Kısa ve öz olmuş. ^^

Hayat felsefem:
Mutlu yaşa. Ama bu denli basit bir mutluluk değil.
Belki birazcık sadistçe olabilir ama ben, kendi mutluluğumu eziyorsa, başkasının benimle olan mutluluğuna son veririm.
Dünya kimseye kalmaz ve ölen birinin ardından sadece ''Bu dünyada bizimle olamayacak.'' derim çünkü nihayetinde biz de onun yanına gideceğiz; ne zaman olursa olsun.
Ruhuma dokunan küçük ayrıntılar (örneğin bir top çilekli dondurma, güzel giyinmek, neşeli bir sohbet, değişik bir melodi, vb.) benim için çok önemlidir. Onlara en çok özen gösteririm.
Dünyayı sevmem pek çünkü bu dünyaya ait olduğumu hissetmiyorum. İnsanların %90'ının içi boş ve bir anlam gözetmeden yaşayıp gidiyorlar. Ve bu yüzden de insanların %90'ından nefret ediyorum ama bunu onlar bilmiyorlar. (Arkadaşlarımdan nefret etmiyorum, onları özenle seçerim. ) Ama şöyle ki bu dünyada yaşayabilmem için biraz olsun duyarlılık yapıp katlanmam gerekiyor ve insanlara el uzatmayı seviyorum. Bu sayede burası gözüme biraz daha sevimli görünüyor.

Başarı güç getirir, güç de özgürlük.

Ekleme de yapayım ^^

Müzikle yatar, müzikle kalkarım. İmkan buldukça sürekli müzik dinlerim. Sevdiğim bir şarkı olsun da ne tür olduğu önemli değil ^^
2,5 sene gitar çaldım. Bu yaz devam etmeyi düşünüp devam edersem elektro çalıcam

Sen de bendensin.
Sürekli şarkı söyler, yürürken bir kadının topuklu ayakkabısının çıkardığı ritme kadar bütün melodileri dinlerim. Yeni şarkılar ve şarkıcılar keşfetmeyi severim, farklı kültürlerin yerel müzikleri hoşuma gider. Sürekli şarkı dinlerim, her ortamda çalan şarkıları bu nedenle biliyorum. 1 yıl gitar çaldım, 1,5 yıl kadar org çaldım ve hala ikisini de çok seviyorum.

İlk olarak Para Para olmadan olmuyor! Kim ne derse desin!

Sonra yaşamak! eğer yaşayacaksan sıradan yaşamayacaksın! Örneğin anne, baba, çocuk (çekirdek aile) sıradan bir hayat! Bence bu yaşamak değil! Yaşamak bu kadar kolay olamaz ya da su faturası ödeyip çocukların ihtiyaçlarını karşılamakla geçmez!

Son olarak ?????? ben de bilmiyorum!

Çok uzun olucak,baştan söyliyim...
Bence hayat sadece bir "şey".Kime sorsanız hayatı farklı bir şekilde tanımlar.Bu hayatın herkez tarafından farklı yorumlandığını gösterir.Bundan yola çıkarak hayat değişken birşeydir.Hayat herkeze farklı görünür.O zaman ben hayatın sadece yaşanılması,ne olursa olsun sonuna kadar yaşanması gereken birşey olduğunu söyleyebilirim.Eğer yaşamamız gerekiyorsa yaşarız.İyi ya da kötü...ama yaşarız.Tabii bazıları kısa yoldan gitmek isterler.Bu kişiler ya kötü bir hayat yaşamıştır,ya da hayatı tam olarak anlayamamıştır.
Şimdi herşeyin başına dönelim.Evrende bir enerji sonsuz kuvvettedir.Yani birşeyi iterseniz uzayda sonsuza kadar gider.Bazı bilim adamları herşeyin bir enerji noktasından varolduğunu söylüyor.Bence bu fikirin çoğu yanı doğru.Ama ben bu fikri kendimce yorumladım ve kendimce bir sonuca vardım.Ateistler tanrı yok der.Diğerleri bir tanrı olmalı der.Ben,bir tanrının olması gerektiğini düşünüyorum.Ama diğerleri gibi değil.Bence tanrı düzendir.Anladığınızı umarım.Bu dediğim sözde diğerleri aşarım ve kendime ulaşırım.Yani bütün bilgi birikimlerimi kendimce yorumlayıp bir sonuca varırım.Yine aynı sonuca vardık.
Gelelim yeniden hayata...
Hayatı yaşamak istemeyenler tabiki olacaktır.Hatta ben bile bir ara hayatı gereksiz buldum.Ama sonra,aslında hiçbirşey bilmediğimi farkettim.Bir insan herşeyden birşey öğrenebilir.Herşeyden!!!
.
.
.
Gelelim sonuca...
Bence hayat bir düzendir.Yukarıda dediğim gibi tanrıda düzendir.O zaman tanrı hayattır.Eğer tanrı hayatsa biz tanrıyı yaşarız.Bir denklem kurucam.

Mutluluk=Düzen=Tanrı=Hayat

Bu denklemi gerçekleştirmek için hayatı yaşamak yeter.Hayatı yaşarsan tanrıyı anlarsın.Tanrıyı anlarsan düzeni fark edersin ve düzen içersinde yaşamayı anlarsın.Eğer düzeni sağlarsan bir sorun çıkmadan yaşarsın ve bu sayede mutlu olursun.Herşey hayatla başlayıp mutlulukla bitmeli.Bu sayede mutlu yaşarsın.

Aslında yaşamak güzeldir.Yeter ki anla...Eğer anlarsan,yaşamış olursun.Ayrıca düşünmek hayatı daha mutlu bir hale getirir.Çünkü düşünürsen birşeyler öğrenir ve anlarsın.

Aslında anlatmak istediğim daha çok şey var ama...

Yazının tamamını okuyan arkadaşlara teşekkür ederim.

her şey boş, yaşasın anime !

destan yazmak için üşeniyorum
shikamaru, Gaara, Kushina ve Sasuke'nin ortaya karışık bi salatası gibiyim. felsefem bu

hemen yazayım;

-ichi wa zen, zen wa ichi
-touka kouka
-hitsuzen
-Jibun wo aisanakya hito mo aisenai

yani;

-bir bütündür, bütün de birdir. (hepimiz, "bir"iz ama "bütün"ün parçalarıyız. bütün; evren, tanrı, insan, bitki, hayvan, tek bir hücre, tek bir atom... hepsi aynı şey)
-eşit takas. (bir şeye sahip olmak istiyorsan ona eşit değerde bir şey feda etmek zorundasın... bazen de fark etmeden kendini bazı şeyleri kaybetmiş bulursun; işte onlar kazandıklarımızın bedelidir.)
-kader, kaçınılmazlık. (her şey olacağına varır; bir hareketi yapmadan önce nereye varacağını bilemezsin. seçimleri kendimiz yaparız ama bu sonucu değiştirmez; her şey olacağına varır.)
-kendini sevmezsen başkasını da sevemezsin. (uhuh şarkı sözü bu XD şarkının devamı da felsefem hatta; yurusenakya/yurusenai, guruu de hoshuu shita, kujaku-tachi XD)


bunlar benim zaten hep düşündüğüm şeylerdi, kendi felsefelerimi isim verilmiş halde tekrarlanır görünce fma ve xxxholic en sevdiğim animeler oldu otomatik olarak

Edit. //Tarafımca editlenmiştir.