Aslında burada yazmak istemiyordum ne yalan söyliyeyim.Yeni forumumuzda yazıyordum.Ailem gibi oldu cosplaytr ama çok yeni olduğumuz ve fazla üyemiz olmadığı için buraya da koyyim dedim.Nede olsa burası da ailemiz bizim:)
Neyse çok konuştum dayak yemeden yazımı koysam iyi olacak



Büyük salona doğru ilerliyordum.Tarihin akışı değişecekti bugün.Benim için , krallık için ve elbetteki biricik kızım arada için.
Ne söyleyecek ,nasıl anlatacaktım.Ve en kötüsü nasıl dayanabilirdim.Birden dünyanın hiç var olmamasını bu savaşın hiç başlamamasını dilemiştim.


Tahtıma otururken gözlerim doluyor yüzüm kızarmaya başlıyordu.
Hayır ağlamamalıydım.Ben Akuma büyük ve yüce imparator.
Sonunda biricik kızım Arada yı salondan içeri girerken görüyordum. Mükemmel bir güzelliği ve kendisinde olmaması gereken bir saflığı vardı.
Sekiz yaşındayken annesi tutuklanmış ve sürgüne gönderilmişti.
Arada ise tam kendine gerektiği gibi davranmış bir damla göz yaşı bile dökmemişti.Biricik kızı ayını babasına benziyordu.Oysa babasının büyük hatası şimdi onu iğrenç ve küçük düşürücü bir sınıfa sokacaktı.Nasılda yapmış o melekle evlenmişti.Yapmamalıydı.Şimdi biricik kızı bu evliliğin pis kurbanı oluyordu.


Arada babasından tek kelime bile duyamayınca babasının dalgın olduğunu anladı.Ayaklarını hızlıca yere vurarak o ruhsuz dudaklarıyla sesleniyordu.
Ey Akuma beni neden çağırdın!!!
Akuma birden sarsılarak kızına doğru döndü.İki gözü iki çeşme ağlıyordu.Oysa o yüce Akuma bu savaş başladığından beri bir kere bile ağlamayan haşmetli yüce hükümdar.
Göz yaşları süzülürken mırıldanıcı bir sesle konuşmaya başladı:
Kızım bir tanem. Arada nın kalbine şimşekler çakmıştı.Doğduğundan beri ona bir kez kırıntı kadar sevgi göstermeyen babası ona kızım diyordu.
Akuma devam etti:
Kızım seni bir düzenleyici yapacaklar.Artık sen bir ölümlü olacaksın.Üzgünüm birtanem ama yapabilecek bir şeyim yok.
Aradanın gözleri fal taşı gibi açılmıştı.Yıllardır o soğuk yüzünde ilk defa bir duygu ve kin beliriyordu.Bağırmaya haykırmaya başladı.



Ne nasıl olur.Ben o aşağılık varlıkların arasına nasıl katılırım.Yıllarca onları yok ettim.O pisliklerin arasına nasıl karışacağım.Üstelik birde düzenleyici olarak.Sana halkımıza karşı gelmemizi mi istiyorsun benden.
Yıllarca uğruna savaştım yaşamak için tek sebebim bu savaşken sen bana taraf değiştirmemi ve aciz bir ölümlü olmamı mı söylüyorsun.Hayır olamaz bir şeyler yap sen koskoca Akuma sın engelle bir yolunu bul.
Peki ya Joshu ne olacak.
Biz onunla…
Sözlerin devamı gelemiyordu.Başı dönüyordu.Dünyası yıkılmıştı.Bir savaşçının geldiği hal.Bu cezaların en aşağılık olanıydı.Peki ya Joshu bir taneciği …birbirlerini bu kadar severken şimdi düşman mı olacaklardı??? Soruların ardı gelemeden ayaklarının tutmadığını fark etti.Joshu nun kollarına düşüverdi.Bilinci kapanmaya başlamış ve sonunda bayılmıştı.


Kızının bayılması ile şoke olan Akuma gözleri dolu bir şekilde Joshu ya mırldanıyordu.

Benden nefret ediyor.Keşke yapabilecek bir şeyim olsaydı.Ne yazık ki kızım bir melezliğin acısını çekiyor..Hem de hiç kimsenin sınanmadığı bir acı çeşidiyle.Ama ne yapabilirim Joshu ne yapabilirim.Bir babaya bu yapılır mı Şeytan bile olsa….

Joshu Arada yı kollarına almıştı.Gözleri dolmuş bir şekilde bir tanesini odasına doğru götürüyordu.
Akuma ya döndü ve beklide tarih boyunca hiç sadakatsizlik etmediği imparatoruna bağırmaya başladı.
Ey yüce Akuma ona bunu yapamasın.Sana yemin ederim karşında beni bulacaksın.Bu göz yaşlarının bedeli çok ağır olacak.Tekrar görüşeceğiz.