xD Ohooo... Bu saatte yatar mıydım ben? Uyumuşum ya hem de fena halde. Bu arada senin imzan tam komedi. Rüyana kedi mi giriyor ? xD Ara sıra üstelik! Yazık sana ya!!!

ehe sorma ya yannız tam rüyaaya değil böyle ayrıntı gibi oluyo bazen bazen uykuyla uyanıklık arasındaki o çarpık zamanda görüyorum çok feci yani

Yüzüne soğuk su çarp canım! Ne feci bişiymiş. Ben hayatta uyumazdım böyle bi durumda olsaydım xD

Ne kadar zaman ağladım bilmiyorum. Ama uyuya kalmışım. Tolga'nın beynimin içinde bana seslenmesiyle uyandım.
[Nina, konuş benimle! Lütfen!]
[...!]
[Neden? Benim ne suçum var? Ne yaptım sana?]
[Abim kendinde değil ve ben orda birşeyler yapmaya çalışıyordum. Ama siz sanki Timur ile aynı fikirdeymişsiniz gibi ağzınızı açmadınız!] dedim.
[İkinizin arasına girseydik ya sen bize kızacaktın yada Timur. Ama tarafsız kalmamıza rağmen şimdi sen bize kızıyorsun...]
[Tolga! Haklı kim burda? Sen kimin yanındasın?]
[İkiniz de sarsıldınız, tabi biz de. Ama yine de senin haklılık payın var. Timur biraz kendini kaybetti]
[Biraz mı?]
[Evet Nina, biraz. Sen de fazla üzerine gittin! ..]
[ Üzerine mi gittim? Tolga ben bile böyle davranmadım. Bi de kalkıp bana güçsüzmüşüm, kaldıramazmışım gibi davranırsınız]
[ Nina! Abini tanımıyor musun?]

Tanıyor muydum? Timur'u bugünkü olaydan sonra tanıyor muydum? Hani güçlü ve korkusuz, asi ve dahi abim? Böyle bir kayıpla karşılaşınca güçsüz mü düşüyordu? Tam da gerektiği zamanda böyle güçsüz mü oluyordu? O zaman güçlü olmanın ne anlamı var ki gerektiği zamanda işe yaramıyorsa!

[Sustun...]
[Bugünden itibaren abimi tanımıyorum Tolga! Tim-]
[İlk defa başına geliyor tatlım! İlk defa! Ve ilklerde herkes biraz bocalar... Siz kızlar ağlarsınız, bağırırsınız atlatırsınız. Ama bizim üzerimizdeki yük çok daha büyük. Sorumluluk almış durumdayız. Sen sadece bir üyesin bu grubun. Ama Timur bi lider ve en ufak bir hata onun hayatının mahvolması demek.]
[Liderlerin sorumlulukları büyük olur bunu biliyorum ama-]
[Nina, sen de haklısın! Doğru söylüyorsun ve bugün sana hayran kaldım. Korkmadan o gölgeye saldırıp Ege'yi kurtardın. Senin böyle cesur olacağını tahmin etmemiştim...]
[Ben de abimin bu kadar güçsüz olacağını tahmin etmemiştim]
[Nina! İzin ver sözlerimi bitireyim!]
[Peki,]
[Timur'un omuzlarındaki yük çok fazla, bu yüzden ona karşı anlayışlı olmalısın. Sen abinin böyle güçsüz davranmasına dayanamamışsın. Çünkü onu hep soğukkanlı, kararlı ve kendinden emin gördün. Şimdi de aynı şeyi bekledin ama olmadı. Hayalkırıklığına uğradın.
Timur da bir insan unutma bunu Nina. Onun da ara sıra kendini kaybettiği anlar olacaktır ve sen o anlarda ona destek olmalısın. Atlatmasına yardım etmelisin!]
[Anlıyorum. Benim kalkıp ona annelik yapmamı istiyorsun. Onun bana destek olması gerekirken ben kalkıp annelik yapacağım, öyle mi?]
[Evet, her zaman abin sana destek olacak değil. Sen de bazen ona yardım etmelisin.]

Bir an bencilce davrandığımı düşündüm. Tolga haklıydı bu konuda. Ben de abime destek olmalıydım. Ama abimin bu geceki davranışlarını hala taktir edemiyordum.

[Yardım etmek, desteklemek konusunda haklısın. Ona yanında olduğumu hissettirmeliyim ama bu gece olanları hala kabul edemiyorum]

[Sonunda anladın! Timur aşağıda senin odandan çıkmanı bekliyor. Yaptıkları için de utanmış durumda. Bu gece bizim için çok uzun olacak ve bu yüzden bir an önce barışın da yolumuza bakalım. ]

[Peki, geliyorum]

Yatağımdan kalkıp üstümü başımı düzelttim. Sonra banyoya uğrayıp yüzümü yıkadım. Aşağıya indim. Salonda oturuyorlardı.
Timur beni görünce ayağa kalktı.
-Bu gece olanlar için üzgünüm tatlım. Böyle davranmamalıydım, kendimi kaybettim!'' dedi. Hala o yorgun ve bitkin hali geçmemişti. ,
-Tamam, sorun değil. Artık ne yapacağımıza karar verelim mi?'' dedim.
-Beni affetin mi?''
-Evet!''
-O zaman abine sarıl bakayım'' diye kollarını açtı. Ben de gidip sarıldım. Saçlarımı öptü, ''bi daha olmayacak, söz!'' dedi.

-Tamam, tamam. '' dedi Ege araya girerek,''Artık duygusal sahneleri terkedip maceraya sahneleri çekmemiz gerekiyor. Önümüzde kocaman ve zorlu bir kapışma var. Senaryomuzu hazırlamalıyız!'' . Ege'yi görünce omzu aklıma geldi. Bakışlarımın omzunda olduğunu anlayan Ege, '' merak etmeyin cesur savaşçı. Sayenizde turp gibiyim!'' diye göz kırptı.



Teyzemin gelmesine bir saat kaldı. Artık planımızı yapmıştık.
Timur:
- Nina sen hemen odana çıkıp bavulunu hazırlıyorsun. En acil eşyalarını al ve sırt çantası şeklinde birşey olsun. Yolda zorlanmayalım. ''

-Tamam!''
-Ege, dostum sen de benim odamdaki bazı belgeleri toparla hangileri olduğunu biliyorsun''
-Anlaşıldı efendim!'' diye güldü.
-Tolga sen Zeynep ablanın cenaze işleriyle ilgilenmelisin. Biliyorum zor bi görev ama başka çaremiz yok. ''
-Onu görünmez yapıp, bahçedeki o küçük ağaca yakın bi yere gömeceğim. Orayı çok severdi...''
-Sen bunu nerden biliyorsun?'' dedi abim şaşırarak. Tolga göz ucuyla beni işaret ederek,''Nina söylemişti'' dedi.
-Tamam, Raven sen de Kerem ve benimle teyzeme tuzak hazırlamada yardım edeceksin, oldu mu?''
-Evet, efendim!''
-Tamamdır,'' dedi abim. Ellerini birbirine vurup, '' şimdi herkes görev yerlerine, hemen!''
Hepimiz anında ayağa kalkıp yerlerimize koştuk. Tolga mutfağa Zeynep ablanın olduğu bölüme koştu. Abim , Kerem ve Raven giriş koridorundaki sigortalara, ben ve Ege de yukarı kata. Ben odama Ege de abimin odasına koştuk.

Dolabımı açıp acil gerekli malzemeleri, giysileri bulduğum kocaman sırt çantasının içine doldurdum. Sık sık Ege bana sesleniyordu.
-Herşey yolunda mı?''
-Evet, yolunda!''

Tam on beş dakika içinde sırt çantam dolmuş ve gerekli herşeyi almıştım. Çantamı kapının eşiğine bırakıp odanın ışıklarını kapattım.Abimin odasına gittiğimde Ege yerde bi sürü dosya ve evraklarla boşuyordu.

-Yardıma ihtiyacın var mı?''
-Evet, hem de çok!'' dedi. Ve abimin sırt çantasına hem onun giysilerini hem de belgeleri doldurup aşağıya indik.
Tolga evde yoktu. Raven salondaki kablolarla uğraşıyordu. Abim ise sigortadan gelen elektriği emiyordu. Tüm elektrik abimin ellerinin içine giriyordu.
Ege ile hayran hayran bakıyorduk. Abim bizi fark edince, ''işiniz bitti mi?'' dedi.
-Evet!'' Ellerini sigortadan çekip salona geldi. Raven'a. ''Tolga hala gelmedi mi?'' diye sordu. Tam o sırada birden Tolga salonun ortasında belirmeye başladı. Saydam bi görüntüydü. Sonra yavaş yavaş belirli bir görünümünü aldı.

- Geldim'' dedi. Biz Ege ile bir Tolga'ya, bir birbirimize baktık.
-Olağanüstü!!!'' dedim. Tolga mahçup bi halde gülümsedi.

-Tolga, Nina ile Ege'yi al ve yazlığa götür. . Görünmezlik modundan çıkmayın! Onları bıraktıktan sonra da en hızlı şekilde geri dön.Burda yardıma ihtiyacımız olabilir.''

-Abicim, ben de-''

-Ege, senin görevini açıkladım. Ninayla kalacaksın!'' Ege öfkeyle çantasını sırtından indirdi. ''Sizin kadar güçlü olmasam da benim de yapabileceğim işlerim var. Ve ben burda, sizin yanınızda kalmak istiyorum!'' dedi.

-Bak dostum, bu zorlu bir çarpışma olacak. Kimseyi tehlikeye atamam! Tek bir hata yapılmayacak bundan sonra. Çünkü hata demek aramızdan birini kaybetmek demek! Ninayla gitmek zorundasın! Bu senin görevin!''

Ege birkaç saniye öfkeyle, ne yapacağını bilemez halde Timur'un yüzüne baktı. ''O zaman Nina ile beni burda görünmez yapın ve biz ikimiz gidelim. Nasıl olsa yazlığın nerde olduğunu biliyorum. Tolga'nın gelmesine gerek yok! Ben Nina'yı korurum!'' dedi. Bu sefer Tolga itiraz etti. ''Ne olur ne olmaz ben de sizinle geleceğim!''

-Gerek yok dostum. Görünmeziz, kim bize birşey yapabilir? ''

-Başımıza neyin gelebileceğini bilemeyiz abicim''

- Görünmezken başımıza hiç birşey gelmez dostum. Sen de biliyorsun. Ben dikkatli olurum. Gerekirse de Nina gücünü kullanır bana güvenin!''

-Pekala,'' diye araya girdi Timur. ''Ege ve Nina siz ikiniz gidiyorsunuz. Kerem, Raven, Tolga siz burda kalıyorsunuz. Tartışma sona ermiştir. '' dedi.
Tolga durumdan hoşlanmamıştı. Yüzünde sinirli bir ifade vardı. Ege de kendini grubun en güçsüzü olarak hissetmeye başlamıştı. Tolga Ege ile benim omzuma ellerini koydu. Gözlerini kapattı.

-Tamam, oldu!'' dedi ve arkasını dönüp işinin başına döndü. Timur , ''Dikkatli olun!'' diye seslendi. Sanki biz uzaklaşmışız gibi. Oysa hala salonun ortasında dikiliyorduk...
Biz gidince Tolga, Timur, Kerem ve Raven Teyzemle savaşacaktı. Ondan gücünü alacak ve yazlığa geleceklerdi.
Peki ya planımız istediğimiz gibi gitmezse?...
Ya kaybedersek?.. O zaman ne olacak?...

Uzun bir aradan sonra okuyabildim bu fanfici bu bölüm çok hoş ve akıcı olmuş ama Ninada ne desem şimdi ne mız mız kızmış öyleee

bende beklemiyodum yeni bölümya diyorumki alla alla hangi ara 1.sayfaya döndük? sedacım süper olmuş gene merakla bekliyorum ninanın teyzesiyle kapışmasını

Timur'a sinir oldum bir an. Nina'da Zeynep ablanın öldüğünü biliyorkzıın bu kadar üstüne gitmesine gerek yoktu. Ama Nina'da melek sayılmaz abisinin sorumluluğu çok fazla küçük bir kız gibi davranmanın ne yeri ne sırasıydı. Neyse planları umarım başarılı olur. Ege'nin iyi olmasına çok sevindim. Güzel bir bölüm olmuş devamını bekliyorum

sedacım sennin bu hayal gücüne hayranım olayları o kişiler tarafından tekrar tekrar yaşayarak ve onların kişisel özelliklerine uygun olarak değerlendiriyosun ah ah bi bende başarabilsem tam süper olcakXD
hadi bakalım devamda ne olucak acaba bence o teyze kılıklı ölsün gebersin yaşamasın

Haklısın canım! Nina burda çok mızıkçılık yapmış!



Kapışma baya zorlu olacak Sarp'cığım! BUnun yeni bölümünü yazmakta zorlanacağım...



İkisinin de hataları var ama bakalım bu hatalarını telafi mi edecekler yoksa büyük bi faciya mı neden olacaklar...



Senin başaramadığını kim düşünüyor acaba? Sen mi? Çok saçma Begümcüğüm! Senin hikayene de döneceğimi hatırladım... Ah bu yeni okul kafa mı bıraktı!
Yorumun için sağol bitanem! Beğenmene çok sevindim! Seninkine bakacağım şimdi, kafa kalmadı ki bende