Aklıma geldin sen bir anda, kendini beğenmişliğin geldi aklıma. Düşüntükçe kaybettim kendimi, üzüldüm ve ağladım. Hatırlamıştım seni, senin için yaptığım koca bir hiçi ! Senin için ne yaptıysam boşmuş aslında, geç anlamıştım ama anlamıştım sonunda. Gerçek seni görmüştüm, karşımda duruyordun. En büyük boşluktan daha boş, en güzel yıldızdan daha güzel ama en zifri karanlıktan daha karanlıktın.
Karşımda duruyordun sen bütün güzelliğin ve bütün boşluğunla. Senin hiç kimseye ihtiyacın yoktu. Benimde yoktu. Sadece tek bir şeye mahkumdum bende sende : Ben yalnızlığa, yalnızlık bana muhtaçtı bu karanlık Dünya'da. Sense hiç bir şeye muhtaç değildin bir aynadan başka