Multiplayer Şizofreni |
Yazar
Mesaj
MULTİPLAYER ŞİZOFRENİ
Hep yanımdasın değil mi? Onlar görmez… Onlar duymaz… Onlar bilmez… Seninle ilk tanıştığım günü hatırlıyomusun? Odamda aileme küfür ederek ağlıyordum, parfüm kapağıyla bileğimi kesmeye çalışıyordum… Camdan bana büyülenmiş gibi bakıyordun ve sana bağırmama rağmen gitmedin… Ne? Bana küfür etmekmi istedin? Seni suçluyamam. Peki neden sustun? Evet tahmin etmeliydim. Deli olduğumu sandın tabi. Bende senin için aynı şeyi düşünmüştüm; evimizi gözetleyen bir deli… Ama o gün hayatımdan çıkamadın… Açık olan camdan içeri girip kapağı elimden alıp dışarı fırlatmıştın… Bu durumda bile nasıl hem senden nefret edip hem de hayatımdan çıkartamıyacak kadar çok seviyorum? Evet senden nefret ediyorum… Neden mi nefret ediyorum? Tabikide seninle tanıştığımdan beri başka arkadaşım olmadığı için! Zaten fazla arkadaşım yoktu evet ama bunu yüzüme vurma bu benim suçum değil! Senin için çirkin diyorlar, seni hiç sevmiyorlar… Neden bana bunları söyledinki? Dahada önemlisi bunlar gerçekmiydi? Sana inanmıyorum… Ama seni kaybedemem… Sen olmasaydın şu an yaşıyo olmuycaktım değilmi? Her şeyimsin… Bir insan nasıl her şeyinden nefret ederki? Kalabalığın içinde yalnız olmak… Nasıl bir şey olduğunu biliyormusun? Umarım hiçbir zaman bilmezsin… İnan bana bilmeyi istemezsin… Bu sana ilk ve son diyişim olucak; ÇIK HAYATIMDAN! ARTIK BIKTIM! SENİNLE MUTLUYMUŞUM ÖYLEMİ! YALAN SÖYLEME, BENİ YİNE KANDIRMA! EN KÖTÜ ANIMDA BİLE YANIMDA DEĞİLDİN SADECE SUSARDIN NE ZAMAN YANIMDA OLDUN! Daha fazla şeye katlanamam yalvarıyorum çık ve o gün yapamadığımı şimdi yapmama izin ver… Hayır yüzüme bakma, arkanı dönme sadece git… Güle güle bile demeden git… Artık her şeyin sonu… Burası soğudumu? Ah hayır yerdeki kırmızı ıslaklık… Annem beni öldürücek! Çok uykum var… Beklide… Sana ihtiyacım var… Hayır… Bitti…
İstediğim... Gibi...
Bunu az önce yazdım evet biraz saçma sadece aklıma ne geldiyse şuan naısalsam yazdım isterseniz iğrençliğini ortaya koyun bağırın çağırın küfür edin... umrumda değil...
Hep yanımdasın değil mi? Onlar görmez… Onlar duymaz… Onlar bilmez… Seninle ilk tanıştığım günü hatırlıyomusun? Odamda aileme küfür ederek ağlıyordum, parfüm kapağıyla bileğimi kesmeye çalışıyordum… Camdan bana büyülenmiş gibi bakıyordun ve sana bağırmama rağmen gitmedin… Ne? Bana küfür etmekmi istedin? Seni suçluyamam. Peki neden sustun? Evet tahmin etmeliydim. Deli olduğumu sandın tabi. Bende senin için aynı şeyi düşünmüştüm; evimizi gözetleyen bir deli… Ama o gün hayatımdan çıkamadın… Açık olan camdan içeri girip kapağı elimden alıp dışarı fırlatmıştın… Bu durumda bile nasıl hem senden nefret edip hem de hayatımdan çıkartamıyacak kadar çok seviyorum? Evet senden nefret ediyorum… Neden mi nefret ediyorum? Tabikide seninle tanıştığımdan beri başka arkadaşım olmadığı için! Zaten fazla arkadaşım yoktu evet ama bunu yüzüme vurma bu benim suçum değil! Senin için çirkin diyorlar, seni hiç sevmiyorlar… Neden bana bunları söyledinki? Dahada önemlisi bunlar gerçekmiydi? Sana inanmıyorum… Ama seni kaybedemem… Sen olmasaydın şu an yaşıyo olmuycaktım değilmi? Her şeyimsin… Bir insan nasıl her şeyinden nefret ederki? Kalabalığın içinde yalnız olmak… Nasıl bir şey olduğunu biliyormusun? Umarım hiçbir zaman bilmezsin… İnan bana bilmeyi istemezsin… Bu sana ilk ve son diyişim olucak; ÇIK HAYATIMDAN! ARTIK BIKTIM! SENİNLE MUTLUYMUŞUM ÖYLEMİ! YALAN SÖYLEME, BENİ YİNE KANDIRMA! EN KÖTÜ ANIMDA BİLE YANIMDA DEĞİLDİN SADECE SUSARDIN NE ZAMAN YANIMDA OLDUN! Daha fazla şeye katlanamam yalvarıyorum çık ve o gün yapamadığımı şimdi yapmama izin ver… Hayır yüzüme bakma, arkanı dönme sadece git… Güle güle bile demeden git… Artık her şeyin sonu… Burası soğudumu? Ah hayır yerdeki kırmızı ıslaklık… Annem beni öldürücek! Çok uykum var… Beklide… Sana ihtiyacım var… Hayır… Bitti…
İstediğim... Gibi...
Bunu az önce yazdım evet biraz saçma sadece aklıma ne geldiyse şuan naısalsam yazdım isterseniz iğrençliğini ortaya koyun bağırın çağırın küfür edin... umrumda değil...
12 Eyl 2008 15:36
Gerçekten çok güzel bir çalışma benim aldığım sonuç şu oldu..
Asıl olan sadece kendimiz. Kendimizden başka bize gerçekten kimse yardım edemez. Bizi ne kadar sevseler de ne kadar iyilik yapsalar da biz istemedikten sonra hiç bir şey değişemez.
Tanıdığımız kişilerde sevdiğimiz özellikler gördükçe onları benleştiriyoruz ve onlardan kopmamız daha da imkansızlaşıyor. Oysa onları başka kişiler olarak kabul etmezsek onları hiç bir zaman gerçek anlamıyla sevemeyıiz. .İ şte bu yüzden nefret ve sevgi arasında gidip geliyoruz çünkü onlarda kendimizi gördükçe onları seviyor bizden uzak taraflarını gördükçe onlardan nefret ediyoruz.
Asıl olan sadece kendimiz. Kendimizden başka bize gerçekten kimse yardım edemez. Bizi ne kadar sevseler de ne kadar iyilik yapsalar da biz istemedikten sonra hiç bir şey değişemez.
Tanıdığımız kişilerde sevdiğimiz özellikler gördükçe onları benleştiriyoruz ve onlardan kopmamız daha da imkansızlaşıyor. Oysa onları başka kişiler olarak kabul etmezsek onları hiç bir zaman gerçek anlamıyla sevemeyıiz. .İ şte bu yüzden nefret ve sevgi arasında gidip geliyoruz çünkü onlarda kendimizi gördükçe onları seviyor bizden uzak taraflarını gördükçe onlardan nefret ediyoruz.
12 Eyl 2008 18:05
aa aaa sana böle şeyleri yasaklıyorum eğlenceli hayat dolu şeyler yaz bunlar sana göre deil tmm güzel yazmışsın bi psiko olarak seni tebrik ediyorum ama gerisini sölemiyim sonra sölerim
Shana~ Arigatou!! :3
Spoiler:
my_dream_jeanne@hotmail.com
12 Eyl 2008 21:00
1. sayfa (Toplam 1 sayfa) [ 7 mesaj ] |
Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |