Giriş :

Öncelikle bu satırları okumaya başladığınız için sizlere teşekkür ediyorum. Belki biraz uzun bir yazı olur ama sıkılmadan okursanız belki memnun kalırsınız. Burada savaştan bir kesiti anlatmaya çalışacağım, artık ne kadar başarılı olurum bende bilmiyorum. Giriş kısmını niye yaptım bilmiyorum hani belki merak edip okursunuz diye yaptım sanırım .

Savaş Bölüm 1 - Gazeteci -

Etrafta koşturmaktan, kaçmaktan çok yoruldum. Ne yapacağımı bilmiyorum. Her yerde kan damlaları, silah sesleri var. Korkuyorum, neden burada olduğumu bile bilmiyorum. Gazetecilik yapmayı çok seviyorum belki ama ölmeye değer mi ? Kendi kendime saçmalıyorum sanırım, savaştayız ve kendimi kaybetmeye başladım şimdiden. Kaçmam lazım, buradan uzaklaşmam, daha sakin bir yere gitmem ve saklanıp haberimi bitirmem lazım. Koşmaktan bıktım. Dar bir alandayım, etrafımda bir sürü kutu; hani sanki ara sokaklar olur ya onun gibi , bir sürü kutuyla yapılmış dar bir koridor. Bu seslerde ne ? Etrafta sesler duymaya başladım. Gitmelimiyim acaba, belki de burada kalmalıyım güvende kendi kendime oturmalıyım. Ama orada neler olduğunu merak ediyorum belki sadece bir bakmalıyım. Sadece bir bakıp geri gelirim. Belki bir şeyler oluyordur. Benim bilmediğim bir şeyler...

Savaş Bölüm 2 - Asker -

Mermilerim bitmek üzere belki uzaklaşmalıyım buradan. Ama bana ihtiyaçları olabilir ? Savaştayız herkese ihtiyaçları vardır. Ordan sesler geliyor sanki, neler oluyor lanet olsun herkes nerede ? Burada tek mi kaldım, hiç bir şey anlamıyorum nereye gittiler. Belki geri dönmeliyim. Evet geri dönmeliyim. Yerde ki cesetler midemi bulandırmaya başladı. Savaşın amacını hiç bir zaman anlayamadım ama şimdi buradayım savaşın içinde ölümle yüz yüze, ne yaptığımı bimeden etrafta koşturuyorum. Düşman dedikleri diğer insanları vuruyorum. Ne yapmalıyım acaba insanların canını almak bu kadar kolay mı ? Savaşta öldürmek bu kadar kolay mı ? Karar bana bağlı sanırım. Bu yoldan gitsem iyi olur. Buralarda pek bir şey yok gibi, savaş daha buraya gelmemiş mi acaba ? ne saçmalıyorum ben savaş her yerde ! O ses ne idi !! Hey siz durun orda kımıldamayın.

Savaş Bölüm 3 - Baba ve Oğul -

Nereye gidiyoruz bilmiyorum. Ben ve çocuğum buradan uzaklaşmak zorundayız. Onu korumak zorundayım. Arkamda kalma hadi daha hızlı yürü buradan hemen uzaklaşmalıyız. Senin daha yaşaman lazım. Canım oğlum benim. ben ölsemde senin yaşaman lazım. Bekle arkamdan gel, buraları sakin gözüküyor. Bekle beni burda sakın ilerleme, ben önden gidip bakıcağım. Orda kim var ! Bizden mi veya düşman mı lütfen tanrım bana yardım et. Ben ölsemde oğlumu koru !!!

Savaş Son Bölüm - Bir AN -

Binaların arasında kalmış bir asker, silahını bir adama doğrultmuştu. Neler olacağı hiç belli olmadan belli belirsiz konuşuyordu ama adamın onu anladığını sanmıyordum. Adam anlamsızca arkasına bakıp eliyle hareketler yapıp birinin gitmesini istiyordu. Aralıkta saklanmış bir gazeteci donakalmıştı, resim çekmek istiyor ama buna cesaret edemiyordu. Asker silahını adama uzattı üzgün ama bitkin bir hali vardı askerin. Adamın gözünden yaşlar boşalıyordu; askerin gözlerine bakıp yalvarıyordu. Asker ne dediğini anlamasada yalvardığını hissetmişti. Arkadan bir kişi daha çıktı bu daha çocuktu. Adam çocuğun önüne geçip onu korumak istemişti ama asker yanlış anlamıştı bir şey olacağından kortu. Korku ne kadar zalim bir şey değil mi ? İnsanların hayatına düşünmeden son verdirebiliyor. Silahını ateşlemişti istemeden. Adam orada donakalmıştı. Gazeteci elindeki kamerayı hareket ettiremiyordu içinden sadece kaçmak istiyordu ve yavaşça uzaklaşmaya başlamıştı. Son bir resim alarak uzaklaşmıştı o savaş anından. Babasının yanında donakalmış bir çocuk ağlıyordu, asker ne yaptığının farkında bile değildi, silahı boş boş çocuğa doğru tutuyordu. Hiç bir niyeti yok gibiydi sadece kendisi de şoktaydı. Yerde yatmış babadan kanlar boşalıyordu, gözünden yaşlar dökülüyor ve oğluna bir şeyler anlatıyordu. ona kaçıp yaşamasını ve savaşı unutmasını söylüyordu...