Gecenin karanlığında iki adam öylece durmuş biribirlerini süzüyorlardı. Sahip oldukları o büyük güce ve asil kana rağmen şu anda ikisi de sıradan insanlardı. Ne kadar sıradan olabilirlerse. Anubis kafasını yavaşça çevirip arkasındaki uçuruma baktı ve içinde bulunduğu tehlikeyi düşündü. Sağ çıkma olasılığının azlığını. Ama karşısındakininde aynı şeyi hissettiğine emindi. Daha doğrusu öyle umuyordu. Gözlerini tekrar önünde duran rakibine çevirdi. Ne kadar zıt olduklarını düşündü. Kendisinin kısa kahverengi saçları, yapılı bir vücudu vardı. üstüne kolsuz siyah bir ceket,altına kahverenigi bir pantalon giymişti. ceketinin önü açıktı ve beyaz tişörtü görünüyordu. Hafif sakal bırakmıştı yaşı 30-35 gibiydi. son derece ciddi görünüyordu. tabii bunda yüzündeki derin yaranın etkisi vardı. Öte yandan diğer adamın uzun sarı saçları, bileklerine kadar giden kan kırmızısı bir pardesüsü vardı. Yüzüne hiç gitmeyecekmiş gibi duran alaycı bir ifade yayılmıştı. 20'li yaşlarda gözüküyordu ve tek sıradışı yanı kıpkırmızı gözleriydi. Uzun sessizliğin ardından Anubis o kalın, otoriter sesiyle konuşmaya başladı

"aklından geçenleri biliyorum Lucifer. Seninle iyi bir geçmişimiz var ama eğer bunu yaparsan seni bizzat ben öldürürüm!"

"sen öyle diyorsan"

"ciddiyim! ayrıca ikimizde biliyoruz ki bunu yapacak gücüm var"

"ama ufak bir ayrıntıyı unutuyorsun eski dostum . Aynı şeyi sana yapacak güç bende de var" ölümün iki kralı uzun süre bakıştılar.Lucifer bir cevap bekliyordu ama yoktu. Haklıydı. Anubis içinden küfretti. O bir savaşçıydı, onun işi öldürmekti konuşmak değil. Hiç bir tartışmada Lucifer'ı yenememişti. Fikrini değiştiremeyeceğini de biliyordu. o yüzden en iyi yaptığı şeyi yapmaya karar verdi belindeki kılıcı çekip Lucifer'ın üstüne atladı...

umarım beğenirsiniz