Saim;

Saitama ile ilgili bazı şeylerin sır kalmaya devam etmesi beni bir anime izleyicisi olarak rencide ediyor. Mob-kun öyle değil. Neden sönük kalmayı tercih ettiği gayet güzel bir şekilde açıklandı. Ama biz Saitama ile ilgili sadece gücünü nasıl kazandığı kısmını biliyoruz. Hayata karşı neden keltoş bir tutum içinde bilmiyoruz. Neden hissiz, sönük, adeta ezik bir yaşamı tercih ettiği açıklanmadı. Bu yüzden Mob'un öyküsü bana daha empati kurabileceğim bir öykü gibi geldi. Kardeşiyle, okul arkadaşlarıyla ve işvereniyle ilişkisi daha gerçekçi. (Evet, hayaletlerle ve medyumlarla dolu bir anime ama bana daha gerçekçi geldi.) Bir de Reigen-sama gerçek bir fenomen

İşte, OPM'yi hâlâ bir tık daha fazla seviyorsak o da Genos'un hatrına. Ama ben hâlâ MP100'ün hikaye olarak daha sağlam olduğuna inanıyorum. Ayrıca animasyon tarzını da sevdim. Özellikle suluboya tadı veren, çılgın atan sahneleri