Az önce markete girerken 3-4 yaşlarında bir grup çocuk marketin önünde yerlerdeki kağıtları,çöpleri falan topluyorlardı...
"Acaba ne yapmayı planlıyorlar? " diye düşündüm...Sonra marketten çıktığımda ise o topladıkları şeyleri kıvılcım yapmışlar tutuşturmaya çalışıyorlardı...Çocuğun biri bütün benliğiyle üflüyordu ateşe,daha da büyüsün diye...
Bu sefer düşündüğüm tek şey "Bu çocuklar kaç yaşında acaba? Amaçları ne ki burada ateş yakmakla ?" idi...Sonra marketten bir görevli çıkıp çocuklara küfretti ve ateşi söndürdü...Çocuklar bir hızla marketin önünden uzaklaştılar...Bense yolumu aldım eve gidiyordum ki ...Çocuklarla marketin hemen üzerinde ki camii'nin hemen yanında tekrar karşılaştım ...işte o an çocuğun birinin diğerine dediği şeye şok oldum ...

"Oğlum adamsan gel camii'yi yakalım !"

Yani o çocukların marketin önünde yapmaya çalıştıkları şey marketi yakmakmış...Ama başarısızlık daha büyük ve kutsal bir şeyi yapmaya sevk etmiş onları ! Böylece önce ki başarısızlıklarını güzelce kapatabilirlerdi !

Şu anlattığım şeye ne tepki versem bilemiyorum...Ortalığı yakmaya çalışan çocukların sadece 3-4 yaşında olduğuna mı şaşırsam ,çocukların başarısız olduklarını anlayıp daha büyük bir şeyi hedefleyen korkusuz kalplerine mi şaşırsam, yoksa bu çocukların bütün bunları daha 5 yaşına bile gelmeden nasıl,nereden öğrendiklerine mi şaşırsam bilemiyorum.

Ahh ah ...Dünya nereye gidiyor..!