-Birşeyler yolunda gitmiyorsa ve sen ondan vazgeçiyorsan onu gerçekten hak etmemişsin demektir.
-Karşındakinin tek bir tebessümü için kendi üzüntülerini içine gömebilirsin fakat bil ki ne olursan ol kaygısız ve boş görünen bir tek sen olacaksın.

Her yeni güne başladığında,içindeki acılara her an yeniden başlıyorsun..
Güneşin doğması acılarını diriltiyor,gece iyileştirmiyor sadece uyuşturuyor..
Acılara alışmayı öğren..

çok gûzel bir baslik,tesekkûr
evet ben baslayayim.Benim hayatim berbat(sûkûr buna da raziyim,benden berbat durumda olanlar var)evde ne en bûyûk,ne de en kûçûyûm,yani kisacasi ortada kalmis biriyim.Nedendir bilmiyorum ama hep kendimi dis edilmis gibi hiss ediyorum,cogu zaman da evde kendi basima yapayalniz oturuyorum sessizce.
Okuldaysa arkadaslar çok ama hiç birinin de vefasi yok.Defalarca bunun sahidi oldum,yani defalarca arkadan zarbe aldim.
Çok dûstûm ama dûserek de kalkmayi oyrendim.Hayatin kanunlari dedikleri bu olmali...
benimki yazarak bitmez

oluruna bırakırım olmadı mı bırakırım

Şiir bir nefestir. Havamı kirleteceksen, yaşama..!

Önce gerçekleri fethet. Sonra hayallerini kovala.

Yarını düşün ama şimdiye yarını katma

Hayat felsefesi mi? Pek anlamasam da söyleyeyim.

Bana göre hayat bir sınav. Notuna göre derecelendiriliyorsun.
Legoman ben de senin gibi pek insanları umursamasam da arkadaşlarımın başına kötü bir şey gelince üzülüyorum. Çoğunlukla yalnız kalmaktan ve içime kapanıp hayal kurmaktan, kendi yaptığım animenin bölümlerini devam ettirmekten hoşlanıyorum. Ama sağ olsun kankalarım ve dostlarım beni yalnız görmeye dayanamıyorlar. Aslında bundan biraz memnunum. Çoğunlukla resim çizerim. (Boyamam pek iyi olmasa da )

Senin de dediğin gibi dünyamız kötüye gidiyor öyle ki dünya diye bir şey olmayacak. Herşeye olduğu gibi, Allah-u Teala' da bizim sonumuzu getirecek.

Arkadaşlar bu sınavı geçmeye çalışın. Etrafınıza değil, sınavınıza odaklanın. 'Hayat' denen bu sınav sıkıcı, üzücü, korkutucu ve zor. Kimi zaman üzülür, kimi zaman gülümsersiniz. Ama şu 'Yaşam' denen döngüde en iyi olan şey sırtınızı dayayabileceğiniz birisi olmasıdır. Hayatı ve bu sınavı sevmiyor olabilirsiniz. Aslında ben de sevmiyorum. Ama elinizden geldiğince arkadaş canlısı olun. İnsanlarla temas kurmak bile istemiyorsanız, minik bir kuş veya kedi alın kendinize. Onlarla dost olun. Konuşun. Yani mutlaka bir dostluk kurun. Biraz da olsa kendinize gelirsiniz.

Düşüncelerinizi yazı ile veya resim ile dökmeye çalışın. Mesela ben duygularıma göre resim çizerim. Kağıdın bi yüzüne o an hissettiğim duyguyu, diğer yanına o an hissetmek istediğim duyguyu çizmeye çalışırım.Bunun bu konu ile ne alakası var bilmiyorum. Legoman senin geçmişte nasıl bir olay yaşadığını da bilmiyorum. Ama arkadaşlar:

Şu saçma 'Hayat' oyununa, Hayat size hile bile yapsa da olumlu bakmaya çalışın. Bugün olan bir şey için üzülmeyin. Unutmayın ; minik bir tırtıl bile, bir gün kelebek olur....

Hayatı fazla umursamadan yaşamak şu ana kadar ki temel hayat felsefem oldu sanırım.