Öhhöm şimdi şöyle birşey var ;

tamı tamına 4 bölüm kaçırmışım inanamıyorum ya ama şimdi hepsini okudum ve 1. bölümlere baktığımda bölümlerin daha güzelleştiğini görüyorum
son 4 bölüme gelince lucindanın daha fazla görünmesi çok hoşuma gitti ve namine'yle dövüş sahnesi gözümnde tamı tamına canlandı birde ellerinden mor top çıkardığı bölüm çok hoştu
yani şimdi sonuç olarak namine'de lucy mira ve lilyle birlikte mi savaşıcak her an bizi şaşırtabilcekmişsin gibi geliyo inti-chan ama bakalım sonunda nolucak XD bu arada son bölüme kaç bölüm kaldı

Hadi bakalımm son bölüme yaklaşıyoruz ekşın hat safada XD

Part birin sonuna geldiğimi görünce yeni bir yorum yapmaya karaverdim.


hikayenin konusu ver kurugusunu çok beğendim . helede Succpus ları kullanman çok hoşuma gitti. İlk defa bu kadar masunlarını gördüm ^^

Okurken kendimi hızlıu çekim bir film zilermiş gibi hissediyorum. Ama her bölümde kendini geliştirmişsin, bu kesinlikle gözden kaçmıyor birde zaman hataları var ^^

devam et!

evvet bu hikayeyede atladım XD ama biraz geciktim sanırım

anaaam anaaaam vaşş kısm sen çok süper yazısen prawo necdet prawo çok cuzel olmuş devam devam devam devam devam

Böhühühü Son Bölümm

---------------------------------
~ Episode 17 ~ The End ...

<< Miranda ve Lucinda'nın hafızaları geri gelmeye başlamıştı. Yavaş yavaş kim olduklarını hatırlıyorlardı.>>
-----
Miranda önde yürüyen Lucinda'nın yanına yaklaştı.Elini teredüt ederek Lucinda'nın omuzuna koydu ve "Sen...benim ablam mısın?" diye sordu.
Lucinda yan gözle Miranda'ya baktı ve "Bilmiyorum ama ben de öyle hissediyorum sanki" dedi .
Miranda başını öne eğip yavaşça elini çekti ve durdu. Lucinda ise yürümeye devam ediyordu.Miranda kafasını gökyüzüne kaldırdı ve siyah güneşe bakıp iç çekti.O sırada gözüne siyah bir damla düştü. Aceleyle elini gözüne götürdü ve hızlı hızlı ovuşturmaya başladı.Gözleri yanıyordu...

" Daha önce hiç bu kadar yanmamıştı..Tanrı aşkına bu damlalar neden oluşuyor" dedi kendi kendine.

Zar zor tek gözünü araladı . O gözleriyle uğraşırken diğerleri ilerlemişti bile."Hey beni bekleyin" diye bağırdı arkalarından Miranda.Ama Miranda'yı duymamışlardı.Koşa koşa yanlarına gitti ve Lilian'ın omzundan tutup çevirdi "Niye be-....Bu da ne" dedi korkunç bir surat ifadesiyle. Lilian'ın suratı yok olmuştu ,bir anda suya dönüşüp yok oldu Lilian.Miranda eli hala Lilian'ın omuzundaymış gibi ,ağzı açık yere bakıyordu.Kalbi çok hızlı atıyordu. Kendine geldiğinde etrafına bakındı...Labirent'in ortasında buldu kendini. Kendi etrafında birkaç kez döndü.Koyu gri soluk yapraklardan oluşan uzun koridorlar vardı etrafta.
Tek istediği şey oradan çıkmaktı. "Ne kadar da soğuk" diye fısıldadı Miranda..Koridorlardan birine girdi.Sağa saptı..sola saptı... ama bütün koridorlar aynıydı.Uçmayı denedi .,fakat sisler bir duvar kadar sertti bir çeşit enerji onun uçmasını engelliyordu. Labirentteki yaprakları kontrol edemiyordu ."Neden kontrol edemiyorum NEDEN!!" diye bağırdı.Sonra içindeki ses ona cevap verdi
" Çünkü o yapraklar ölen insanların bütün mutsuzluklarından...hüzünlerinden oluşuyor ..yani canlı değiller"

Bu ses Ellesmera'ya aitti.Miranda yere eğildi ve " Neden yapıyorsun bunları?" diye sordu. Uzun bir sessizliğin ardından hüzünlü bir ses cevap verdi.

"Çünkü tanrı ölmenizi istedi..bana bu görevi verdi" dedi
- Miranda'nın aklı karışmıştı, şaşkınlık içinde " Sen..nesin?" dedi
"Ben ölüm meleklerinden biriyim"
"Ölüm meleği mi?..Bir sürü mü var ?"
"Tabii herşeye ben yetişemem"
"Diğerleri...onlar nerde"
"Onlarda labirentin içinde senin gibi ölmeyi bekliyorlar"

Ellesmera sözünü bitirdikten sonra Miranda nın zayıflayan zihinini rahat bıraktı.Miranda yerdeki çimenleri avuçladı ve ağlamaya başladı.
----
O sırada Lucinda elleri cebinde Labirent in içinde ilerliyordu.Birdenbire duvarların kendine doğru geldiğini farketti. Yavaş yavaş duvarlar Lucinda yı sıkıştırıyordu.
"Bir bu eksikti" diye söylendi Lucinda.

Parmaklarının ucundan buz mavisi renkte ışık ipler çıktı ve duvarları doğramaya başladı. Ama..duvarlara hiç birşey olmuyordu. Ellerini hareket ettirmeyi bıraktı ve yavaşça duvarlara yaklaştı. Parmaklarını dikkatlice yaprakların arasında daldırdı ve bir tane yaprak kopardı.Yapraklar ellerinde parçalanıverdi birden." Bu da nesi?" ...birden içinde garip bir ses oluşmmuştu. "Bu hüzün" diye mırıldandı.Zihni ona cevap vermişti.
---
Lilian ise her saniye daha fazla yaklaşan duvarlardan enerji duvarı oluşturara kurtuluyordu." Yeter artık durun" diye bağırdı birden.Ellerini dizlerine koyup soluklanmaya başladı.

"Pis Cadı..."
"Ben cadı değilim Lilian" dedi Ellesmera ,koridorun sonunda dikiliyordu.

"Peki nesin ?" diye sordu Lilian nefret dolu bakışlar içinde , yere diz çökmüştü"
"Miranda ya söylediğim gibi ben bir Ölüm Meleğiyim"
"Miranda...o iyi mi ?" dedi endişeyle Lilian i bakışlarında hafif bir yumuşama vardı.
"İyi ...ama yakında öyle olmayacak "
" Nasıl ?...Neden? "
" O zaman görürsün..çünkü aynı şey sana da olacak"
Ellesmera pis pis sırıtmak eşliğinde yavaş yavaş yokoldu.Lilian ın tüm gücü tükenmiş gibiydi..Labirent enerjilerini emiyordu sanki.
---
Miranda umutsuzca labirentte yürüyordu. O kadar yorulmuştuki ..sendeliyordu. Onu bir gölgenin takip ettiğini farketti. Hızla arkasını döndü.Biraz etrafa bakındıktan sonra sinsice arkasını döndü ve kılıcını kavradı.O arkasını döndüğünde Ellesmera arkasında belirdi.Miranda Ellesmera nın onu izlediğini biliyordu. Kılıcını hızla havaya kaldırdı ve arkasında dikilen Ellesmera nın kafasını kopardı.Ellesmera nın kafası kanlar içinde yere düştü..bedeni de yere yıkıldı.
Miranda "Öldü mü ?" dedi . Cansız bedenin yanında eğildi ve elini onun anlına koydu.Birden Ellesmera nın içinden çıkan kanlar birleşerek bir el oluşturdu ve Miranda nın elinin üstüne gelip sıkı sıkı tuttu.Miranda ellerini çekmeye çalışıyordu ,bir yandan da "Bırak beni gideyim" diye çığlıklar atıyordu.Ellesmera nın zehirli kanı yavaş yavaş Miranda nın elinden geçip kanına karışıyordu.Miranda nın vücudunun her hücresi yanıyordu. Bir süre sonra ellerini çekişirmeye başladı Ellesmera nın yanına yatıp gözlerini kapattı.Hayattan uzaklaştığını hissediyordu.Kalp atışları yavaşladı. Son bir kez arkadaşlarını düşündü ve hayata güle güle dedi. Öldü...o öldü...Ellesmera nın kafası vücuduyla birleşti ,ellerini Miranda nın bileğinden çekti.Yerde yatan cansız bedene bakıp "Üzgünüm.."diye fısıldadı.
---
Duvarlar iyicene yaklaşmştı.Lilian ve Lucinda daha fazla dayanamadı ve ellerini duvarlardan çektiler.Bırakır bırakmaz duvarlar kudurmuş köpekler gibiydi. Lilian ve Lucinda yı içlerine aldılar. İkisi de aynı şekil son bir kez arkadaşlarını düşündü ,ardından hiç acımayacak sanarak kendilerini bıraktılar.Duvarların arasında kayboldular. Derinlerden tiz çığlık sesleri duyuluyordu sadece.


Ellesmera görevini tamamlamıştı.Labirenti yavaş yavaş yoketti. Labirentin yerini yemyeeşil çimenler...Buz gibi akan nehirler aldı.Geriye sadece Izzy ve Namine kaldı. Namine ablasının çığlıklarını duyunca ...kılıcını kalbine geçirerek ablasının yanına gitti.

Ve son olarak Ellesmera kendi dünyasına döndü....Ve herşey sona erdi...

wuu >.< tüylerim diken diken oldu O.o ne son ama...

bu gerçekten okuduğum en ilginç sonlardan biriydi çok canlı olmuş olaylar sanki içinde gibiydim. mirandanın ölüm sahnesinde gözlerim doldu aslında ellesmera bile kötü değilmiş sadece kendisine verilen görevi yapıyomuş yani aslında bir iyi kötü savaşı değildi başından beri bu da sonunu çok ilginç kılıyor. ellesmera ölüm meleği olduğuna göre bir ölümsüz diğer karakterlerde öldü yani gerçektende sağ kalan karakter kalmadı XD yeni çalışmalarını bekliyorum inti-chan güzel fanfictiondı.