Kendini bilge kişi sanıp "herşeyi ben bilirim,doğruyum" tavrı takınan insanlardan nefret ederim.

Zıkkımlandıktan sonra yediği ve içtiği şeylerin paketlerini sıranın altında bırakan, kantinde olsun bahçede olsun yine zıkkımlandıktan sonra masanın üstünde çöplerini bırakıp cehennem olup giden öğrenci sıfatıyla okula gelen ama insan olmayı öğrenememiş nidüğü belirsizlerden nefret (her ne kadar nefret onlar için zayıf bir eylem olarak kalsa da) ediyorum.

Heryerde karşıma çıkan gereksiz reklamlardan nefret ediyorum..

Videoların önüne reklam koymayı akıl eden tip.

İnsanları üzmekten, kırmaktan nefret ediyorum.

Kırılınca ses tonları değişiyor ya, çok üzülüyorum ben ve o dakika kendimden nefret ediyorum.

Bir huyumdan daha nefret ediyorum: Eğer bir şeyi, eylemi, kimseyi istemiyorsam etrafımda, onu saf dışı bırakmak ya da yapmamak için akıl almaz bahaneler uyduruyorum, bir şeyleri büyütüyorum, abartıyorum, kendi kendimi dahi bunlara inandırıyorum, bunu yaparken de kendimi epey bir yıpratıyorum, yoruyorum, incitiyorum. Sonunda pişmanlık da eklenince bildiğin kendime uyuz oluyorum: Hani kendimi evire çevire dövsem, dövebilsem döverim.

Çok nefret ediyorum bazen kendimden. Paragraflar almaz.

Bir de yeni nesilde acayip bir tip yetişiyor: Ağzını yaya yaya, üstelik asla düzeltmeye tenezzül etmediği bir şive ile konuşan, konuşurken karşısındaki bayan mı, yaşça büyük mü hatta öğretmen mi katiyen umursamayan, elini kolunu sallaya sallaya konuşan, sallana sallana yürüyen, kelimelerini seçmeyen, saygının s'sini bilmeyen, hakkını aradığını iddia edip saygısızlığın, hak gasp etmenin kralını icra eden, içten içe ezik ama dıştan astığı astık, kestiği kestik pislik bir gençlik var yeni yetişenlerin arasında. İşte onları evirip çevirip dövmek değil, bildiğin sınır dışı etmek lazım. Allah bildiği gibi yapsın hepsini.

Sen birde öyle insanların çocuklarını düşün, kademe kademe bunlar...

"Sana bağlanmaktan korkuyorum"

"Sanrım yavaş yavaş sana bağlanıyorum"

"Sensiz yaşayamam"

cümlelerinden sonra

"Sanırım bir şeyler eksik ilişkimizde... İlişkimizi bitirelim mi?"

cümlesini söyleyen sevgiliden nefret ediyorum. Yukarıdaki 3 cümleyi söylerken aklın neredeydi, madem bir şeyler eksik ilişkide. Kısa da bir ilşki değldi ki, 1 yıl sürdü.

Bu şarkı sana gelsin
[Bağlantı]

Bazen kahvaltı yapmadan girdiğim dersin uzun sürmesi, midemin bağımsız bir varlığa dönüşmesi.