CANIM
Dert ortağı



Başak o anı hatırladıkça tüyleri ürperdi.İçindeki alevin ortasına sopsoğuk sular döküldü.Başak kendini toplamak için ayağa kalktı,gözlerindeki hüzün gözyaşlarını sildi ve güçlü bir kız olduğunu ispatladı.O belirsiz resmi alıp yatağının başındaki çekmeceye koydu.Okula geç kalmıştı mıy mıy Ayşe teyze yüzünden .Yüzüne karşı içinden geçenleri istiyordu.Yüzüne karşı teyze diyordu ama içinden neler geçiyordu?ama olmuyodu yüzüne karşı içinden geçenleri söyleyemiyordu.Aslıda mecburdu.ne kadar evin hanımı gibide gözükse o da misafirdi.Sonuçta babasının evi değildi her ne kadar babasının annesinin evi de olsa.Başak’ın kolejdeki havasından geçilmiyordu.Aslında kendini beğenmiş o iki arkadaşıda farklı değildi.Başak hızla giyinip,o hafif dalgalı saçlarına küçük,sevimli bir kurdele takıp saçlarını saldı.çantasına iki defter sıkıştırıp koluna taktı,sabAhki tahlihsiz olaydan sonra o merdivenlerden inmek istemesede indi.Babaanesinin yanağına bi öpücük kondurup özel şöförüyle okuluna vardı.Arabanın kapısını açmasıyla o iki kokoş arkadaşı ona doğru koştu.Arkadaşlarının adları Selin ile Nil’ idi.Selin sarı saçlı ,ela gözlü hoş bir kızdı.Nil ise simsiyah saçları ilgi odağı haline gelmişti okulda.Gözleri kömür gibiydi.Her ikisi de kendilerine öz güzel özellikleri olsada asla Başak bambaşkaydı.o annesinin güzelliğini almıştı aslında.Nil:
_Ah canikom seninki bu gün gelmedi,dedi.Başak aslında Eren’i şu an düşünmüyordu.Çünkü resmin nerden geldiğini sorgulaya düşünceler var kafasında.Ama üzülmüş tavrı verdi.Sınıfa çıktılar birlikte.Başak her zamanki yerine oturmak yerine en arkadaki derste uyuklama sırasına çantasına bıraktı.Nil ve Selin şaştılar.Onlar Eren gelmedi diye üzüldüğünü zannediyorlardı.ama öyle değildi.Bir defter çıkardı ,sırasının üzerine bıraktı,kafasını defterin üzerine devirdi.uzunca hayallere daldı daldı daldı.Zilin çalmasına az bir süre kala başının altındaki defteri çantasına koydu ve sınıftan ayrıldı.Kızlar Başak’ı yakaladı,nereye gittiğini sordular oda ‘’Eve gideceğim karnım ağrıyor.’’diye yanıt verdi.Ama dediklerinin hiç birini yapmadı .Okuldan uzak bir kafeye girdi.Garson ne içeceğini sordu.Başak her zaman içtiği gibi koyu ,sert bir kahve istedi.Garson şaşkın bakışlarla ‘’Sizin için uygun mu bu kahve hem de sizin okulunuz yok mu küçük Hanım ‘’diye karşılık verdi.Başak sert çıktı ve müdürün odasını sordu .Garson anlamıştı işinin son veriliyeceğine.Aslında çok saçmaydı bir öğüt için miydi bu ceza?Başak müdürün odasından gururla çıktı.Hırsına almış tavrıyla kafeden çıktı,saatine baktığında okul çıkış saati gelmişti..Babaansine okuldan geliyormuş havası verecekti.Bir taksiyle eve döndü.Kapıda babaannesi bekliyordu gayet sinirli bir tavırla.Başak daha bahçeye adımını atmasıyla babaannesi’’ Sen ne yaptın.ekmek parası bu .yazıklar olsun evin prensesi büyük işlere baş vurdun.’’Başak şaşkındı kesinlikle o garson söylemişti.Kalbi kırık evden ayrıldı.Babaannesi arkasından üzgün bir şekilde bağırdı arkasından ama grurlu prenses şaşmadı yolundan.Gideceği yeri bilmiyordu .Ama aklına ilk gelen Eren’di.Hemen Eren’i aradı ve soluğu Eren’in yanında aldı.Eren ile sarıldılar Erenin annesi balkondan bakıyordu gizlice.ACABA ANNESİ NE DİYECEK BU İŞE.