Leş kargaları --8 Bölüm Final Sayfaya git: 1, 2, 3, 4, 5, 6, Sonraki |
|
Yazar
Mesaj
Tembel yazar galyana geldi evet aslında böyle birşey yazmayı istiyordum hep. yiğenlerim filan dinlemeye doyamıyor belki sizde doyamassıznız dedim.
bazen akrabalırınızdan nasıl kazıklar yiyebildiğinizi sizi nasıl yıktıklarını anlamanız için yazayım dedim.Ayriyeten canımda sıkıldı.Sınavlar bitti ya rahata erdim biraz
1bölüm
Ölümle tanışmak.
-Hatırlıyor musun?
-Evet hiç unutamadım ki . Bir 15 ocak günüydü.Her yanım iki yüzlü leş kargaları ile doluydu.Hepsinin amacı biraz daha et kapmaktı. Köpekler gibi toplanmış,üzülmüş numarası yapıyorlardı.
Gözlerim ağlamaktan şişmişti.Yaklaşık 2 gündür ağlıyordum.Aralıksız gece ve gündüz.
Ben ailenin en şımarık çocuğu hayatımda en çok sevdiğim insanı 3 gün gibi kısa bir zamanda beklenmedik bir şekilde kaybetmiştim.Bana en çok değer veren insandı,Arkadaşım,dostum,kardeşim,korumam kısacası her şeyimdi babam.
Annemin hıçkırıkları,salondaki derdine ortağız kalabalığı,her şey tamdı.Bir cenaze eviydik artık biz.
Önce inanmadım babamın öldüğüne.Cenazeye götürdüklerinde göstermeleri için parçaladık kendimizi.Sonunda beyaz kefeni açtılar kara toprağa girmeden önce son kez.
Gerçektende babamdı.Teni öylesine beyazdı melekimsi bir ifadeye bürünmüştü yüzü.Son görüşüm oldu babamı.Arabaya bindirildik.Ve eve doğru girdik.Biz toprağın üstünden giderken babam artık toprağın altındaydı.Benimse yapabileceğim tek şeyi yapmış ve ağlamıştım durmadan.
Hayat bizim için yeniden başlıyordu.Yaklaşık bir iki gün daha ağladım.Annem gibi.Zavallıcık tek kalmanın acısını çekiyor ve ruhsal bir bunalım yaşıyordu.
Hiç kimseyle konuşma ihtiyacı duymadım beş gün boyunca,yemek te yememiştim pek.
-sonra
sonra sen geldin.hiç unutur muyum o anı
“evet ben geldim aslında hiç sevmezdim seni sümüklü XD ama ilk defa seni o kadar üzgün gördüm.O kadar insanın içinde olmana rağmen üzüntünü fark etmek zor olmadı.Kakamura kılıklı prenses tötülükler sarsın seni XD” kikir kikir gülüyor ve anlatırken buğulanmış gözlerime bakıyordu.
-Bana bak ağlama yine yoksa bu kaloriferi sen tamir edersin yada donarsın bu kış
-Ağlamicam tamam devam edeyim mi ?
-et bakalım vakit geçmez yoksa bu kaloriferle
Yanıma oturdun.Babanı üzüyorsun yapma dedin.Gerçekten ilgimi çekmişti.O şekilde ağlamamın babamı üzeceğini hiç düşünmemiştim.
Herkes ağlama demişti satlerce dil dökmüştü Ama bir kelime yetermiş demek.Mantıklı ve duygulu söylenen bir kelime yetermiş.
Hatırlıyormusun sonra karnım guruldamıştı nasılda utanmıştım.Aldın beni dışarı çıktık.Simitlerimizi aldık sahilde yürüdük.Uzun uzun konuşmuştum.Ne kadar da iyi gelmişti bazen düşünüyorum da acaba bir melekmisin sen?
Güler bir sesle cevap verdi.Rahatlatıcı ses tonu insanın yüreğine serin bir su serpiyordu.
-unut prenses unut artık .bak yakında 17 ne gireceksin koca bir kız olacaksın artık.
Tekrar işine döndü.Odamdaki kaloriferi tamir etmeye koyulmuştu.Üstündeki badi tarzı kısa kollusu yağ lekeleri içinde kalmış yüzü de bu lekelerden nasibini almıştı.Her şeye rağmen sanki hiç bir şey olmamış gibi gülümsüyordu.
şimdilik bu kadar beğenilirse devam edeceğim
bazen akrabalırınızdan nasıl kazıklar yiyebildiğinizi sizi nasıl yıktıklarını anlamanız için yazayım dedim.Ayriyeten canımda sıkıldı.Sınavlar bitti ya rahata erdim biraz
1bölüm
Ölümle tanışmak.
-Hatırlıyor musun?
-Evet hiç unutamadım ki . Bir 15 ocak günüydü.Her yanım iki yüzlü leş kargaları ile doluydu.Hepsinin amacı biraz daha et kapmaktı. Köpekler gibi toplanmış,üzülmüş numarası yapıyorlardı.
Gözlerim ağlamaktan şişmişti.Yaklaşık 2 gündür ağlıyordum.Aralıksız gece ve gündüz.
Ben ailenin en şımarık çocuğu hayatımda en çok sevdiğim insanı 3 gün gibi kısa bir zamanda beklenmedik bir şekilde kaybetmiştim.Bana en çok değer veren insandı,Arkadaşım,dostum,kardeşim,korumam kısacası her şeyimdi babam.
Annemin hıçkırıkları,salondaki derdine ortağız kalabalığı,her şey tamdı.Bir cenaze eviydik artık biz.
Önce inanmadım babamın öldüğüne.Cenazeye götürdüklerinde göstermeleri için parçaladık kendimizi.Sonunda beyaz kefeni açtılar kara toprağa girmeden önce son kez.
Gerçektende babamdı.Teni öylesine beyazdı melekimsi bir ifadeye bürünmüştü yüzü.Son görüşüm oldu babamı.Arabaya bindirildik.Ve eve doğru girdik.Biz toprağın üstünden giderken babam artık toprağın altındaydı.Benimse yapabileceğim tek şeyi yapmış ve ağlamıştım durmadan.
Hayat bizim için yeniden başlıyordu.Yaklaşık bir iki gün daha ağladım.Annem gibi.Zavallıcık tek kalmanın acısını çekiyor ve ruhsal bir bunalım yaşıyordu.
Hiç kimseyle konuşma ihtiyacı duymadım beş gün boyunca,yemek te yememiştim pek.
-sonra
sonra sen geldin.hiç unutur muyum o anı
“evet ben geldim aslında hiç sevmezdim seni sümüklü XD ama ilk defa seni o kadar üzgün gördüm.O kadar insanın içinde olmana rağmen üzüntünü fark etmek zor olmadı.Kakamura kılıklı prenses tötülükler sarsın seni XD” kikir kikir gülüyor ve anlatırken buğulanmış gözlerime bakıyordu.
-Bana bak ağlama yine yoksa bu kaloriferi sen tamir edersin yada donarsın bu kış
-Ağlamicam tamam devam edeyim mi ?
-et bakalım vakit geçmez yoksa bu kaloriferle
Yanıma oturdun.Babanı üzüyorsun yapma dedin.Gerçekten ilgimi çekmişti.O şekilde ağlamamın babamı üzeceğini hiç düşünmemiştim.
Herkes ağlama demişti satlerce dil dökmüştü Ama bir kelime yetermiş demek.Mantıklı ve duygulu söylenen bir kelime yetermiş.
Hatırlıyormusun sonra karnım guruldamıştı nasılda utanmıştım.Aldın beni dışarı çıktık.Simitlerimizi aldık sahilde yürüdük.Uzun uzun konuşmuştum.Ne kadar da iyi gelmişti bazen düşünüyorum da acaba bir melekmisin sen?
Güler bir sesle cevap verdi.Rahatlatıcı ses tonu insanın yüreğine serin bir su serpiyordu.
-unut prenses unut artık .bak yakında 17 ne gireceksin koca bir kız olacaksın artık.
Tekrar işine döndü.Odamdaki kaloriferi tamir etmeye koyulmuştu.Üstündeki badi tarzı kısa kollusu yağ lekeleri içinde kalmış yüzü de bu lekelerden nasibini almıştı.Her şeye rağmen sanki hiç bir şey olmamış gibi gülümsüyordu.
şimdilik bu kadar beğenilirse devam edeceğim
İnanılmaz gelebilir ama öm görme yeteneğim sıfır =_=
"beğenmek" az olmuş... çok çok çok beğendim süperrr... kalorifer tamircisi kimse çok merak ediyorum, ve umuyorum ki yaşanmış bir olay değildir...sadece kurgudur...
bnm pek fanfic okuyacak waktim olmuyor, kendiminkini bile yazacak zor zaman buluyorum ama bunu okuduğuma sewindim, dewamını hemen yaz lütfen:)
bnm pek fanfic okuyacak waktim olmuyor, kendiminkini bile yazacak zor zaman buluyorum ama bunu okuduğuma sewindim, dewamını hemen yaz lütfen:)
sen yazarsın da güzel olmaz mı seras
muhteşem olmuş, içimi titrettin
"tötülükler" (acaba?)
devam serascım devam
muhteşem olmuş, içimi titrettin
"tötülükler" (acaba?)
devam serascım devam
"Yağmurlu bir günde,
Yola fırlayan yeşil, sarı kertenkele.
Bir otomobilin lastiği o koca kafanı dümdüz ettiğinde,
Yine bu kadar mutlu olabilcek misin sence!"
(Roberto Totaro-Nirvana)
Trafik kurallarına uyalım ^^
Yola fırlayan yeşil, sarı kertenkele.
Bir otomobilin lastiği o koca kafanı dümdüz ettiğinde,
Yine bu kadar mutlu olabilcek misin sence!"
(Roberto Totaro-Nirvana)
Trafik kurallarına uyalım ^^
Hem komik hem de dokunaklı bir anlatım tarzın var. Yani okurken insanın yüzünde tatlı bir tebessümle birlikte hüzünü de yerleştirebiliyorsun.
Tebrik ederim!
Bu hikaye okuduğum, ilk senin hikayen! Bakalım devamını nasıl getireceksin
Tebrik ederim!
Bu hikaye okuduğum, ilk senin hikayen! Bakalım devamını nasıl getireceksin
Звезды ближе ко мне, чем когда-либо ♥
Sen yazarsın da bu fanfic,bensiz olur mu? Aaaaaa okumazsam çatlarım walla. hmmm.Beğenilirse dewam ederim dedin.Beğenmek ne demek.Ağlamak istiyoyum sayın seyiyciler. Süperrr...Tam Gazz...Dewammm...Serasss...Bas Gaza...
Evet bekliyoruz cümleten.
Evet bekliyoruz cümleten.
lantis^^ yazmış:
çok teşekkürler ahah şimdi havamdan geçilmicek aslında bunlar yaşanmamış olmalı ididiyim sadece fazla bilgi vermek olmaz
yukiko senin bana ilk yorumun çok sevindim çok
ben çok mutlu oldum ve sevgili kara kedicim sen olayı kapmışsın (yaşasın tötülük ele verdi değilmi )
ve ay prensesi ben yeni bölümü koydum senide beklerim
yarın yeni bölümü ko+yacağım zaten
İnanılmaz gelebilir ama öm görme yeteneğim sıfır =_=
aslında devamını getirmek benim için hiçte zor değil bu yüzden sık sık yeni bölüm koymak istedim ama bilgisayar çoktü sizin şansınıza
2.Bölüm:Meleğimle yaşamaya doğru
_____________________________________
-Nasılsın canım.Annen nasıl
-Ahh ne kadar da büyümüş.
-Yalnızlık çok kötü bir şey.insanın içini titretir.Doğmamış olmayı dilersiniz.Hele ki ihanet.Saf gözyaşlarını besleyen bir karanlıktır.Aslında hiç farkında olmadığımız hayatın o acı gerçekleri ile yüzleşmemizi sağlayan bir bıçaktır ihanet.
İyi tanıyorum bana çok sapladınız. Sevmiyorum sizi anneme bana ve babama yaptıklarınız yüzünden.Birde karşıma geçmiş ne kadar büyümüş diyorsunuz utanmadan.
Beni sizler büyüttünüz.iki yüzlülüğünüz büyüttü.
-Aaaa terbiyesize bakk biz senin için….
-Sus konuşma.Hiç biriniz konuşmayın artık.Ne yaptınız bizim için?Biz bir çorbayla sofradan kalkarken yanımızda mıydınız.
Hayır değil mi.Çünkü o sırada annemin size verdiği borçlarla duşa kabin yaptırdınız,koltuklarınızı yenilettiniz.Defolun defolun odamdan.Gidin ikiyüzlülük naralarınızı salonda atın.
Ağlamaya başladı.Kendini tutamamış göz yaşları yanaklarından aşağı süzülüyordu.Tam o sırada kapı çalındı.
Kaloriferi tamir eden genç elinde poşetlerle içeri girmişti.Şikayetler gecikmeden gencin önüne dizilmeye başladı.
-Bir şey yap murat şu kızı al götür.Delirdi gene bana bağırdı,Salondaki herkese bağırdı.Yeter artık çıkar şunu buradan.
Bıktık artık bu şımarık kızdan.Al götür atar mısın satar mısın ne yaparsan yap!Zaten sadece seni dinliyor.
Odamdan içeri girdi.Konuşmuyordu.
Sarıldık birbirimize öylesine sıkı öylesine yürektendik ki….
Kelimlere ihtiyacımız bile yoktu.
-Hadi kalk bavulunu al bana gidelim.Annen dönene kadar bende kalırsın.Yoksa burada sıcak ve gözyaşından eriyeceksin.
Keşke kaloriferi yapmasaydım.O zaman da soğuktan donacaktın Hem yemekte yaparsın bana.
Kaç gündür brokoli salatası yemedim.İçine yine sumak koyarsan bende bu sefer yastığına tükürürüm XD
-Yok ya vallahi bir daha sumak koymayacağım.O sadece kazaylaydı.Ne bilecektim ben senin sumağa alerjin olduğunu
Bavulumu topladımİçine babamın hediyesi birkaç tsort..Kısa bir süre içinde olsa özgürlüğe gidiyordum.İki yüzlülerden ayrı bir eve…Meleğimin yanına…
2.Bölüm:Meleğimle yaşamaya doğru
_____________________________________
-Nasılsın canım.Annen nasıl
-Ahh ne kadar da büyümüş.
-Yalnızlık çok kötü bir şey.insanın içini titretir.Doğmamış olmayı dilersiniz.Hele ki ihanet.Saf gözyaşlarını besleyen bir karanlıktır.Aslında hiç farkında olmadığımız hayatın o acı gerçekleri ile yüzleşmemizi sağlayan bir bıçaktır ihanet.
İyi tanıyorum bana çok sapladınız. Sevmiyorum sizi anneme bana ve babama yaptıklarınız yüzünden.Birde karşıma geçmiş ne kadar büyümüş diyorsunuz utanmadan.
Beni sizler büyüttünüz.iki yüzlülüğünüz büyüttü.
-Aaaa terbiyesize bakk biz senin için….
-Sus konuşma.Hiç biriniz konuşmayın artık.Ne yaptınız bizim için?Biz bir çorbayla sofradan kalkarken yanımızda mıydınız.
Hayır değil mi.Çünkü o sırada annemin size verdiği borçlarla duşa kabin yaptırdınız,koltuklarınızı yenilettiniz.Defolun defolun odamdan.Gidin ikiyüzlülük naralarınızı salonda atın.
Ağlamaya başladı.Kendini tutamamış göz yaşları yanaklarından aşağı süzülüyordu.Tam o sırada kapı çalındı.
Kaloriferi tamir eden genç elinde poşetlerle içeri girmişti.Şikayetler gecikmeden gencin önüne dizilmeye başladı.
-Bir şey yap murat şu kızı al götür.Delirdi gene bana bağırdı,Salondaki herkese bağırdı.Yeter artık çıkar şunu buradan.
Bıktık artık bu şımarık kızdan.Al götür atar mısın satar mısın ne yaparsan yap!Zaten sadece seni dinliyor.
Odamdan içeri girdi.Konuşmuyordu.
Sarıldık birbirimize öylesine sıkı öylesine yürektendik ki….
Kelimlere ihtiyacımız bile yoktu.
-Hadi kalk bavulunu al bana gidelim.Annen dönene kadar bende kalırsın.Yoksa burada sıcak ve gözyaşından eriyeceksin.
Keşke kaloriferi yapmasaydım.O zaman da soğuktan donacaktın Hem yemekte yaparsın bana.
Kaç gündür brokoli salatası yemedim.İçine yine sumak koyarsan bende bu sefer yastığına tükürürüm XD
-Yok ya vallahi bir daha sumak koymayacağım.O sadece kazaylaydı.Ne bilecektim ben senin sumağa alerjin olduğunu
Bavulumu topladımİçine babamın hediyesi birkaç tsort..Kısa bir süre içinde olsa özgürlüğe gidiyordum.İki yüzlülerden ayrı bir eve…Meleğimin yanına…
İnanılmaz gelebilir ama öm görme yeteneğim sıfır =_=
1. sayfa (Toplam 6 sayfa) [ 60 mesaj ] |
Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |