Hayat Felsefeniz Sayfaya git: Önceki, 1, 2, 3 ... 14, 15, 16 ... 32, 33, 34, Sonraki |
Yazar
Mesaj
24 Tem 2009 18:18
Live together or die alone
Lost ta da geçiyordu yalnız benimkisi daha farklı...
Biliyorum insanlarla geçinmek zor. Hem herkesle iyi anlaşıp hem çok iyi dostlara sahip olan ve ailesiyle ilişkileri de mükemmel olan insanlar da yok çevremde. ben de onlardan biri değilim zaten.
Okulda bir dolu salak var. Ciddi manada salak ve sürekli ayak bağı oluyorlar. Ailemin tek çocuğuyum ve sanırım bu yüzden üstüme çok titriyorlar, gereksiz yere sıkıyorlar, attığım her adımdan haberdar olmak istiyorlar. Arkadaşlarsa -hepimizin başına gelmiştir- bir gün yanında olup diğer gün karşında bir düşman gibi dikilebiliyorlar.
Fakat bu konuda ne yapabilirim? Değiştiremeyeceğim şeyler hakkında endişelenmeyi uzun süre önce bıraktım.
İnsanlar mükemmel değil biliyorum ama yine de onlarla beraber olmak istiyorum. Ailemle ve dostlarımla. Ben onların kusurlarına katlanıyorsam onlar da bana katlanıyordur. O yüzden bir çok insanın aksine, insanlar benden uzak olsun birbirimize bulaşmadan yaşayıp gidelim demiyorum. Hayatta tek başıma kalmamaya çalışıyorum. Kendi kendime yetemeyeceğimden değil tabiki. Ama böylesi daha iyi gibi geliyor bana.
Annemizin rahminde yalnızdık. Kabirde de öyle olacağız. Öyleyse üç günlük ömrümüzü de niye yalnız geçirelim.
Dediğim gibi; değiştiremeyeceğim şeyler halkkında endişelenmeyi uzun süre önce bıraktım. Ölüm gibi.. inanın bu sizi daha mutlu yapar çünkü daha umursamaz olursunuz
Benden bu kadar
Lost ta da geçiyordu yalnız benimkisi daha farklı...
Biliyorum insanlarla geçinmek zor. Hem herkesle iyi anlaşıp hem çok iyi dostlara sahip olan ve ailesiyle ilişkileri de mükemmel olan insanlar da yok çevremde. ben de onlardan biri değilim zaten.
Okulda bir dolu salak var. Ciddi manada salak ve sürekli ayak bağı oluyorlar. Ailemin tek çocuğuyum ve sanırım bu yüzden üstüme çok titriyorlar, gereksiz yere sıkıyorlar, attığım her adımdan haberdar olmak istiyorlar. Arkadaşlarsa -hepimizin başına gelmiştir- bir gün yanında olup diğer gün karşında bir düşman gibi dikilebiliyorlar.
Fakat bu konuda ne yapabilirim? Değiştiremeyeceğim şeyler hakkında endişelenmeyi uzun süre önce bıraktım.
İnsanlar mükemmel değil biliyorum ama yine de onlarla beraber olmak istiyorum. Ailemle ve dostlarımla. Ben onların kusurlarına katlanıyorsam onlar da bana katlanıyordur. O yüzden bir çok insanın aksine, insanlar benden uzak olsun birbirimize bulaşmadan yaşayıp gidelim demiyorum. Hayatta tek başıma kalmamaya çalışıyorum. Kendi kendime yetemeyeceğimden değil tabiki. Ama böylesi daha iyi gibi geliyor bana.
Annemizin rahminde yalnızdık. Kabirde de öyle olacağız. Öyleyse üç günlük ömrümüzü de niye yalnız geçirelim.
Dediğim gibi; değiştiremeyeceğim şeyler halkkında endişelenmeyi uzun süre önce bıraktım. Ölüm gibi.. inanın bu sizi daha mutlu yapar çünkü daha umursamaz olursunuz
Benden bu kadar
Abarai Renji
15. sayfa (Toplam 34 sayfa) [ 333 mesaj ] |
Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |