.
Bir gün Zerinda, eğitime çıkmıştır, babası ona Jöle Kasabaları'nı gezdiriyor ve halkı anlatıyordur. Tam Çilekli Jöle Kasabası'ndalarken, bir kız, kollarını bir koli jöleye dolamış, ağlıyordu. Bunun sebebini sonradan anladı Zerinda! Biraz ileride bir kaç çocuk, adının Yukaina olduğunu henüz bilmediği tatlı kıza bir sürü donmuş jöle atıyordu. Donmuş jöleler gerçekten çok sert olurdu ve çok can acıtırdı. Ancak o kız, elindeki bir koli jöleyi, taşlanmak uğruna koruyordu.
-"Ver o jöleleri bize seni kahrolası!" diye bağırdı bir tanesi.
Ancak kız pes etmedi, ta ki Zerinda faytonundan atlayıp, elindeki zehirli küçük iğneleri çocukların tam eklemlerine kolayca fırlatana kadar. Zerinda'nın bir kraliçe olması, onun dövüşemeyeceği anlamına gelmezdi. Zehirli iğneler eklemlerine batan çocuklar anında iki büklüm oldular, Zerinda ise onlarla ilgilenmedi, her tarafı jöle artığı olmuş ve morarmış zavallı kızı faytonuna taşıdı, ona sıcak-erimiş jöle içirdi, kendine gelene kadar baktı. İşte böyleydi tanışma hikayeleri.
Derken ikisi de liseye gidecek kadar büyüdüler. Çok, çok, çok yakınlardı birbirlerine. Üstelik birbirlerinin kopyaları gibilerdi. Fakat Zerinda üzerinde büyük bir sorumluluk olduğu için daha ciddi ve yapısı gereği biraz ukala bir kızken, Yukaina daha alçak gönüllü, hatta kimi zaman kendine hakaret bile eden, ama asla ciddi olmayan, daha neşeli ve sevimli bir kızdı. Bu ufak farklılıklara rağmen, dış görünüş dâhil çok benziyorlardı birbirlerine.
Bir gün, lise 2'delerken yeni bir oğlan geldi okullarına.
Zerinda'nın bugünkü nişanlısı idi o çocuk.
Gümüş rengi saçları olan, Vongola'nın muhteşem Fırtına Muhafızı, İtalyan erkeklerinin cazibesini taşıyan, piyanist, bilimle ilgilenen, zek, uzun boylu, yakışıklı, muhteşem biri.
Gokudera Hayato diye tanıttı kendini.
Kısa zamanda Zerinda ve Yukaina, onun yanında yerini aldılar. Zerinda onun kopyası gibiydi.
İyi bir nişancıydı, çok konuşurdu, çabuk heyecanlanırdı, biraz ukalaydı, piyano çalıyordu, dart oynamayı seviyordu, tam bir serseri gibi davranıyordu ama çok zekiydi. Yukaina da öyleydi elbet. Ama o berbat bir nişancıydı ve piyano değil keman çalıyordu. Fakat bu, Yukaina'nın Gokudera'ya aşık olmasını engellemedi. İşin kötüsü ise, Zerinda da Gokudera'ya aşık olmuştu. Gokudera ile Zerinda şimdi nişanlılardı ama zavallı, aşkından asla vazgeçmeyen, gururlu Yukaina hala Gokudera'yı seviyordu.
Oh çekti kendi kendine Yukaina. Friga-Mystica'yı çalıştırmış, Jöle Krallığı'nı erimekten kurtarmıştı. Şimdiki görevi, üstünde ölümsüz ve platonik(!) aşkı Gokudera-Sama'nın resmi olduğu tişörtü yıkamaktı. Tişörtü yıkadıktan sonra üstüne başka bir tişört geçirip dışarı çıktı. O arada kafasına donmuş jöle geldi.
“Baaakoooo!” dedi şeytani bir sesle. Herhalde bir şekilde teslimatta karışıklık olduğu için kendi odasına değil onun odasına gelen uke riding içerikli doujinshilerin intikamını almaya çalışıyordu Bako isimli hizmetkar.
-“BAKA-BAKO!” diye bağırdı Yukaina, sonra da eline donmuş jöle alıp Bako2ya atmaya çalıştı. Fakat o, kötü bir nişancıydı...O anda arkadan geçen ölümsüz ve platonik(!) aşkı Gokudera'yı görmemişti!
Hemen koşmaya başladı ve saniyenin onda biri kadar bir süre içinde Gokudera'ya sarıldı.Aynı anda ÖZÜR DİLERİM GOKUDERA-SAMAAAAAA!diye bağırıyordu.Ve yine saniyenin onda biri kadar bir süre içinde boynuna jöleden bir ip dolandı ve kuvvetlice arkaya çekildi Yukaina, “Hemen dur küçük hanım!” dedi Zerinda-sama'nın sert sesi. Güzel kraliçe bahçeye çıkmıştı çünkü içerisi serin olmasına rağmen oturmaktan bunalmıştı. Fakat gördüğü manzara onu hem üzdü, hem de kıskançlıkla içinin sarsılmasına neden oldu. Yukaina, hatayla jöle attığı Gokudera'sının boynuna sarılmıştı özür dilemek için. Birden jöleden ipini çıkardı ve sallayarak Yukaina'nın boynuna dolayıverdi, tüm gücüyle de geri çekti. Yukaina'nın Gokudera'ya metreslik yapmasına tahammül edebiliyordu. Çünkü nişanlı olan oydu, kazanan oydu ama en iyi arkadaşının aşksız kalmasına içi elvermezdi. Ancak bunu herkesin önünde yapamazdı. Yoksa dedikodu çıkardı, bu kızın aklından ne geçiyordu böyle. Normal şartlarda umursamazdı bile, ama Bako şüphelenmesin diye sesini yükseltti.
-"Hemen dur küçük hanım!" Ardından parmağıyla içeriyi işaret etti, itaatkar danışman Yukaina, hemen saraydan içeri koştu.