kokarsın len, tuzlayamayızda seni

-Çiğ yiyecekler yemeyi seviyorum,
-Yağlı saçla acil bir durum olsa bile dışar çıkmam,
-Durduk yere şarkı söyleyip dans ederim,
-sinirlendikçe yemek yerim,
-korktuğumda rrrrırr diye bağırmaya başlarım,

Alıntı:

Bir şeyle uğraşırken sanki sakız çiğniyormuşum gibi ağzımı oynatıyorum -tik gibi bir şey-

-eğer azar işitiyrorsam yahut öğüt dinliyorsam parmaklarımı kırtlatırım,
-anime karakterlerinden, daha yeni gördüğüm insana bile aşık olabilme özelliğim var
-müzik dinlemeden temizlik falan yapamam ^^
-kitap okurken hiç birşey duymam seslenildiğini fark etmem.
-uyurken muhabbet ederim çok fena konuşurum.
-uzaylı gibi sesler çıkarırım
ve daha niceleerii

o sesleri bende cıkarıyorum =)

Canım sıkıldığında buzdolabının kapağını açıp boş boş bakarım.

Sürekli dudaklarımı kemiriyorum, bir çeşit tik gibi

Çorap giymekten nefret ediyorum, hava buz gibi bile olsa evde yalın ayak dolaşıyorum

Evde bi odaya girdiğimde genelde kapıyı açık unuturum ama kendi odamın kapısı açık bırakılınca küplere biniyorum.

Kolumdan saatimi çıkarınca bir eksiklik hissediyorum, orada olmasına çok alıştım.

Anime karakterlerine aşık olabilirim ve biri bununla dalga geçince çok sinirleniyorum

SBS'ye hazırlanırken tırnaklarımı kemirirdim sürekli ama geçti şimdi çok şükür

uyurken sürekli yastığı ters çeviririm

birinin bana ait bi eşyayı kullanmasından nefret ederim, kardeşim bile olsa

Sebzesiz yapamam, dolma biberin dışını atanları görünce şaşırdım aslında ....
ben severim dışını da içini de...

Yuh kimse kaldırımdaki çizgilere basmayı yazmamış yahu..

Evet ben de hep sağımı solumu kemiriyorum dudaklarım mutlaka baştan aşağı yaralıdır, tırnak yemeyi bıraktım kenarını yemeye başladım onu da bıraktım yanağımın içini kemirmeye başladım, dudak kemirme dahil hepsini toptan bırakmaya kalkınca hepsini toptan yapmaya başladım istemeden.
Stresten oluyor galiba.

Ve çoraba da çok takıntılıyım. Sadece uyurken çıkarırım, hatta kışın bazen uyurken de çıkarmam -çok üşür ayaklarım- onun için terlik ve sandalet giymeyi çok sevmem, çıplak ayakla kendimi savunmasız hissederim.

Bir de düzen takıntısı var. Bulunduğum ortam düzenli değilse gergin ve stresli olurum, odam düzenli değilse ders çalışamam, dağınık yerlerde konsantre olamam.

kek yaparken o yapılan krema gibi şeyi yemekten çok hoşlanırım hatta annem kızmasa keki yapmayıp direkt onu yer bitiririm

bildiğim şeyler yinede öğüt olarak söylendiğinde otomatikman tersliyorum söyleyen kişiyi

yere yatarak ders çalışmayı severim ayrıca çalıştığım oda savaş alanına döner

kitabımın yada defterimin kapağının bükülmesine yada üzerinde çizik olmasına sinir olurum örneğin dershanede verilen yeni bi kitabın kapağında falan bişey varsa hemen yanımdaki arkadaşımınkiyle değiştiririm

sevdiğim bişeyi izlerken yanımda konuşulmasına sinir olurum bide izlediğim şeylerde 1 cümleyi kaçırsam geri alır bidaha izlerim

canım sıkıldığında evdeki tüm kıyafetleri giyer çıkarırım





bunlarda garip huylarım arasında

şimdilik bu kafar aklıma geldi

@zerinda küçükken ayak tırnaklarımı bile yediğim vardı(ne iğrenç bi insanmışım)bu huyumu bırakmak kolay oldu şimdi istesemde yapamam kemiklerim eskisi gibi esnek değil


bu kadar kişi anime karakterlerine aşık oluyorsa garip bi huy olmamalı

biber dolmasının domatesini yemiyorum bende

lan iyiki bi biber dolması dedik haa, herkes icini dokdu mubarek