Ben spor animeleri konusunda biraz tutucuyum sanırım. Ana takım haricindeki hiçbir takıma bağlanamıyorum. Yani şimdi Nekoma x Fukurodani'yi ne bileyim 2-3, hadi taş çatlasın 4 bölümde anlatsa tamam da oturup koca bir sezonu ona ayırırlarsa Haikyuu'nun benim için hiçbir anlamı kalmaz. Ben ilgilenmiyorum çünkü Karasuno'dan başka bir takımla. Hatta oyuncuları da sevmiyorum (Oikawa hariç, Oikawa bir tane!)

Mesela bu Şiratovizava'daki her bir oyuncudan maç boyunca ayrı ayrı nefret ettim. Hatta Satori denen ucubeden o kadar tiksindim ki tumblr'da bir hayranıyla kavga bile ettim. Sanırım Diamond no Ace'ten sonra oldu bu. Onu izleyinceye kadar rakip takımlarla aram bu kadar kötü değildi. İnaşiro maçından sonra resmen bana bir şeyler oldu. Neyse geçelim.

spoiler olabilir--

İyi anime, iyi seslendirme, iyi gerilim. Spor animeleri içerisinde her zaman top 3'ümde olacak. İkinci sezon daha iyiydi ama bu maçtan da gerçekten zevk aldım. Özellikle de Tsukişima'nın gelişimi inanılmaz iyiydi.

Fakat 9. bölümün başında Koç Ukai'nin seslendirmeninin değişmesi cidden üzücü oldu. Bir önceki seiyuu vefat etmiş. Ben anime haberlerinde bunu gördüğümü hatırlıyorum ama animeyi izlemek için bitmesini beklediğimden tamamen aklımdan çıkmış. Eski seiyuu'nun son sahnesi çok anlamlı bir sahneydi. Karşı takım puanları eşitlediğinde birdenbire moralleri alt üst olan ve hepsi farkında olmaksızın başlarını eğen takımına oturduğu yerden kalkıp "Başınızı yukarı kaldırın! Voleybol yere değil, gökyüzüne baktığınız bir spordur!" demişti. Farkında olmaksızın kendisini üç sezondur takip eden herkese veda etmiş bu sözlerle. Toprağı bol olsun.

Efsane bir ilk sezonun ardından gelen 2 sezonda da o ilk sezondaki aradığım tadı bulamadım. Animasyon ekibi bir türlü o havayı yeniden yakalayamadılar.

Bende ilk 2 sezonu çok severek izledim ama 3. sezona başlamadan önce mangasında güncel olduğum için midir nedir 4. bölüm bitti arka arkaya izleyesim gelmedi animeyi asfd Kanımca spor animesini izliyorsak eğer mangası okunmamalı maçta ne olacağını bilmek hoş değil

Animeyi bitirince bakalım ne olacak.

İlk defa bir serinin mangasını okumadan animesini üç sezon boyunca izleyip bitirdim. O yüzden söyleyebilirim ki çok heyecanlandırdı.
Normalde bir serinin animesine başladıktan veya başlamadan önce kesinlikle mangasını okurdum. Ama bu seride inatla başlamadım. Ve neticesinde tatmin oldum diyebilirim.

Okuduğum ve izlediğim spor mangalarının içerisinde benim için efsane olan da Slam Dunk tır orası ayrı. İlk göz ağrım. Ancak Haikyuu da güzeldir, sevimlidir. Hele bir de Toru Oikawası vardır. Ne tatlış bir şeydir o.

3. sezonun sadece tek bir maçı anlatması da fena gelmedi bana. Değişik bir bakış açısı.

Manganın devamında bir türlü turnuvaya ulaşamamıştık en son acaba ne halde şu an asdf ondan devam etmemişlerdi. Zannetmiyorum ki hala ulaşsınlar. Bu gidişle animeyi çok bekleriz

Animeye gelirsek:

Öncelikle Koç Allah rahmet eylesin seiyuusu için. Kimi gelse kanımca beğenemezdik sonuçta 58 bölümdür alıştığımız bir ses vardı. Ama en azından benzer tonda birini bulsalarmış. Umarım 4. sezon çıkarsa başka birini bulurlar.

Animeyi zaten seviyorum asdf Maçta güzeldi, efendim beğendim.

Kapanış şarkısı Bruno Mars'ın Lazy Song şarkısının japoncası gibi değil miydi ya?
Bir de açılış şarkılarının en iyisi gene ilk şarkılarıydı. Spyair genelde ayrı bir güzel oluyor. Gintamada duyduğumdan beri severek dinlerim şarkılarını. Bu açılışı sevemedim.

Heyecanla 4. sezonu bekliyoruz - manga ilerlerse.

He, bir de ne zaman haikyuu izlesem bir önceki sezonları tekrardan izleyesim geliyor ya. Kageyama ve Hinata canlarım izlettiryor. İsimleri bile çok uyumlu Kage ve Hi *-*