Geçen gün, gece 9 gibi sinemaya giderken DR'a uğradım. Orada kendi çevirdiğim Arsen Lüpen kitabını gördüm. Neden bilmiyorum ama çok üzüldüm. Hayatımda hep DR'da benim de kitaplarım satılsın istemiştim; ama bu işi artık yapamıyordum. Boynumu eğdim. Kitabı yerine koydum ve çıktım. Sonra tek başıma izlemek için filme gittim. Tek başıma izledim, güzeldi. Akşamları sinemaya gitmeyi seviyorum. Kimse olmuyor, kendimi özel hissettiriyor. Tüm salon bana kalıyor. Evimmiş gibi izliyorum. Zevkli bir aktivite. Kaçak yiyecek de sokuyorum.

Buradan şimdiye kadar çevirdiğim 12 kadar kitaba ve binlerce sayfaya şu şarkıyı armağan ediyorum. Belki bir gün parmaklarımı yine bu uğurda kullanırım.

[Bağlantı]

Şey, bunu da dinlesinler. Artık ne başka dünyalara ne de başkalarının hayal güçlerine yolculuk edemeyeceğim.

[Bağlantı]