valla takip edemiyorum bu aralar k.bakma bir gün okuyum şöyle,nerede kalmıştım en son acaba

ay candycim seni hayal kırıklığına uğrattığım için kusura bakma ama artık o nickten sıkıldım napiim yeni bölümde süper,harika,nefis çok güzel olmuş^^ eline sağlık canım hadi devam devam

Herkese çok teşekkür ederim! Çok sevindim! Beğenmeniz yada en azından buraya uğramanız bile bile yeterli
CuTe_PoeT de değişik bişiymiş, nasıl alışacağım acaba

ehaha kaçak girdim hiç kaçırırmıyım animegirlciim okulda falan da girmeye çalışıodumda hep millieğ tarafından engelli diodu neyse çok güzel olmuş gene yannız hergün hoca gelmeden açmaya çalışmak güzel bi maceraymış be (rafting bimmimneying falan hikaye en çok adrenalin burda)
bu haftaki bölüm çok hoşuma gitti takım büyüyor falan ilgiyle okuyorum (hala sona gittiğimiz için biraz üzülüyorum ama) neyse byy

Coookk Güzell tbrklr ck gzl yazmissin:)

Aman t1ber1um aman! Sakın başını derde sokma! Senin için endişelenmek istemem!!! Heyecan olsa bile

Hoşgeldin _aKııN_ ! Seni burda yeni görüyorum. Yorum için teşekkür ederim

maşşallah sözelcisin galiba kitap okumayı sevmeyen biri olarak güzel buldum

Kitap okumayı sevmeyen biri mi? ahh ahh yapma yaa!!! Ama okumayı sevmediğin halde hikayemi beğenmen çok hoş Teşekkür ederimmmm

*******************

Ege ve Raven bu gece aynı odada olacaklardı. Raven Ege'nin odasındaki kanepede yatacaktı. Umarım aralarında bir tatsızlık çıkmaz.
Abim, '' evet'' dedi. ''Bu gece egzersizlere ve çalışmalara başlayacaktık ama geç kaldık. Yarın akşam saat dokuzda yetenek egzersizlerine başlayacağız''
Bunu ilk defa duyuyordum. ''Yenetek egzersizleri mi?'' dedim.

-Evet, şu anda var olan yeteneklerimizi ortaya çıkarma ve geliştirme egzersizlerini içeriyor'' diye açıkladı Kerem.
-Bu güzel de biz bu egzersizleri nerde yapacağız? Nasıl yapacağız? Dokuzda teyzem evde olmasa bile Zeynep abla va... Zeynep abla! '' diye bağırdım.
-Ne?'' dedi Tolga. ''N'oluyor ya, ne bağırıyorsun? Zeynep abla evde değil!'' Ayağa fırlayıp bağırmaya başladım:
-Sorun da bu! Zeynep abla. Akşama doğru eczaneye diye çıktı ve hala gelmedi. Birşey olmuş olmalı. Teyzemi aramalıyız!'' telefona koştum. Abim hemen kolumu yakaladı. ''Dur Nina. Bi sakin ol!''
-Nasıl sakin olayım Timur?! Saat altı yada yedi gibi çıktı. Şimdi saat on oldu. Eczane o kadar uzakta değil en fazla on dakika. Zeynep abla hala yok hiç bir yerde!'' Timur kafasını kaşıdı, sonra da kolumu bıraktı. Raven, ''eczaneye gidelim. Oradaki satıcıya soralım oraya gitmiş mi, gitmişse ne zaman çıkmış ordan onu bulalım'' dedi. ''Evet!!! Hadi, Raven doğru söylüyor, hadi gidelim. Çabuk!'' Kerem kısa bir durum değerlendirmesi yaptı.
-Şimdi, Zeynep abla saat altı yedi gibi çıktı ve dönmedi. Şu anda da saat on. Arada büyük bir zaman var. Eczane çok tanıdık ve on dakika mesafede. Bu şüphelendirici bir durum. Timur, ben ve Raven eczaneye gidelim. Ege ve Tolga siz burda kalın ve haber alırsanız bizi arayın. Bu size uyar mı?'' hep bir ağızdan ' evet' dedik.
Çocuklar aşağı indiler ve biz de onları geçirdik. Ege, '' merak ettim Zeynep ablayı. Aklıma bir şüphe geliyor ama...''
-Kaçırılma mı? Yoksa kaçma mı?'' dedi Tolga.
-Ben daha çok kaçma teşebbüsü üzerinde duruyorum. Zeynep abla burda köle gibi çalışıyor. Evin işleri herşey onun üzerinde. Daha sonra iki de çocuk geldi. Olağanüstü güçlere sahip, vahşet bir efendisi var. Sence aklı olan kaçmaz mı?''
-Ama Zeynep abla bizi bırakıp kaçmaz ki!'' dedim. ''O bizsiz bir yere gitmez. Biz onun kardeşleri gibiyiz. Hep bizi korumaya çalışır''
-Canına tak etmiştir, olamaz mı?''
-Ya Nina, ben acıktım ya! Birşeyler hazırlasan '' dedi Ege. Yani bunca karışıklık, olağansütü durumlar içinde Ege'nin kalkıp acıktığını söylemesi beni şaşırtmıştı.
-Acıktın mı?''
-Evet, çok acıktım hatta. Kaç saat burdayız, böyle mi bakıyorsun sen misafirlerine?'' dedi ve salondaki kanepeye yayılıp yattı. Tolga da koltuğa çöktü. ''Ben de hafif atıştıracak birşeyler isterim valla''
-Siz kendinizde misiniz? Zeynep abla ortada yok! Yeni bir özel çocuk geldi ve siz sanki sıradan şeyler yaşıyormuşuz gibi yayılıp yatıyorsunuz! Hiç endişelenmiyor musunuz?'' Tolga kafasını kaldırdı yorgun halde, ''ya Ninacığım, eğer birşeyler yemezssek, endişelenecek birileri olmayacak. Yani açlıktan ölebiliriz. Orda sinirli bize bakmaktan vazgeç ve bize atıştıracak birşeyler hazırla... Aaa, bak aklıma geldi. Şöyle güzel bir sandviç hazırlar mısın? Yanında da buz gibi cola olsun'' Ege kanepede doğrulup, kanepenin sırtına tutunup bana baktı, ''aynısından ama ben ayran alayım ya. Cola gece gece çekilmez şimdi''

Onlara hala şaşkın şaşkın bakıyordum. bu kadar rahat nasıl olabiliyorlar. İmkansız diye düşündüğüm, hayal bile etmediğim şeyler başımıza gelmişti. Onlarsa sanki her gün böyle yaşıyorlarmış gibi rahatlardı.
-Nina?'' dedi Tolga. ''Eğer yorgunsan boşver. Sen de dinlen''
-Yo, hayır. Hemen hazırlarım.''
Mutfağa gidip buzdolabından malzemeleri çıkardım. Ege için ayran Tolga için kolayı bardaklara koydum. Sandviçi hazırlarken durduğum sehpa evin bahçesine bakıyordu. Kocaman pencere evin arka bahçesini gösteriyordu. Dışarıya baktığımda tüylerim diken diken oldu.

Öyle ürperdim ki!
Bahçedeki lamba küçük patikayı aydınlatıyordu. Onun dışında her yer karanlıktı. çok ürpertici bir görüntüydü. O anda birinin orda belirebileceğini düşündüm. Başımı sallayıp yine işime döndüm. boş korkulara kapılmamam gerekiyordu. sonunda sandviçleri hazırladım. Sandviçeri tepsiye koyup salona gittim. Tolga ve Ege televizyona bakıyorlardı. Gözleri yorgun bakıyordu.
Elimdeki tepsiyi görünce ikisi de hemen doğruldular.
-Ellerine sağlık Ninacığım, çok acıkmıştım yaaa! Bir de büyük sandviç hazırlamışsın, artık doyarım bununla'' dedi Ege. Tolga da kendi sandviçi ve colasını aldı, ''sağol güzelim! '' dedi. İkisi atıştırırken telefonumu alıp abimi aradım. Ama onlar birşey bulamamışlardı. Odamdan salona geldiğimde Ege, ''Bulmuşlar mı?'' diye sordu. Başımı iki yana salladım. ''Artık teyzemi aramalıyız'' dedim.
-Biraz daha bekleyelim'' dedi Tolga. ''Timur abi gelsin, hep beraber karar veririz''

Teyzem bu gece bir buçukta gelecekti. Şimdi ise saatler on biri gösteriyordu. Abimler tam bir saattir arıyorlardı Zeynep ablayı. Zeynep abla dışarı çıkarken telefonunu yanına almamıştı, eczaneye deyip gitmişti. Ve ondan sonra haber alınamamıştı. Gerçekten kaçmış olamazdı bence. Çünkü kaçsa bile yine yakalayacaktı teyzem rahatlıkla.

NERDESİN ZEYNEP ABLAAA???