Aslında bu bölüm fanfiction ve açıkçası benim yazım fic değil. Lakin böyle bölümlerde yeni kurgular izin verilir... Aslında benimki de kurgu değil... Bir hikaye değil... Çünkü hikayelerimi yayınlamıyorum artık...
Buraya koyacağım yazılar kısa birbirinden alakasız ve anlık yazılanlar olacaktır.
Yazı yazmayı bırakmayacağıma göre oldukça çok yazı koyacağım buraya... .d
______________________________________________________________

BÜTÜN BUNLAR OLURKEN BEN…

Ruhum rüzgârla dansına başladı.

Yapraklar kendince şarkı söylemeye ardından…

Kocasının ihanetini yeni öğrenmiş kadının dudaklarından çenesine süzülen gözyaşları, parkta gezinen hayallerin şahitliğinde, elbisenin kumaşına ölü bedenlerini bıraktı.

Genç kadının karşısında duran, çocuğunu yeni kaybetmiş yaşlı bir adamın aklındaki düşünceleri ruhunu zenginleştirirken yaprağın ölümünü andıran gözlerine bir çocuk takıldı salıncaktaki.

Mutluluktan yanaklarına pembelik düşmüş pembe şapkalı kız, adımlarını pembe kaydırağa yönlendirdi o an.

Salıncaktaki çocuk durdu ayaklarının çıkardığı toza bakıp salıncaktan indi.
Köşedeki işçi, çocuk seslerinde, ağaçtan düşen bir yaprağı da koydu çöp poşetine.

Parkın yakınındaki yoldan geçen arabadan bir sigara izmariti düştü yere.
Onun arkasından gelen mavi araba yavaşça izmariti yola yapıştırdı.
O sırada bir martı maviliğini derinlerde saklayan kirli denizden bir balık çıkardı.

Balık yakalandığının farkında son nefesiyle çırpınmaya başladı.

Birkaç çırpınma.. Birkaç daha nefes alma çalışması.. Ölü bir beden, bir gaganın ucundan akşam yemeğine dönüştü.

Martının akşam yemeğine bakan kuş, yavrularının açlık çığlıklarını doyurmaya çalışıyordu o sıra. Bir kaçının öleceğini biliyor ama yine var gücüyle arıyordu bir solucan..

Kuş yavrularının çığlığının hemen altındaki toprak, yağmurun kalıntılarını süpürüyor gelene geçene bir toz bulutu oluşturuyordu.

Çim, yaprağında kalmış olan damladan süzülen gökkuşağının renkleriyle büyülenmiş duruyordu öylece.

Fark edemedi üstüne basan bir ayakkabıyı…

Hayalleri kayboldu önce sonra gökkuşağı... Yaralı vücudunun acısını susturdu sonra. Ve kaderine razı geldi.

Çimin mezarına yakınındaki ağaçlık alanda, bir köpek yavrusu büyük köpeğin kurbanı olmuş dövülürken kedi onları ağaçtan sinsice izliyordu.

Köpeğin ağlamasını duyan genç bir kadının yaşlanmış ve lekeli eli oğlunun siyah saçlarında dolaştı, çocuk uyurken kadın ninni söylerken.

Ninni savrulup giderken evin yanında konaklayan ağacın altından dudaklar dudaklara değdi güneş önlerinde batarken.

İki aşığın aşkları yeni bir hikâye yazmaya hazırlanıyorken küçük bir kız göründü evin karşısındaki kaldırımda.

Küçük kız ağlamaya başladı balonu onu bırakıp özgürlüğe koşarken.

Kaldırımın ilerisindeki yolda, bir oğlan mahalle kavgasından yediği dayaklarla gidiyordu babasının yanına.

Oğlan, bir villanın yanında geçerken hayranlıkla izledi bu masalsı yeri.

Denize bakan pahalı villasında oturan kadın kahvesini yudumladı gülümserken.

Kızı yukarıda şarkının son notası bastı.

Bütün bunlar olurken ben…

Hayatı yeniden keşfederken soğuk mezarıma doğru süzülüyordum, bir köprüden.