Nephilim Sayfaya git: 1, 2, 3, 4, 5, 6, Sonraki |
Yazar
Mesaj
Hikayem yarı nephilim yarı insan olan ama bunu bilmeyen Lara adında bir kız etrafında geçmektedir.Lara insan görünümünde fakat nephilim yanından gelen bir özellikle sağ eli değişime uğramıştır. Nephilim bu arada insan ve melek karışımı melez bir ırktır. Bazı özel büyülü güçleri vardır.
hikayeden önce karakterlerimizi tanıyalım
Lara
yarı nephilim yarı insandır. sağ elindeki gariplik yüğzünden sürekli eli sargılı dolaşır ve bu elini kaza geçirdim yalanlarıyla diğerlerinden saklar.Bir dairede yanlız yaşar.İçine kapanıktır fazla konuşmaz.Hayattaki tek dayanağı sevgilisi Kazuya'dır.
Kazuya
Lara'nın sevgilisidir.Lara'yı herşeyden üstün tutar ve onu çok sever. Dersleri pek iyi değildir zaten umursamaz pek.Okulun futbol takımınındadır.
Mina
Lara'nın arkadaşıdır.Çok cana yakın , sevimli ve coşkuludur.Hatta o kadar çok iyimser olabiliyor ki karşısındakine yaka siliktirebiliyor.
işte hikayem
''Lanet olsun!'' dedi Lara kızgınca.''Lanet olsun şu elime! Lanet!!'' dedi ve sağ eliyle aynayı yumrukladı.Değer değmez ayna hemen kırılıverdi ve parçaları sanki ağır çekimdeymiş gibi yere düştü.Şaşkınlık dolu saniyelerden sonra sağ eline baktı ve yüzünü acıyla buruşturdu.Kendini bildiği bileli bu garip sağ elinden nefret ediyordu.Gerçekten de tuhaf bir eli vardı.Kristal gibi gözüken bu elin etrafı kahverengi kabuklarla çevriliydi.Kabukların çatlaklarından güçsüz bir mavi ışık dışarı sızıyordu.Bu büyülü elinden her daim nefret etmişti.Sanki o el vücudunun parçası değil de yabancı bir varlık gibi geliyordu ona.Bu düşünceler içinde köpürüp dahada sinirlenirken , bunları unutmaya çalışarak sağ elini sargı bezleriyle sarıp okula gitmeye koyuldu.
''Hey Lara! Naber?'' dedi ciktirikli bir ses.Lara paslanmış , kıvrımlı desenlere sahip demir okul kapısından tam içeri girecekken bu sesle aniden irkilir ve bu ciktirikli sesin derhal kaybolmasını diledi . Hiç istifini bozmamayarak arkasını döndü ve bu sese cevap yetiştirmenin ne kadar zor olacağını düşünerek ağzından kelimeler döküldü.
''Ne istiyorsun Mina?'' dedi donuk bir sesle.Mina bu sözle öylece donakalır.Lara'dan hiç böyle ters bir cevap almamıştı.Hemen toparlamaya çalışırcasına ''Bugün biraz üzgün gibisin? Birşey mi oldu?'' dedi Mina.
''Yok birşeyim Mina'' dedi Lara aynı donuklukla.Mina biraz daha ısrar ederek ''Lara istersen benle paylaşabilirsin derdini.İstermisin?'' dedi yumuşak bir dille.
''Mina! Kahretsin başımdan gider misin?! Şu an çok sinirliyim ve her an patlamak üzereyim o yüzden yanımdan git!'' dedi Lara asabi bir şekilde.
Mina bayağı gücenerek ''Tamam Lara.'' dedi ve kapınn aralığından okulun bahçesine girdi.Lara ise 2 saniye duraksadıktan sonra iç geçirerek oda aralıktan girdi ve bu kahverengi , iç karartan okuluna , can sıkıcı koğuş olarak nitelendirdiği yere doğru yöneldi.
Kiraz yaprakları esen meltemle havada dans ederken Lara sınıfın camından bu kiraz yapraklarını izleyerek kendini azıcıkta olsa bu sıkıcı ve boğucu ders ortamından uzaklaştırmayı başardı.''Keşke onlar gibi özgür olabilseydim..'' diye iç geçirdi.Ne güzel olurdu rüzgarla birlikte özgürce savrulmak.Ne güzel olurdu hiç düşünmeden , bağımlılıklardan arınmış bir şekilde kuşlar gibi uçmak.Bu düşünceler denizinde yüzerken ders sanki buhar olup uçmuştu.Hiçbirşey algılamıyor gibiydi.Taa ki sevgilisi Kazuya ona dokunana kadar.Siyah forması , koyu yeşil dümdüz saçları ve her zaman dik dik bakan altın gibi sarı gözleriyle çok etkileyici gözüküyordu.
''Lara...Tenefüs zili çaldı ve sen hala buradasın.Dışarı çıkalım mı?'' dedi Kazuya gülümseyerek.Lara bu teklife karşı koyamayarak 'Evet bu bana iyi gelir.'' dedi ve Kazuya ile birlikte sınıftan çıktılar.
''Lara..Bugün biraz mutsuz gözüküyorsun.Birşey mi oldu?'' dedi Kazuya kısık bir ses tonuyla.Bahçeye daha yeni çıkmışlardı ve daha çıkar çıkmaz anlamıştı Lara'nın mutsuzluğunu.Ama Lara gerçek mutsuzluğunu asla söylemeyecekti.Mezara kadar onunla gelecekti bu sır .
''Yok birşey Kazuya.Sadece biraz yorgunum hepsi bu.'' dedi Lara donuklukla.Kazuya ise hiç inanmamış gibiydi.İçinden bir ses asıl gerçek nedeninin çok farklı olduğunu söylüyordu.
''Emin misin Lara?'' dedi Kazuya.Lara ise sadece baş sallamakla yetindi.
biraz sıradan başladı lakin bayağı fantastik birşey olacak
hikayeden önce karakterlerimizi tanıyalım
Lara
yarı nephilim yarı insandır. sağ elindeki gariplik yüğzünden sürekli eli sargılı dolaşır ve bu elini kaza geçirdim yalanlarıyla diğerlerinden saklar.Bir dairede yanlız yaşar.İçine kapanıktır fazla konuşmaz.Hayattaki tek dayanağı sevgilisi Kazuya'dır.
Kazuya
Lara'nın sevgilisidir.Lara'yı herşeyden üstün tutar ve onu çok sever. Dersleri pek iyi değildir zaten umursamaz pek.Okulun futbol takımınındadır.
Mina
Lara'nın arkadaşıdır.Çok cana yakın , sevimli ve coşkuludur.Hatta o kadar çok iyimser olabiliyor ki karşısındakine yaka siliktirebiliyor.
işte hikayem
''Lanet olsun!'' dedi Lara kızgınca.''Lanet olsun şu elime! Lanet!!'' dedi ve sağ eliyle aynayı yumrukladı.Değer değmez ayna hemen kırılıverdi ve parçaları sanki ağır çekimdeymiş gibi yere düştü.Şaşkınlık dolu saniyelerden sonra sağ eline baktı ve yüzünü acıyla buruşturdu.Kendini bildiği bileli bu garip sağ elinden nefret ediyordu.Gerçekten de tuhaf bir eli vardı.Kristal gibi gözüken bu elin etrafı kahverengi kabuklarla çevriliydi.Kabukların çatlaklarından güçsüz bir mavi ışık dışarı sızıyordu.Bu büyülü elinden her daim nefret etmişti.Sanki o el vücudunun parçası değil de yabancı bir varlık gibi geliyordu ona.Bu düşünceler içinde köpürüp dahada sinirlenirken , bunları unutmaya çalışarak sağ elini sargı bezleriyle sarıp okula gitmeye koyuldu.
''Hey Lara! Naber?'' dedi ciktirikli bir ses.Lara paslanmış , kıvrımlı desenlere sahip demir okul kapısından tam içeri girecekken bu sesle aniden irkilir ve bu ciktirikli sesin derhal kaybolmasını diledi . Hiç istifini bozmamayarak arkasını döndü ve bu sese cevap yetiştirmenin ne kadar zor olacağını düşünerek ağzından kelimeler döküldü.
''Ne istiyorsun Mina?'' dedi donuk bir sesle.Mina bu sözle öylece donakalır.Lara'dan hiç böyle ters bir cevap almamıştı.Hemen toparlamaya çalışırcasına ''Bugün biraz üzgün gibisin? Birşey mi oldu?'' dedi Mina.
''Yok birşeyim Mina'' dedi Lara aynı donuklukla.Mina biraz daha ısrar ederek ''Lara istersen benle paylaşabilirsin derdini.İstermisin?'' dedi yumuşak bir dille.
''Mina! Kahretsin başımdan gider misin?! Şu an çok sinirliyim ve her an patlamak üzereyim o yüzden yanımdan git!'' dedi Lara asabi bir şekilde.
Mina bayağı gücenerek ''Tamam Lara.'' dedi ve kapınn aralığından okulun bahçesine girdi.Lara ise 2 saniye duraksadıktan sonra iç geçirerek oda aralıktan girdi ve bu kahverengi , iç karartan okuluna , can sıkıcı koğuş olarak nitelendirdiği yere doğru yöneldi.
Kiraz yaprakları esen meltemle havada dans ederken Lara sınıfın camından bu kiraz yapraklarını izleyerek kendini azıcıkta olsa bu sıkıcı ve boğucu ders ortamından uzaklaştırmayı başardı.''Keşke onlar gibi özgür olabilseydim..'' diye iç geçirdi.Ne güzel olurdu rüzgarla birlikte özgürce savrulmak.Ne güzel olurdu hiç düşünmeden , bağımlılıklardan arınmış bir şekilde kuşlar gibi uçmak.Bu düşünceler denizinde yüzerken ders sanki buhar olup uçmuştu.Hiçbirşey algılamıyor gibiydi.Taa ki sevgilisi Kazuya ona dokunana kadar.Siyah forması , koyu yeşil dümdüz saçları ve her zaman dik dik bakan altın gibi sarı gözleriyle çok etkileyici gözüküyordu.
''Lara...Tenefüs zili çaldı ve sen hala buradasın.Dışarı çıkalım mı?'' dedi Kazuya gülümseyerek.Lara bu teklife karşı koyamayarak 'Evet bu bana iyi gelir.'' dedi ve Kazuya ile birlikte sınıftan çıktılar.
''Lara..Bugün biraz mutsuz gözüküyorsun.Birşey mi oldu?'' dedi Kazuya kısık bir ses tonuyla.Bahçeye daha yeni çıkmışlardı ve daha çıkar çıkmaz anlamıştı Lara'nın mutsuzluğunu.Ama Lara gerçek mutsuzluğunu asla söylemeyecekti.Mezara kadar onunla gelecekti bu sır .
''Yok birşey Kazuya.Sadece biraz yorgunum hepsi bu.'' dedi Lara donuklukla.Kazuya ise hiç inanmamış gibiydi.İçinden bir ses asıl gerçek nedeninin çok farklı olduğunu söylüyordu.
''Emin misin Lara?'' dedi Kazuya.Lara ise sadece baş sallamakla yetindi.
biraz sıradan başladı lakin bayağı fantastik birşey olacak
--Kamina-sama is love--
Deviantart: [Bağlantı]
Spoiler:
18 Ağu 2008 23:10
çok teşekkürler EkpHorA ilk bölümler biraz sıradan kaçacaktır ama sonra gerçekten ilginç bir hikaye olacak o kadarçok fikrim var ki kusmak üzereyim xD
--Kamina-sama is love--
Deviantart: [Bağlantı]
Spoiler:
Kazuya onun bu halinden hiç hoşlanmıyordu. Bir şekilde onun yüz kaslarını nasıl yukarı çekebilirim diye düşündü.
''Hey Lara...Diyorum ki bu akşam bir yerlere çıkalım...Nereye istersen.Olur mu?'' dedi Kazuya gülümseyerek.Bu fikrin gerçekten işe yarayacağını düşünüyordu.Onu mutlu görmek , o güzel suratının gülümsediğini görmek ona huzur veriyordu.
''Bilmiyorum.Bu akşam gerçekten uyumak istiyorum.Belki başka akşama.'' dedi Lara onu reddederek.Şu an gerçekten kendini uykulu ve mutsuz hissediyordu.Kafasını yastığa koyup bu lanet hayattan 8 saatliğine uzaklaşmak istiyordu...Ve aniden zil çaldı...
Kazuya ile birlikte sınıfa çıkarlarken Lara tuvalet mazeretiyle onun yanından ayrıldı.Tuvalete gelir gelmez hemen kapıyı kapattı ve ağlamaya başladı.Çünkü eli sızım sızım sızlamaktaydı.''Neden ben? Neden?'' diye düşündü.Bir yandan da sağ elini sıkı sıkı tutmaktaydı.Birden acısı arttı ve sanki eli sökülüyormuş gibi hissetmeye başladı.Ama buna dayanıp sessizce ağlamaya çalışıyodu.Neden ben..Neden...
Kazuya neredeyse 15 dakikadır sınıfa gelmeyen Lara için biraz meraklanmaya başladı.Genelde böyle geç kalmazdı.Fazla oyalanmadan öğretmenden tuvalet bahanesiyle sınıftan çıkan Kazuya , hemen kızlar tuvaletine yöneldi.Ve gördüğü manzara karşısında bayağı şaşırır.Lara sargılı elini tutmuş ağlıyordu.
''Lara...Neyin var? '' dedi Kazuya.
Lara irkilerek Kazuya'ya doğru baktı.Hayır o olamaz...O gelmiş olamazdı...
''Kazuya...'' dedi Lara şaşırmışçasına.''Elim acıyordu sadece.Yara biraz sızlıyordu da.Önemli birşey yok Kazuya.'' dedi Lara otomatiğe bağlanmış gibi.
''Bakabilir miyim yarana ne olmuş diye.'' dedi Kazuya ve Lara'nın sargılı elini tutmaya kalktı ama Lara aniden elini çekti ve acayip panik olmuş şekilde ''Yok yok şimdi geçti bakmana gerek yok.'' dedi paniklemesini bir gülümsemeyle kapamaya çalışırcasına.
''Hımm...peki o zaman madem acısı geçti.Ama buradan çıkışta doktora uğrayacağız Lara ve sakın zorluk çıkartma.'' dedi Kazuya kaşlarını kaldırarak.
''Yok yok gerçekten iyiyim gitmeye gerek yok zaten çok uykum var gitmeyelim.'' dedi Lara panikle.''Zaten ilacımı almayı unutmştum şimdi yuttum ilacı acısı geçti. '' dedi.
''Sen benden birşey mi saklıyorsun?'' dedi Kazuya şüphelice.
''Yoo senden hiçbirşey saklamaya çalışmıyorum sadece yaramı bu kadar ciddiye almana gerek olmadığını düşünüyorum '' dedi Lara zorlama bir gülümsemeyle.
...
Çok şükür paydos zili çalmıştı.Eve kapanmıp tüm gün uyumayı iple çeken Lara , Kazuya ile birlikte okuldan hızlı adımlarla çıktı.
''Farkettin mi bilmiyorum ama fazla hızlısın Lara.'' dedi Kazuya sürüklenir gibi yürüyerek.
''Tek isteğim bir an önce uyumak! O kadar yorgunum ki enerji harcayacak halim yok.'' dedi Lara sahte bir gülümsemeyle.
Kazuya Lara'nın bu haliyle birşeyler sakladığından şüphelenmeye başlamıştı.Ne saklayabilirdi ki? Lara hayatında gördüğü görebileceği en dürüst bir insandı...
Uzun bir sürüklenmeden sonra Lara'nın oturduğu apartmanın önüne gelmişlerdi.Lara aceleli bir halde Kazuya'nın yanağına bir ''hoşçakal'' öpücüğü kondurup sanki uçarcasına apartmana girdi.
''Elbet bir gün bu işin doğrusu çıkacak ama...'' diye içinden geçirdi Kazuya sıkıntılı bir surat ifadesiyle.Ve elleri cebinde evinin yolunu tuttu.
acep nolcak? bizi izlemeye devam edin
''Hey Lara...Diyorum ki bu akşam bir yerlere çıkalım...Nereye istersen.Olur mu?'' dedi Kazuya gülümseyerek.Bu fikrin gerçekten işe yarayacağını düşünüyordu.Onu mutlu görmek , o güzel suratının gülümsediğini görmek ona huzur veriyordu.
''Bilmiyorum.Bu akşam gerçekten uyumak istiyorum.Belki başka akşama.'' dedi Lara onu reddederek.Şu an gerçekten kendini uykulu ve mutsuz hissediyordu.Kafasını yastığa koyup bu lanet hayattan 8 saatliğine uzaklaşmak istiyordu...Ve aniden zil çaldı...
Kazuya ile birlikte sınıfa çıkarlarken Lara tuvalet mazeretiyle onun yanından ayrıldı.Tuvalete gelir gelmez hemen kapıyı kapattı ve ağlamaya başladı.Çünkü eli sızım sızım sızlamaktaydı.''Neden ben? Neden?'' diye düşündü.Bir yandan da sağ elini sıkı sıkı tutmaktaydı.Birden acısı arttı ve sanki eli sökülüyormuş gibi hissetmeye başladı.Ama buna dayanıp sessizce ağlamaya çalışıyodu.Neden ben..Neden...
Kazuya neredeyse 15 dakikadır sınıfa gelmeyen Lara için biraz meraklanmaya başladı.Genelde böyle geç kalmazdı.Fazla oyalanmadan öğretmenden tuvalet bahanesiyle sınıftan çıkan Kazuya , hemen kızlar tuvaletine yöneldi.Ve gördüğü manzara karşısında bayağı şaşırır.Lara sargılı elini tutmuş ağlıyordu.
''Lara...Neyin var? '' dedi Kazuya.
Lara irkilerek Kazuya'ya doğru baktı.Hayır o olamaz...O gelmiş olamazdı...
''Kazuya...'' dedi Lara şaşırmışçasına.''Elim acıyordu sadece.Yara biraz sızlıyordu da.Önemli birşey yok Kazuya.'' dedi Lara otomatiğe bağlanmış gibi.
''Bakabilir miyim yarana ne olmuş diye.'' dedi Kazuya ve Lara'nın sargılı elini tutmaya kalktı ama Lara aniden elini çekti ve acayip panik olmuş şekilde ''Yok yok şimdi geçti bakmana gerek yok.'' dedi paniklemesini bir gülümsemeyle kapamaya çalışırcasına.
''Hımm...peki o zaman madem acısı geçti.Ama buradan çıkışta doktora uğrayacağız Lara ve sakın zorluk çıkartma.'' dedi Kazuya kaşlarını kaldırarak.
''Yok yok gerçekten iyiyim gitmeye gerek yok zaten çok uykum var gitmeyelim.'' dedi Lara panikle.''Zaten ilacımı almayı unutmştum şimdi yuttum ilacı acısı geçti. '' dedi.
''Sen benden birşey mi saklıyorsun?'' dedi Kazuya şüphelice.
''Yoo senden hiçbirşey saklamaya çalışmıyorum sadece yaramı bu kadar ciddiye almana gerek olmadığını düşünüyorum '' dedi Lara zorlama bir gülümsemeyle.
...
Çok şükür paydos zili çalmıştı.Eve kapanmıp tüm gün uyumayı iple çeken Lara , Kazuya ile birlikte okuldan hızlı adımlarla çıktı.
''Farkettin mi bilmiyorum ama fazla hızlısın Lara.'' dedi Kazuya sürüklenir gibi yürüyerek.
''Tek isteğim bir an önce uyumak! O kadar yorgunum ki enerji harcayacak halim yok.'' dedi Lara sahte bir gülümsemeyle.
Kazuya Lara'nın bu haliyle birşeyler sakladığından şüphelenmeye başlamıştı.Ne saklayabilirdi ki? Lara hayatında gördüğü görebileceği en dürüst bir insandı...
Uzun bir sürüklenmeden sonra Lara'nın oturduğu apartmanın önüne gelmişlerdi.Lara aceleli bir halde Kazuya'nın yanağına bir ''hoşçakal'' öpücüğü kondurup sanki uçarcasına apartmana girdi.
''Elbet bir gün bu işin doğrusu çıkacak ama...'' diye içinden geçirdi Kazuya sıkıntılı bir surat ifadesiyle.Ve elleri cebinde evinin yolunu tuttu.
acep nolcak? bizi izlemeye devam edin
--Kamina-sama is love--
Deviantart: [Bağlantı]
Spoiler:
waow dewam.ama keşke resimleri wermeseydinde biz hayal etseydik.çizimin ii mi belki hikaye ilerledikçe karakterleri sen yaratırdın kişilklerini zaten yartmışsında görünüşleri için
Click here to feed me a fruit!
Get your own at Dinomon!
inti-chaan saol saol hihi
aslında ben çizip koyacaktım ama foto çekecek alet yoktu
ve beğenmene sevindim ayrıca
ve beğenmene sevindim ayrıca
--Kamina-sama is love--
Deviantart: [Bağlantı]
Spoiler:
hikayen çok güzel ve çk ilginç ama zamanları bu bölümde pek tuturamamışsın. geçmiş zamanda anlatırken birden bire bir kaç cümleyi der eder gibisinden kurmuşsun. onun dışında çok güzel ve heycanlı dewamını dört gözle bekliyorum.
"Yağmurlu bir günde,
Yola fırlayan yeşil, sarı kertenkele.
Bir otomobilin lastiği o koca kafanı dümdüz ettiğinde,
Yine bu kadar mutlu olabilcek misin sence!"
(Roberto Totaro-Nirvana)
Trafik kurallarına uyalım ^^
Yola fırlayan yeşil, sarı kertenkele.
Bir otomobilin lastiği o koca kafanı dümdüz ettiğinde,
Yine bu kadar mutlu olabilcek misin sence!"
(Roberto Totaro-Nirvana)
Trafik kurallarına uyalım ^^
ya bazen öyle oluyor hemen düzeltiyim
--Kamina-sama is love--
Deviantart: [Bağlantı]
Spoiler:
1. sayfa (Toplam 6 sayfa) [ 54 mesaj ] |
Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |