Mangaka-san yorumun geçi erkeni diye bi kavram mı var lütfen ya T___T Ben 500 kere fflere geç kaldığımı hatırlarım.. neyse =D
Espriler hakkında iyi eleştri almak salak salak sırıtmama neden oluyor (çöken rehavet..) abartmamış olmamıza sevindim ^^'

Ölüm konusu hımm... =D ben bu konuların destekleyicisiyim de Bere biraz sevgi kelebeee, ama neler olur bilinmez tabi. dostluk konusuna gelincee, bunların dostluğu ne kadar çekilir acaba şöyle bi hayal ediyorum da.. neyse etmiyim şimdilik =D yanlış anlamayız yahu merak etme ^^' (yaoiciler yüzünden diken üstünde olmak...)
Zaman ayırıp okuduğun için çok teşekkür ederiz v.v

(dipnot: sıkcam bigün gırtlağını bere az kaldı T___T)

Sonunda okuyabildim *-*

Çok güzel olmuş *-*

Anlatım dilinize bayıldım. U__U Karakterlerinizi de çok sevdim *-* Bunlar yakın arkadaş olsa sonra birisi...

Çok dramatik olur *-*

Ne ağlarım ama *-*

Ihm her neyse çok güzel olmuş ^^ İlerledikçe hikaye uzayacak yorumlarım

Bu arada her Shiro geçtiğinde aklıma Guild Wars geliyor. XD

Devam devaam *-*

Hooo çok teşekkür ederiz Kedicik v.v Bizi onurlandırdın. Bu arada,

Bunlar yakın arkadaş olsa sonra birisi...
Anladım ben onu xD Beni bilirsin ama işte big bro faktörü var bir de =D (ama buna benzer bir gidişatı sizin hikayede bekliyorum ona göre v.v)
Tekrar arigatouuu Kedicik v.v

Efenim bu iki bölüm kısman birbirini tamamlayıcı nitelikte olduğu için ve biraz da yavaş gittiğimiz için olayları hızlandırmak açısından sadece bu bölüme özel iki bölüm birden koyduk, iyi okumalar, sevgi ve saygılar..

Part 1 Berenasan'ın yazısıdır...
Bölüm 7 Part 1:
1.Hamle

-Kahvaltı hazır!
-Zıkkım ye..
-Hadi aşağıya in de bi-iki şey atıştır yoksa bildiklerini unutacaksın.

Ufak bir kapı gıcırtısından sonra patırtı seslerinin ardı ardına gelmesi ve kafama yediğim bir darbeden sonra (muhtemelen defter fırlatmıştı) ağzıma tıkılan laflar, benim yemeğimi yememi engellemiyordu.

-Neden kapının kilidini açtığını söylemedin bana?
-Söylenmeyi bırak da otur bişeyler ye daha çok işin var. (Deyip hemen ayağa kalkmıştım. Yuki’nin beni bekliyor olması lazım)
-Defter işini unut, hiçbir şey yazmıyorum.
-Ben ondan bahsetmiyorum ki..
-Nani?..

Ufak bir sessizlikten sonra Taiga’nın masaya ufak bir bakış atması ile başını yavaşça bana döndürmesi arasında geçen süre, benim ceketimi kapıp dışarı çıkmamdan daha uzundu. Kapıyı kapattıktan sonra Yuura’ya dönüp baktığımda hemen dikelip “Günaydın efendim!” dedi. Saatime baktım. Hajime’nin gelmesine daha bir saat vardı aslında.

-Hajime aşağıda mı?
-Evet efendim kahve yapmaya gitti!
-Bir ihtiyacınız olursa eve girebilirsiniz aşağıya kadar inmenize gerek yok.
-Peki efendim Hajime’ye söylerim ben.
-Kolay gelsin tekrardan.

Apartmanın öylece ortasında duran merdiveninden yavaşça aşağıya inerken Yuki’nin arabanın resmen üzerine oturmuş şekilde beklediğini görmüştüm.

-Erkencisin.
-Çok sevineceğin bir haber aldım da.
-Dışardan mı?
-Ehh malum, Takano başımızda, arşivden bakamadım. Acele etmemiz lazım yalnız.
-Tamam söylenme yine.
-Eee ilk geceniz nasıldı peki?

Yine mi gülüyordu bu!!

-Yukiiii!!!!!!!!!!!


-Demek silah Rusya’dan getirilmiş. Hem de 3 yıl önce.
-Üstelik silah Shiro’nun üzerine de kayıtlı değil. Kaçak olarak da getirilme durumu yok ortada. Rusya’daki birliklerle bağlantı kurdum dün gece. Silah kimin üzerine kayıtlı diye yazı yollayacaklar birazdan.
-Eğer o kişi de Rus çıkarsa işin içinden çıkmamız zor olacak. Off Yuki nasıl bir işin içine girdik biz.

Kollarımı masaya koyup kafamı da gömermişçesine masaya vurdum. Yuki’nin birkaç şeyle uğraştığının belli etmesinin sonucu olan seslerin sonunda Yuki’nin konuşması..

-İşte burada.

Başımı hafifçe kaldırdıktan sonra Yuki masamdan kalkıp kâğıdı bana uzattı. İyi ama burada ne diyorlar? Aaa.. İngilizceymiş.
-Korktuğum başımıza geldi desene Yuki. Nasıl ulaşıcaz buna? Rusya’dan nasıl arama iznini alıp onu sorguya çekcez off off….
-Misha Tzikov. 21 yaşındaymış. Bayan üstelik.
-Erkeklerle uğraştığımız yetmiyormuş gibi—

Jetonun geç düşmesi böyle oluyormuş demek.

-Mış da ne demek Yuki?
Ayağa kalksam bile Yuki’nin boyunu geçemiyordum, lanet. Ama lanet edilecek başka bir şey vardı ve ben bunu hemen duyacaktım.
-2 yıl önce öldürülmüş.
-Bir bu eksikti.
-Bu kadar karamsar olma. En azından silahlarını nerden alıyor onu öğrendik.
-İyi ama Yuki kız ölmüş bunun bize ne yararı olacak? Üstelik daha 21 yaşındaymış daha yeni bu işlere katılmış olmalı.
-Veya Shiro’yu çok daha eskiden tanıyor olmalı.

Yuki sen harikasın.

-Tamam ben hemen arşive iniyorum.
-Heey dur bi! Şeften izinsiz nasıl ineceksin? Arşiv artık senin elinin altında değil.
-Aah, doğru, ama bir şeyler halledebilirim değil mi?
-Jin, yine mi kızlar..


-Hı? Ne dersin? Hem de 2 geceliğine..
-A-a-a-ama Jin şe-şef öğrenir-öğrenirse ne olur?
-Öğrenmeeez, sen merak etme.
-E pe-peki klüp nere-deydi?
-Tam Ginza sokağında. Benim adımı söyle yeter.
-Ta-tamam Jin.
-Aahahaha! Kekelemeyi kes artık da hadi anahtarı ver.
-Tamam işte burada.
-Hadi kolay gelsin. Bak sadece 2 gece ha fazlasını ödemem.
-Tamam anladım Jin sağol.

“Asıl sen sağol Yori” dememi duymadan hemen çıkmıştı. Kız denilince sadece acele eden ben değil mişim.
Sahi kaç gündür gitmiyordum ben?
Bir..İki….Dört… Saymayı bırakıp hemen arşivin kapısını açtım. Kim bilir kaç kez anahtarı elime almak zorunda kalacaktım ben?
Bunu bana Taiga söyleyecekti..
Az kaldı..

Part 2:
2.Hamle

“Hah! Çok beklersin uğursuz herif!”

Jin’in sofrayı kaldırmam hakkındaki imasına söylene söylene hızlıca bir şeyler atıştırdım, sonra hiçbir şey olmamış gibi pervasız bir tavırla kalkıp cama doğru yürüdüm. Ortalık pek sessizdi... Mola mı vermişti bu korkuluk müsvetteleri? Acaba camı açsam...

Fakat birden kocaman gözleriyle bana bakan, dün Jin’in tanıştırdığı (Yuura mıydı, neydi işte...) polisle göz göze geldik. Ben sempatik bir tavırla gülüp el salladım, o ise silahının kabzasını gösterip göz kırptı. Hoş...

“Lanet olasııııı! Bütün gün bu evde ne yapacağım ben?” Sıkıntıdan koridorda bir ileri bir geri turlamaktan başka bir şey yapmıyordum. Jin’in dışarıda ne haltlar karıştırdığını öğrenmek istiyor, içim içimi yiyordu ama, bizim takımla bağlantı kurmadan bunu anlamam mümkün değildi. Cama doğru burnumu bile uzatamıyordum bile.

Birden gözüm sabah Jin uğursuzunun kafasına attığım not defteri takıldı. Tabii ki de hiçbir şey yazmamıştım, hatta sayfalardan birine bir geyik çizip üstüne de Jin yazmıştım bile. Şunu gidip buzdolabına asmalıyım bir ara.

Koltuklardan birine çöktüm. Yapacaklarımı sırayla aklımdan geçirmeye başladım,

Bu evden tüy...
Bu evden tüy...
Bu evden tüy...
Bu evden tüy...
.
.
.
.

Şu an için pek mümkün değildi.

O zaman kendine bir şans yarat?

Polisleri devre dışı bırakmam lazım ama...

Sende bırak?

Kusura bakma ama silahlılar!

Gomen* gomen...

Bir süre iç sesimle kapıştıktan sonra...
Dur bakalım. Dışarıyla bağlantı kurabilirsem buradan çıkabilirim. Şu uğursuzun bilgisayarı hangi cehennemde acaba...

Kedimsi adımlarla üst kata çıkmıştım.
Bilgisayarı odasındaydı. Oda gayet basit dizayn edilmişti. En gözüme batan yeri cevizden yapıldığını düşündüğüm güzel bir çalışma masasıydı. Bu ferah, açık krem rengi badanalı oda insana direk yatma dürtüsü veriyordu.(Belki de yorgun oluşumla kaynaklıdır?)
Her neyse. Bilgisayarını açtım, tabii açar açmaz benden şifre istemişti. Hayal gücüm belki geniş evet ama bu kadar da değil. Bu yüzden tahminlerle kendimi zorlayamam. Ama ekranın altında küçük bir yazı daha belirmişti..

Bilgisayarı açmaya kalkan baka’lar için küçük bir önlem.. saygılar.

“Seni #$*\?&%$#...”

Bilgisayarı kapatıp aynı kedimsi adımlarla aşağı indim.

Ne halt etmeliyim, ne halt...
Ev telefonu?...


“Aaaaaaağğğğhh! Kabloyu sökmüş adi pislik ş*****”

Yine hakaretlerim havaya gitmişti, kulağın çınlasın Jin.

Ama ümidimi kesmek yok. Evet, bir casussanız eğer bazı pratik bilgilerden haberdar olmanız gerekir. Bende bu bilgilerimin ışığında (kendini bir şey sanmak...) hemen kablonun kesildiği yere gidip baktım. Telefon kablosunun bağlı olduğu kutunun tam kökünden koparılmıştı. Bir açıklık vardı yine de.

Şimdi bana bir kablo lazım...

Aynı hızla evde kablo aramaya başladım. Televizyonun kablosunu, bilgisayarınkini, buzdolabı, rende, ıvır zıvır ne varsa elden geçirdim. Ama bunların çalışmaması durumu şüphe çekerdi. Bana en masum kablo lazımdı, en masumu...

Lamba kablosu gibi mesela.
Mutfaktan aldığım bir bıçakla söktüğüm kablonun uçlarını soydum, her uçtan ikişer tel çıkmıştı. Birinin ucunu telefon kutusunun kablosuna, diğerini telefona tutturdum. Bir yarım saat uğraşmıştım bununla. Sonuç...

Olmadı! Teemeeee*!
Başka telefon bulmalıyım...

Üst kata çıktım. Misafir odasında bir telefon daha vardı. Tabii ki de kablosu yoktu. Elimdeki kısa kabloyu uzatmak için başka bir lamba kablosu daha söküp bir 15 dakika daha uğraştım. Saate baktığımda 2 olduğunu görmüştüm. Vay canına, zaman hızlı akmış...
Neyse. Bir süre bununla uğraştım. Fakat tutturmam için bant türü bir şey de lazımdı.(el işi bant nasıl yapılır? Bir ara öğrenmem gerek.) Mutfağa inip bir lastik buldum, onunla tutturmayı denedim, bayağı debelendikten sonra işe yaradı.
Kalbim gümbür gümbür çarparak ahizeyi kaldırdım.

“Çalışıyor! Hahahaa çalışıyor!” Bir taraftan sevinçle zıplayıp bir taraftan kendimi tebrik ediyordum.
Fakat telefon biraz cızırtılıydı. Pahh iş görüyor ya...
Bir numara çevirdim, bekledim......
...................

“Hai?”
“İzuno!”
“T-Taiga?”
“Bizzat.”
“Seni lanet! Nerelerdeydin kaç gündür?! Yakalandığını duymuştuk? Yalan haber mi aldık yoksa?”
“Doğru haber maalesef. Şu an bir polisin evindeyim. Dinle, bana acilen yardım etmen lazım fazla vaktim yok. Polislerin ne haltlar karıştırdığını bilmem gerek!”
“Şu son zamandır 3 baskın oldu. Bizim takımın yarısı gitti. Kalanımız saklanıyoruz.”
“Ne istiyorlar peki?”
“Shiro’nun izindeler. Kim öldürmüş falan filan. Birkaç yurtdışı bağlantısı kurmuşlar sanırım.“
Yurt dışı bağlantısı mı..
“Kimler yakalandı peki?”
“Hikaru ve birkaç adamı daha desem kısaca?”
Kahretsin... Bilmeliydim...
“Ama konuşturamamışlar sanırım.”
“Hikaru hiçbir şekilde konuşmaz zaten.”

Hikaru... Yurt dışı kaçakçılığı ondan sorulurdu. Aynı zamanda çok usta bir casustu. Ama o mutlaka kurtulmanın bir yolunu bulur... Fakat neden yurtdışı?

“İzuno beni iyi dinle. Bunlar beni de konuşturmaya çalışıyor ve hiçbir şekilde konuşturmadan bırakmazlar.”
“Sakın konuşma adamım.”
“Saçmalama! Ama Ryouzo haini ötmüş!” Göğsümde bir yerde bir öfke katmanı kabarmıştı yine.
“Ondan beklerdim zaten. Pek şaşırdığımı söyleyemem adamım.”
“İzuno, buradan beni çıkarmanız gerekiyor.”
İzuno derin bir nefes aldı.

“Tamam yerini söyle, bir şeyler ayarlamaya çalışacağım.”
“Sağol Bro! O zaman dinle şimd-“

Ama kulağımda patlayan bir silah sesi aniden sıçramam ve sendeleyip geri düşmeme sebep olmuştu.
Jin’in bana doğrulttuğu silahın ucundan duman çıkıyordu. Telefon ise, paramparçaydı.

“Ne yaptığını sanıyorsun seni uğursu-“
İkinci kurşun elimdeki ahizeyeydi. O öfkeyle tek hamlede beni kaldırıp duvara itti, dirseğini boğazıma bastırıp hırsla bağırdı.
“Asıl sen ne yaptığını sanıyorsun?! Sana uslu durman gerektiğini kaç defa söylemem gerekiyor? Ha!”
Sonra gözü telefona kaydı.
“Seni fazla hafife almışım sanırım. Anlaşıldı...”
Odanın kapısını kilitledi, silahını bana çevirip bağırdı.
“Otur!”
Dişlerimi sıktım.
“Sen kimsin ki beni azar-“
“OTUR DEDİM!!”
“...”

Oturdum.
“Kiminle konuşuyordun?”
“Cehennemle. İki kişilik rezervasyon-“
“Düzgün cevap ver!”
“...”
“Ne öğrendin?”
“Şizofren olduğunu Bro.”
“Seni-“

Tam yumruk atacakken yumruğunu tuttum.
“Bana bak! Sen beni kum torbası mı sandın?” Ayağa kalkıp Jin’i ittirdim, geriye doğru sendeledi. Öfkeli bir tavırla saçlarını yüzünden çekti.
“Kiminle konuştuğunu sanıyorsun sen?!”
“Merak ediyorum sahiden. Kimsin sen? Vasfın ne? Silah tutan kişi olmak vasıfsa kusura bakma!”
Silahını yere attı.
“Ne öğrendin?”
“Allahın cezası herif! Yurtdışında ne araştırıyorsun?!”
Jin birkaç saniye bocaladı. Sonra saatine baktı. Yuki eziğini mi bekliyordu acaba...
Tekrar başını kaldırdığında gözlerinde anlamını çözemediğim bir ifade vardı.
“Rusya’yla ilgin ne, Taiga?”
“.........”

Merak ediyorum da, acaba benim hakkımda bu kadar şeyi nereden biliyor?
Kumar vakti...

“Sen bana beni nereden tanıdığını söylersen, bende Rusya ile ilgimi sana söylerim.”

Bunu dedikten sonra Jin’e baktım. Onun bana bakan gözlerinde şimdi tamamen kin vardı. Katıksız bir kin. Nedenini çok merak ettiğim bir kin...

************************************
Notlar;
*Gomen (Gomennasai)= Özür dilemek.
*Teme=(Argo), lanet olsun.

XDXD Bugünlerde biz okuyucuları meraktan çatlatmak bir tür moda oldu herhalde XD

Şu son kısımdaki Taiga'nın "Sen beni nereden tanıdığını söyle bende Rusya'yla bağlantımı söyleyeyim." demesinde Jin'in kini dikkatimi çekti... Taiga'yı nereden tanıdığını hatırlarken pek iyi bir yüz ifadesi yoktu... Gerçekten bu Jin, Taiga'yı nereden tanıyor olabilir ?..

Olay Rusya'ya kadar uzandı yane pes doğrusu, Taiga'nın Rusya'da ne haltlar karıştırdığı da tam bir muamma. İşi tam dozajında bırakmışsınız tebrik ederim

Taiga'nın evden kaçmak üzere gösterdiği zahmet gözlerimi yaşarttı doğrusu *-* Gerçekten de iyi bir ajan olduğu buradan anlaışılıyor, Ryouzo gibi hemen ötmedi en azından

Bu bölümde en çok beğendiğim yer de şurası oldu söylemeden geçemeyeceğim ^^



Valla burada yarıldım, hay aklına bin yaşa Jin ^.^ Ama Taiga harbi hafife alınmamlı, aynı şey Jin içinde geçerli *-*

Aksiyon gittikçe artıyor ve gerilim tavan yapıyor *-* Güzel bir bölüm olmuş devamını bekliyorum *-*

Valla o meraktan çatlatma kısmı istemeden oluyor, bölüm sonu klasiği =D

Jin Taiga'yı nereden tanıyor, Rusya olayı nedir.. Şu anki en güncel sorular evet =D Bere şu an sitede ama, bir uzasın spoiler vercem =P Öhheh neyse..

Taiga'nın kaçışıyla ilgili telefon hadisesi tam bir komedi aslında =D Yazmadan önce evde bir test sürüşü yapayım dedim annem 'telefondan birşeyi sök kafanı kırarım..'sı birşeyler söyleyince yemedi. Telefon bu yazdığım şartta da çalışabilir normalde ama yine de bir deneseydim içim daha rahat ederdi... kısmet T___T

İkiside birbiri üstünde sürekli hamleler yapıyor, bizde bilmiyoruz ilk kim kazancak =D Aksiyonun arttığı da çok doğru bir tespit Maron, ııı Bathory, ııığğ Kontes, Kanlı Kontes-san... (Maron demek istiyorum =__=) biz iki aksiyon sever gittikçe de arttırmaya devam etcüz.

Bize zaman ayırdığın için çok teşekkür ederiz v.v ...

Demek sonunda bir anlaşma teklifi geldi Taiga'dan... Ama Jin kabul eder mi orası meçhul... Belki de Taiga, Jin'in polis hayatında kötü bir etki bırakmıştır bir operasyon sırasında... Ya da sevdiği bir arkadaşını öldürmüştür Taiga çatışmadayken... Ya da, ya da.... Uzar gider... Ama bu kin olayının daha çetrefilli olabileceğini düşünüyorum... Yazarlar siz olunca...

Kısacası yine çok beğendim... Taiga'nın evden kaçma planı, Yuki ve Jin'in araştırmaları çok güzel ve yerindeydi. Bilirsiniz fazla ayrıntı da bazen iyi olmayabiliyor...

Gelecek bölümü merakla bekliyorum...

Anlaşma ya v.v Hani Taiga kumarbaz ya hafiften, kısasa kısas düşüncesi yerleşmiş adamın kafasına =D Jin kumar sever mi bakıcaz..

Mangaka-san fark ettim ki bazen yaptığın tahminler meseleye oldukça yakın olabiliyor, ya tecrübe ya içgüdü, çözemedim =D

Ayrıntı fazla olunca sıkar evet bizde pek sevmeyiz zaten, de yoksa fazla ayrıntı mı yaptık O__O orayı anlayamadım pek =D Tarzımızdan çok dışarı çıktıysak yerin, sövün, eleştirin yani bizim için sorun değil. Bunu bilmemiz çok önemli bizim için =D
Yorumun için çok teşekkürler Mangaka-san v.v ...

Ayrıntı olayları gayet yerindeydi... Özellikle Taiga'nın kaçış planı anlatılırken çok güzeldi doğrusu... Yani bir sorun yok merak etme... Büyük bir keyifle okudum diyebilirim...
(Bu arada konuya ne kadar yakın oldum acaba merak ettim şimdi... Ama yine de siz spoilerlerinizi gizleyin... Gizem iyidir... İlerde öğreniriz herhalde... )