| Nina Sayfaya git: Önceki, 1, 2, 3 ... 27, 28, 29 ... 40, 41, 42, Sonraki |
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Yazar
Mesaj
Yukiko
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: Nina
-Gölge adamların olmayacağını söylüyordun ama sinyaller onların çıktı'' dedi Timur. Eli omzumda, sanki çok rahatlamış, kendine güven gelmişti. Eski Timur geri dönmüştü. Eskisi gibiydi ve ben bunu çok iyi hissediyordum.
-Hayır, sinyaller yine onların değildi. Onlar dışında etrafımızda başka yaratıklar da vardı. Görünmez haldeydiler büyük ihtimal. Gölge adamları yok edince kaçtılar. Gölge adamların sinyalleri onların sinyalleriyle karıştı, iyice kafam zonklamaya başlamıştı''
-Bu yüzden mi gözlerinden kan geldi?'' diye araya girdim.
-Hayır, beyinlerine girip o bizi takip eden yaratıkları teker teker öldürdüm. Bu çok zor birşey. Beynimi zorladı. Sonra zaten gölge adamları görünce kendimden geçtim iyice. Ama işe yaradı'' diye göz kırptı.
-Hep olur mu sana böyle?'' Revan tatlı tatlı gülümsedi.
-Merak etme, bir daha senin yanında kendimi kontrol ederim'' dedi.
-Noluyor yahu? Ne çabuk kaynaşmışsınız böyle, kıskanırım sonra'' Gerçekten de abimin yüzü asılmıştı biraz.
-Ya kıskanma abicim! Sen her zaman benim bir tanemsin!'' dedim. Uzanıp öptüm, '' bunu aklından çıkarma hiç bir zaman!'' Abim yine eski neşeli haline döndü.
-Hey millet, dikkatli olun! Gözlerinizi dört açın. Herhangi bir yerden darbe yiyebiliriz'' diye seslendi.
-Anlaşıldı!!!'' diye Ege ve Kerem'in aynı anda sesleri duyuldu.
Etrafımıza sürekli bakına bakına yürümeye devam ettik. Ormanın içinden, açık kocaman boş olan yol gibi yerden geçiyorduk. Ağaçların herhangi birinden saldırıya uğrayıp uğramayacağımız belli değildi.
Abim çok değişmişti. Barışıtığımızdan beri daha enerjik ve daha neşeliydi. Bu hali çok hoşuma gidiyor, ben de mutlu oluyordum. Birbirimize eskisi yakındık, bu yüzden kendimizi daha güçlü hissediyorduk. Aynı anda birbirimize baktık.
-Aynı şeyleri düşünüyoruz sanırım!''
-Kendimi ...''
-Çok güçlü hisediyorum'' diye tamamladı abim sözümü.
-Daha önce barışmalıymışsınız beh! '' dedi Ege pişmiş kelle gibi sırıtarak.
-Bu kadar mutlu olacağınızı bilseydim zorla barıştırırdım . Sizin yüzünüzden gerildik burda. Bir daha küserseniz ikinizi de birbirinize zincirlerim'' dedi Kerem. Biz kahkahalarla gülüşürken, arkada yürüyen Tolga ve Nicole gözlerime takıldı. Tolga'nın o hali dokundu. öyle mutsuz ve güvensizdi ki!
-HEY!'' diye bağırdı Revan. Aynı anda geriye doğru zıpladı.Ayağının dibine mızrağa benzer bir delici silah fırlatılmıştı ve o son anda kurtulmuştu.
Etrafımız sarılmış durumdaydı!
Bu sefer yirmi gölge adam değil, yüzlerce, binlerce gölge adam vardı. Tepemizde ise tuhaf, hayatımda hiç görmediğim büyüklükte sineğe benzeyen ancak sinek olmayan garip, uçucu yaratıklar dolaşıyordu.
Birden yukardan bir uğultu duyuldu. Başımızda uçuşan yaratıklar geriye çekilip tepemizde çember oluşturdular. Yukardan ise iki siyah nokta göründü. Biz hem siyah noktalar bakıyor hem de gelecek her hangi bir saldırıya karşı tekinli duruyorduk.
-Kızları aramıza alalım'' dedi abim. Nicole hafifçe bir kahkaha attı, '' centilmenliğe soyulmana gerek yok tatlım. Ben alışkınım. Siz kuzuyu koruyun, ilk kurban o olacak belliki'' dedi.
-Bu da ne demek oluyor?'' dedi Revan arkasına dönmeden.
-Aranızda en hafifi, en düşük seviyede olan o. Bu yüzden onu alacaklar önce. Hem sizin ona ne kadar değer verdiğinizi biliyorlar, bu da extradan bir puan. Başka kimi alabilirler ki bu karla?''
-Sinir bozucusun ama mantıklı konuşuyorsun'' dedi Timur. Nicole hala bizden iki üç adım uzakta duruyordu.
-Yaklaşsana kızım!''
-Biraz önce ne dedim ben? Sana da özel mi konuşmam gerek? Ben başımın çaesine bakarım!''
-Arkadaşlar Nina'yı koruyun, Nicole cadısını da kollayın. Bu sefer çarpışacağız ve bu kolay olmayacak gibi görünüyor'' dedi Timur.
Pek kolay olmayacak mı?
Hiç olmayacak gibiydi! Ucu görünmeyen bir gölge ordusu, zehirli vızıldayan uçaklar vardı ! Burdan nasıl kurtulacağız biz?
Etrafımız sanki karıncalar tarafından kuşatılmış ekmek parçası gibiydi. Ortada küçük bi yerde hayatta kalma çabasındaydık!
-İşte!'' dedi Revan heyecanlı bir sesle. ''O sinyaller şu sinekten bozma yaratıklardan geliyor! Size demiştim, gölgelere ait değildi o sinyaller!''
Abim ters ters baktı Revan'a. ''Şimdi bunu söylemenin bize ne faydası var? ''
-Hem de bu kadar heyecanlanarak'' diye sonlandırdı Ege. Revan garip garip güldü.
-Affedersiniz, bi an yanılmadığımı görünce heyecanlandım''
-Aaahhh Tanrı'm! '' diye Nicole gözlerini devirdi. ''Neden böyle küçük veletlerin grubundayım? Ceza mı bu bana?''
-Demek sizinle böyle karşılaşacakmışız''
Başımızı kaldırıp baktığımızda yukarıda sinek yaratığın üzerinde ayağa kalkmış birini gördük. Adam yaratığın üzerinden aşağıya atladı. Gölge adamların çoğu bizden on onbeş metre uzaklaştılar. Öyle yaklaşmışlardı ki nerdeyse elimizi uzatsak dokunacaktın. Sonunda uzaklaştılar.
Otuz, otuz beş yaşlarında, siyah saçlı ancak açık gri gözlü biriydi. Gri gözlerinin içindeki simsiyah gözbebekleri yüzünde olağanüstü bir hava katıyordu. Normal insanlar gibi giyinmemişti. Bir sürü cebi olan bir pantolon vardı. Nerdeyse her yerde silah, hançer bulunuyordu. Üstünde siyah bir tişört, onun üzerine de koyu gri bir ceket almıştı.
-Sizinle karşılaşmayı uzun zamandır bekliyorum. Burada bulacağımı bilseydim bu kadar beklemezdim. Yukarda hala diğer yaratığın üstünde daha genç, daha küçük biri vardı. Ancak onun üstünde uzunca birşey vardı ve kapişonluydu. Yüzü görünmüyordu.
-Kimsin sen?'' Abim iki adım öne yürüdü. Biz arkasında kollar gibi, kararlı, dimdik duruyordu. Sesinde en ufak bir korku, heyecan yoktu. Buz gibi keskin ve sertti sesi.
-Derdinizin dermanıyım aslında. Sizi bu gereksiz, ölümcül maceranızdan... Ah maceramı mı? Bu gereksiz ölüm yolculuğundan kurtaracağım!'' dedi.
-Sakın o ölümcül yolculuğa sen çıkmış olmayasın?'' Adamın yüzündeki o alaycı ve küçük gören bakışları birden yok oldu. Ciddileşti.
-Bırak şakayı da beni dinle. Ben sizden güçlerinizi alacağım. böylelikle siz onlardan sorumlu olmayacaksınız. ''
-Nasıl yani?'' dedim elimde olmayarak. Adam beni görünce tatlı ve sinsice gülümsedi.
Abim ise ölümcül ışıklar saçan öfkeli bakışlar atıyordu. 'Ne karışıyorsun?' dercesine.
-Şöyle küçük hanımefendi. Sizin bir göreviniz var. Bilge Ruh size Tanrı'nın gönderdiği güçleri toplayın ve tapınağa teslim edin dedi. Şu anda tüm gücü toplamış durumdasınız. Eğer bu güçleri bir şekilde kaybederseniz, tahmin edemeyeceğiniz bir işkenceye mağruz kalacaksınız. Sonsuza kadar! Cehennemden bin kat daha kötüsü!
Ama eğer o güçleri bana verirseniz bu sorumluluktan kurtulursunuz!''
Hala anlayamamıştık. Ama Timur anlamışa benziyordu.
-Siz Takeru Koda'sınız değil mi?'' Adam çok memnun olmuş bir şekilde gülümsedi.
-Evet, adım çok meşhur olmuş anlaşılan. Beni nerden duydunuz?''
-Bilge Ruh sizin geleceğinizi söylemişti.''
-Bizim neden haberimiz yok yakışıklı çocuk?'' dedi Nicole. Gözlerini iyice dikmişti Timur'a.
-Nina ve Ege kaybolunca söylemeye fırsatım olmadı''
-Bu herif şimdi bizim düşmanımız mı dostumuz mu?''
-Her ikisi''
-Ha?''
-O ne deek be?''
-Açıklama yap Timur, birşey anlamıyoruz''
Timur Bay Koda'ya sırtını çevirip bize döndü.
-Arkadaşlar, Bilge Ruh yolda Bay Koda ile karşılaşacağımızı söyledi.Bize iki seçenek sundu. Ya güçleri kendimiz tapınağa götürüp, ailelerimizi, yani ölmüş ailelerimizi yarım saatliğine son bir kez göreceğiz. Yada güçlerimizi direkt Bay Koda'ya teslim edip hiç bir zaman yarım saatliğine de olsa ailelerimizi göremeyeceğiz.''
-Ama bir de şu var '' diye araya girdi Bay Koda. ''Eğer kendiniz güçleri tapınağa götürmeye kalkışırsanız benim düşmanım, zorluk çıkarmadan kısa yoldan güçlerinizi bana verirseniz dostum olursunuz.''
Ege etrafına bakıp ıslık çaldı, ''eğer düşmanın olursak bu koca orduyu üstümüze salacaksın demektir bu''
-Aynen öyle!''
-İyi de burdan kurtulsak bir düşmanımız daha yok mu bizim?'' diye sordu Nicole.
-Evet''
Sessizlik oluştu...
-Ne düşünüyorsunuz?'' diye sordu abim endişeli gözlerle.
Ege :
-Bay Koda acaba bize düşünmek için bir yıl verebilir misiniz? Şimdi bu çok kritik bir karar'' dedi. Adam gülmeye başladı:
-İsterseniz elli yıl da verebilirim. Benim için zamanın bir anlamı yok. Ama sonuç yine değişmeyecek . Ya sizi öldürür alırım güçleri yada elinizden nazik nazik. Sonuçta yine gücünüz elimde olacak''
Hepimiz birbirimize bakıyorduk...
Ya ölecektik yada yaşayacaktık.
Ölürsek herşeyi kaybetmiş ama şansımızı denemiş olacaktık, korkaklık değil mücadele etmiş öyle kahraman gibi ölmüş olacaktık.
Yaşarsak ta içimizde hep bir eziklikle yaşıyor, bir pişmanlık seli hepimizi başka diyarlara götürecekti. 'Keşke'ler hiç çıkmayacaktı aklımızdan. Belki savaşsaydık bir mucize olur kurtulurduk yada başarabilirdik diye kendi kendimizi yiyecektik.
Hangisi peki?
Ölmek ve onur mu?
Yaşamak ve gurur mu?
Eğer kendimiz tapınağa gitmeye kalkışırsak yine öleceğimiz için ailelerimizi göremeyeceğiz, belki de cennette göreceğiz. Ama sonuçta yine gücü kaybetmiş ve sorumluluğumuzu yerine getirememiş olurduk. Öte yandan paşa paşa gücümüzü versek gururumuz ezilecek, hayatımız keşkelerle çevrilecekti.
Of!
Hangisi?
Hangisi?
Звезды ближе ко мне, чем когда-либо ♥
31 Ekm 2008 21:30
Kara Kedi
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: Nina (Sevgili Günlük!)
çok güzel olmuş Yukiko 
çok sürükleyiciydi gerçektende...
Yeni bölümü sabırsızlıkla bekliyorum.
çok sürükleyiciydi gerçektende...
Yeni bölümü sabırsızlıkla bekliyorum.
31 Ekm 2008 21:39
mangaka_sym
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: Nina (Sevgili Günlük!)
Bölüm yazmada ne kadar hızlısın Yukiko.. 
Tebrikler... 
Yine süper bir bölümdü. Timur ağırlıklı bir bölümdü. Timur'u da sevdim şahsen.. Nicole de patavatsız ama kafası iyi çalışıyor doğrusu..
Revan ve Timur fanıyım artık....
Tebrikler...
Yine süper bir bölümdü. Timur ağırlıklı bir bölümdü. Timur'u da sevdim şahsen.. Nicole de patavatsız ama kafası iyi çalışıyor doğrusu..
Revan ve Timur fanıyım artık....
31 Ekm 2008 21:44
Kanlı Kontes
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: Nina (Sevgili Günlük!)
Bizimkiler fena köşeye sıkıştı. Yaşam mı ölüm mü, aile mi yoksa diğerini getiremedim nesem Ya bu yaratıklar ne zaman yok olmayı düşünüyorlar acaba 
Bi kökkünü kurutamadık gitti. O bay koda mıdır nedir o interesting yaratığa da siir oldum. Böle açık olmadan konuşanlara sinir olurum İlk defa Nicole'ü takdir ettim ve hoşuma gidicek bişiy yaptı. Bu da bi ilktir. Nina ablamız ve Timur abimizin arasının ii olması güzel olmuş. Hım, onun dışında güzel bir bölüm olmuş ama hala ne karar vereceklerin düşünüyorum. Arayı açmadan yeni bölümü koyarsın umarım 
Ya bu yaratıklar ne zaman yok olmayı düşünüyorlar acaba Bi kökkünü kurutamadık gitti. O bay koda mıdır nedir o interesting yaratığa da siir oldum. Böle açık olmadan konuşanlara sinir olurum İlk defa Nicole'ü takdir ettim ve hoşuma gidicek bişiy yaptı. Bu da bi ilktir. Nina ablamız ve Timur abimizin arasının ii olması güzel olmuş. Hım, onun dışında güzel bir bölüm olmuş ama hala ne karar vereceklerin düşünüyorum. Arayı açmadan yeni bölümü koyarsın umarım 
Sewimlİ_HırsıZ'a bu güzel imzadan dolayı çok teşekkür eder ve minnetimi gönderirim
Spoiler:
31 Ekm 2008 21:47
t1ber1um
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: Nina (Sevgili Günlük!)
k-kaçın ya yda durun durun kaçmayın savaşın yada eeee ccczzzt bzzzt ....
[Bağlantı]
fan art sayfam
fan art sayfam
31 Ekm 2008 22:20
Yukiko
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: Nina (Sevgili Günlük!)
Hangimizin konuşacağını merakla birbirimize bakıyorduk. Timur derin bir iç geçirdi. Kafasını kaşıdı.
-Tamam anlaşılan hepiniz şaşkınsınız'' dedi. Bay Koda'ya döndü. ''Bize zaman vermenizi istiyorum''
-Elbette, istediğiniz kadar! Kaçmanız imkasız zaten. Bu ormandan ben istemediğim sürece çıkamazsınız''
-Bir haftalığına süre istiyoruz,'' bize döndü, '' sizce de uygun mu?''
-Evet!!!'' dedik.
-Pekala, o zaman bi hafta sonra görüşürüz'' dedi Bay Koda. Uçan yaratığın yanına gidip, çevik bir hareketle havalandı ve üstüne oturdu. Yukarda havada olan diğer uçan yaratığın üzerineki genç çocuk hala sessizdi. Nicole ona bakıyordu sürekli. Kuşkulu gözleri onun o kapişonun altındaki yüzünü görmeyi ne kadar çok istediğini anlatıyordu.
Gölge ordusu yavaş yavaş geri çekildi. Ağaçların gölgeleri sanki onları emdi. O derecede gölgeli yerlere çekilip yok oldular. Başımızda vızıldayan uçan yaratıklar da bir anda dağıldı. Ortalığı akşamın sessizliği kapladı.
Ege yere bağdaş kurup oturdu. Elini çenesinedayayıp düşünmeye başladı. Revan bana hüzünlü bakışlarla baktı, olduğu yerde öylece dikildi kaldı. Kerem gökyüzüne kaldırmış başını sakin olmaya çalışıyoru. Timur üstümüz çökmüş kararsızlık sessiliğinin ne kadar süreceğini merak ederecsine ellerini kavuşturmuş bizi izliyordu. Nicole de aynı durumdaydı. Tolga çantaların üzerine oturdu.
-Bu sessizlik herhalde bi yüzyıl sürecek değil mi?'' Konuşan Nicole'dü. Kimseden ses çıkmadı.
-Kimse konuşmayacak mı? Böyle ölüm döşeğindeki yaşlı bunaklar gibi oturacak mısınız?''
-Nicole lütfen'' dedi Tolga.
-Bunda bu kadar düşünecek ne var? Güçleri herife verelim gitsin. böylece sorumluluktan kurtuluruz. Diğer lanet düşman hesabını o Koda mıdır Takeru mudur her ne miğde ağrısıysa onunla görür''
-Peki ailemiz?'' dedim.
-Gururumuz, onurumuz?'' dedi Revan.
-Başlarım gururunuza da onurunuza da ha! Öleceksiniz diyorum çifte kumrular! Siz hala film kahramanlaını oynayın!''
-Onlar da haklılar ama Nicole'' dedi abim. ''Bize bu kadar güvendiler, güçlü gördüler ve bir görev verdiler. Kalkıp o görevi başarıyla tamamlamamız gerekirken biz korkakça kaçıyoruz. Bunu gururumuza yedirmemiz çok zor''
-Ay hepiniz aldınız bir gurur gidiyorsunuz. Ya anlasanıza, hayatımız yok olcak. Ölücez. Öldükten sonra yine başarısız omuş olcaz ve o zaman da gururunuz kırılmayacak mı?''
-Savaşabildiğimiz kadar,onurumuzla dövüşmüş olarak ölcez ama arada fark var'' dedi Kerem.
-Kusura bakmayın. Ben sizin bu yaptığınıza salaklık derim. Her iki yolu seçseniz sonuçta güçleri kaybedeceksiniz!''
-Neden sürekli siz deyip duruyorsun? Sen d bu gruptasın unutuyorsun''
-Olabilir ama sizinle aynı kararı vermeyeceğim''
-Nasıl yani?''
-Anlamadım?''
-Siz savaşmayı seçebilirsiniz belki ama benim kararım çoktan belli. Ben güçlerimi veririm, tıpış tıpış evime gider votka, rom ve şöyle güzel bir pastırma yapıp afiyetle yer keyfini çıkarırım. Üst kat komşumuz gelirse onunla eğlenirim sabaha kadar. Kafa bulur bütün gece rahatlarız. İşte bu kadar''
-Sen tam bi fahişesin!''
-Bunu inkar etmiyorum ama değil mi?'' dedi Nicole gülerek. Hepimiz şaşkın bir halde ona baıyorduk.
-Bakın! Bu hayat sizin Sadece bir defa bu hayata gelinir ve siz bu fırsatı iyi değerlendirip mutlu olmaya bakmalısınız. Kimse yada hiç brşey için kendinizi feda etmeye değmez!
Hayatınız sadece sizin içindir. Sonunda yine yalnız kalacak olan sizsiniz. Nerden biliyorsunuz ki uğruna o kadar fedakarlık yaptığınız kişinin bir gün sizi yalnız bırakıp gitmeyeceğini?''
-Senin değer vereceğin kimsen olmadığı için böyle konuşuyorsun'' dedi abim. Elimi tutup beni kendine çekti. Sıkıca sarıldı.
-Benim hayatımı ortaya koyabileceğim değerlim var! Nina'm var. Onun için ölebilirim yeterki o yaşasın ve canı yanmasın''
Nicole'ün gözleri dolmuştu.
-Eğer sen onu bırakırsan o nasıl yaşayacak?'' diye sordu. Gerçekten abim olmazsa, benim için ölürse ben abim olmadan yaşayamazdım ki!
-Gerçekten... Sen benim için gidersen yine yalnız kalacağım'' dedim.
-Gördün mü? Ne sen başkası için ne de başkası senin için ölmeli. Öleceksen Nna'yı da yanında götür, inan bana kızkardeşin sensizliğe ve bu gruptaki tek bir kişinin yaşamamasına dayanamaz''
-Sanki bunları çok iyi biliyormuş gibi konuşuyorsun'' dedi Kerem. ''Bu tür bir olayı daha önce de yaşadın mı?''
-Defalarca...''
-Nasıl?''
-Ben ölsem de bir hafta sonra tekrar diriliyorum. Üzerimdeki lanet bu!'' dedi.
-Neee???''
- Eskiden Şeytan'ın gönderdiği gücü kullanıyordum. Ailemde ise babam Tanr'nın gönderdiği güçteydi. Şeytan'ın gücü annemin karnındaki bana verilmişti. Ama bu bir kazaydı. Babamın oğlu da olmayınca güç babamla beraber mezara gitti.
Herşeyi anlayan biri olduğumda Şeytan'ın Savaşçıları gelip ben buldu. Gücü benden almaya çalıştılar vermedim. Babamdada Tanrı'nın gücü olduğunu öğrenince gizli kitaplarından gücü bedenden çıkarma duasını buldum. Babamın gücünü de alıp çok güçlü olacaktım.
Buna inanıyordum. Ama işler istediğm gibi gitmedi. Hem Şeytan'ın gücünü hem de Tanrı'nın gücünü alınca üstüme bir lanet çöktü. Ölümsüzleştim ama bu bir yüce nitelik değil, ağır bir işkenceydi.
Şu anda ikinci kez dünyaya gelmiş bulunmaktayım. Daha önce elli sekiz yıl yaşadım. Şimdi kaç yıl yaşayacağım bilmiyorum. Sizin gibi bir ömrüm var ama öldükten bir hafta sonra yine dünyaya geliyorum. Ve bu güç, Tanrı'nın gücü tapınağa yada Bay Koda'ya teslim etmediğim sürece hayatım hepbu lanetle kalacak. ''
Ağzımız açık kalmıştı. Nicole şu anda yetmiş altı yıl yaşıyordu. Ölüp yeniden doğuyordu.
-Bu yüzden mi sürekli içiyorsun?''
-Evet, önüme gelenle ilişki kuruyorum başka türlü vakit geçmiyot! Sigara içiyorum, içki içiyorum. Ölsem umrumda değil nasıl olsa bir hafta sonra bu işkence yine başlıyor. Şeytan'ın gücü hep benimle kalacak ama ölürsem beni bırakacak. Tanrı'ın gücünü de alınca ölmeme izin verilmiyor ve bu sıkıntım her gün büyüyor'' dedi.
-Ama savaşırken öldürülürsen Bay Koda yine gücü alacak ve Tanrı'ın gücü senden alındığı için bu sefer gerçekten öleceksin'' dedi Kerem. Nicole'ün yanağından bir damla süzüldü.
-Ama ben ... Ben normal hayatımı yaşamak istiyorum. Lanetsiz, diğer normal insanlar gibi. Okula gidip gelmek, insanların içinde onlar gibi yaşamak istiyorum. Hayattan tad almak istiyorum, aşkı yaşamak, anneliği bilmek istiyorum!'' dedi hıçkırarak.
Hepimizin gözleri dolmuştu o anda. Nicole dizlerinin üstüne düşüp ağlamaya başladı. Tolga ve ben birbirimize baktık. İkimiz de kalkıp yanına gittik.
-Nicole'' dedi Tolga.
-Sen istediğin kararı vermekte özgürsün'' dedim. ''Sen bizden farklısın.Sen yaşamayı hepimizden daha çok hak ediyorsun'' Bunları söylerken ben de ağlıyordum. Nicole burnunu çekti:
-Fırsat buldun hemen ağlama kuzu '' dedi gülümseyerek.
-Nicole, ben kararının arkasındayım. Normal hayatına dönmelisin'' dedim. Nicole gözlerini sildi diğerlerine baktı.
-Nina haklı. Sen bu ödüü hak ediyorsun '' dedi Revan.
-Bak herkes benimle aynı fikirde'' dedim gülümseyerek. Nicole, '' herkes seninl aynı fikirde olmasa da ben kararımda vazgeçmezdim'' dedi. Yüzümü astım, '' bir gün de beni sevsen olmuyor mı?'' Nicole gülmeye başladı. Omuzlarımdan tutup kendine çekti.
-Sulugözlü, mızıkçı kuzuları sevmem ama sen yine de tuhaf kızsın'' diye sarıldı.
Karar verilmişti. Nicole bizden ayrılıyrdu. Bay Koda gruptan birinin kararını verdiğini duyunca çok sevindi.
-Beni yormayacağını biliyordum güzelim'' dedi ve Nicole'ün tüm Tanrı'nın verdiği gücü aldı. Nicole güç bedeninden çıktığında sevinçte ağlıyordu.
Uzaktan onu izliyorduk. Çantasını aldı ve bize baktı. Uzun uzun baktı. Sonra el salladı ve ormanın içinde, ışığa doğru yol aldı.
Bu sefer ilerleyen Nicole farklıydı. Belki de dünyada yaşayan birçok insandan daha çok yaşama arzusu duyuyordu. Daha çok ümitli ve hayat doluydu.
Hayat artık onun için bir mutluluk kaynağıydı..!..
-Tamam anlaşılan hepiniz şaşkınsınız'' dedi. Bay Koda'ya döndü. ''Bize zaman vermenizi istiyorum''
-Elbette, istediğiniz kadar! Kaçmanız imkasız zaten. Bu ormandan ben istemediğim sürece çıkamazsınız''
-Bir haftalığına süre istiyoruz,'' bize döndü, '' sizce de uygun mu?''
-Evet!!!'' dedik.
-Pekala, o zaman bi hafta sonra görüşürüz'' dedi Bay Koda. Uçan yaratığın yanına gidip, çevik bir hareketle havalandı ve üstüne oturdu. Yukarda havada olan diğer uçan yaratığın üzerineki genç çocuk hala sessizdi. Nicole ona bakıyordu sürekli. Kuşkulu gözleri onun o kapişonun altındaki yüzünü görmeyi ne kadar çok istediğini anlatıyordu.
Gölge ordusu yavaş yavaş geri çekildi. Ağaçların gölgeleri sanki onları emdi. O derecede gölgeli yerlere çekilip yok oldular. Başımızda vızıldayan uçan yaratıklar da bir anda dağıldı. Ortalığı akşamın sessizliği kapladı.
Ege yere bağdaş kurup oturdu. Elini çenesinedayayıp düşünmeye başladı. Revan bana hüzünlü bakışlarla baktı, olduğu yerde öylece dikildi kaldı. Kerem gökyüzüne kaldırmış başını sakin olmaya çalışıyoru. Timur üstümüz çökmüş kararsızlık sessiliğinin ne kadar süreceğini merak ederecsine ellerini kavuşturmuş bizi izliyordu. Nicole de aynı durumdaydı. Tolga çantaların üzerine oturdu.
-Bu sessizlik herhalde bi yüzyıl sürecek değil mi?'' Konuşan Nicole'dü. Kimseden ses çıkmadı.
-Kimse konuşmayacak mı? Böyle ölüm döşeğindeki yaşlı bunaklar gibi oturacak mısınız?''
-Nicole lütfen'' dedi Tolga.
-Bunda bu kadar düşünecek ne var? Güçleri herife verelim gitsin. böylece sorumluluktan kurtuluruz. Diğer lanet düşman hesabını o Koda mıdır Takeru mudur her ne miğde ağrısıysa onunla görür''
-Peki ailemiz?'' dedim.
-Gururumuz, onurumuz?'' dedi Revan.
-Başlarım gururunuza da onurunuza da ha! Öleceksiniz diyorum çifte kumrular! Siz hala film kahramanlaını oynayın!''
-Onlar da haklılar ama Nicole'' dedi abim. ''Bize bu kadar güvendiler, güçlü gördüler ve bir görev verdiler. Kalkıp o görevi başarıyla tamamlamamız gerekirken biz korkakça kaçıyoruz. Bunu gururumuza yedirmemiz çok zor''
-Ay hepiniz aldınız bir gurur gidiyorsunuz. Ya anlasanıza, hayatımız yok olcak. Ölücez. Öldükten sonra yine başarısız omuş olcaz ve o zaman da gururunuz kırılmayacak mı?''
-Savaşabildiğimiz kadar,onurumuzla dövüşmüş olarak ölcez ama arada fark var'' dedi Kerem.
-Kusura bakmayın. Ben sizin bu yaptığınıza salaklık derim. Her iki yolu seçseniz sonuçta güçleri kaybedeceksiniz!''
-Neden sürekli siz deyip duruyorsun? Sen d bu gruptasın unutuyorsun''
-Olabilir ama sizinle aynı kararı vermeyeceğim''
-Nasıl yani?''
-Anlamadım?''
-Siz savaşmayı seçebilirsiniz belki ama benim kararım çoktan belli. Ben güçlerimi veririm, tıpış tıpış evime gider votka, rom ve şöyle güzel bir pastırma yapıp afiyetle yer keyfini çıkarırım. Üst kat komşumuz gelirse onunla eğlenirim sabaha kadar. Kafa bulur bütün gece rahatlarız. İşte bu kadar''
-Sen tam bi fahişesin!''
-Bunu inkar etmiyorum ama değil mi?'' dedi Nicole gülerek. Hepimiz şaşkın bir halde ona baıyorduk.
-Bakın! Bu hayat sizin Sadece bir defa bu hayata gelinir ve siz bu fırsatı iyi değerlendirip mutlu olmaya bakmalısınız. Kimse yada hiç brşey için kendinizi feda etmeye değmez!
Hayatınız sadece sizin içindir. Sonunda yine yalnız kalacak olan sizsiniz. Nerden biliyorsunuz ki uğruna o kadar fedakarlık yaptığınız kişinin bir gün sizi yalnız bırakıp gitmeyeceğini?''
-Senin değer vereceğin kimsen olmadığı için böyle konuşuyorsun'' dedi abim. Elimi tutup beni kendine çekti. Sıkıca sarıldı.
-Benim hayatımı ortaya koyabileceğim değerlim var! Nina'm var. Onun için ölebilirim yeterki o yaşasın ve canı yanmasın''
Nicole'ün gözleri dolmuştu.
-Eğer sen onu bırakırsan o nasıl yaşayacak?'' diye sordu. Gerçekten abim olmazsa, benim için ölürse ben abim olmadan yaşayamazdım ki!
-Gerçekten... Sen benim için gidersen yine yalnız kalacağım'' dedim.
-Gördün mü? Ne sen başkası için ne de başkası senin için ölmeli. Öleceksen Nna'yı da yanında götür, inan bana kızkardeşin sensizliğe ve bu gruptaki tek bir kişinin yaşamamasına dayanamaz''
-Sanki bunları çok iyi biliyormuş gibi konuşuyorsun'' dedi Kerem. ''Bu tür bir olayı daha önce de yaşadın mı?''
-Defalarca...''
-Nasıl?''
-Ben ölsem de bir hafta sonra tekrar diriliyorum. Üzerimdeki lanet bu!'' dedi.
-Neee???''
- Eskiden Şeytan'ın gönderdiği gücü kullanıyordum. Ailemde ise babam Tanr'nın gönderdiği güçteydi. Şeytan'ın gücü annemin karnındaki bana verilmişti. Ama bu bir kazaydı. Babamın oğlu da olmayınca güç babamla beraber mezara gitti.
Herşeyi anlayan biri olduğumda Şeytan'ın Savaşçıları gelip ben buldu. Gücü benden almaya çalıştılar vermedim. Babamdada Tanrı'nın gücü olduğunu öğrenince gizli kitaplarından gücü bedenden çıkarma duasını buldum. Babamın gücünü de alıp çok güçlü olacaktım.
Buna inanıyordum. Ama işler istediğm gibi gitmedi. Hem Şeytan'ın gücünü hem de Tanrı'nın gücünü alınca üstüme bir lanet çöktü. Ölümsüzleştim ama bu bir yüce nitelik değil, ağır bir işkenceydi.
Şu anda ikinci kez dünyaya gelmiş bulunmaktayım. Daha önce elli sekiz yıl yaşadım. Şimdi kaç yıl yaşayacağım bilmiyorum. Sizin gibi bir ömrüm var ama öldükten bir hafta sonra yine dünyaya geliyorum. Ve bu güç, Tanrı'nın gücü tapınağa yada Bay Koda'ya teslim etmediğim sürece hayatım hepbu lanetle kalacak. ''
Ağzımız açık kalmıştı. Nicole şu anda yetmiş altı yıl yaşıyordu. Ölüp yeniden doğuyordu.
-Bu yüzden mi sürekli içiyorsun?''
-Evet, önüme gelenle ilişki kuruyorum başka türlü vakit geçmiyot! Sigara içiyorum, içki içiyorum. Ölsem umrumda değil nasıl olsa bir hafta sonra bu işkence yine başlıyor. Şeytan'ın gücü hep benimle kalacak ama ölürsem beni bırakacak. Tanrı'ın gücünü de alınca ölmeme izin verilmiyor ve bu sıkıntım her gün büyüyor'' dedi.
-Ama savaşırken öldürülürsen Bay Koda yine gücü alacak ve Tanrı'ın gücü senden alındığı için bu sefer gerçekten öleceksin'' dedi Kerem. Nicole'ün yanağından bir damla süzüldü.
-Ama ben ... Ben normal hayatımı yaşamak istiyorum. Lanetsiz, diğer normal insanlar gibi. Okula gidip gelmek, insanların içinde onlar gibi yaşamak istiyorum. Hayattan tad almak istiyorum, aşkı yaşamak, anneliği bilmek istiyorum!'' dedi hıçkırarak.
Hepimizin gözleri dolmuştu o anda. Nicole dizlerinin üstüne düşüp ağlamaya başladı. Tolga ve ben birbirimize baktık. İkimiz de kalkıp yanına gittik.
-Nicole'' dedi Tolga.
-Sen istediğin kararı vermekte özgürsün'' dedim. ''Sen bizden farklısın.Sen yaşamayı hepimizden daha çok hak ediyorsun'' Bunları söylerken ben de ağlıyordum. Nicole burnunu çekti:
-Fırsat buldun hemen ağlama kuzu '' dedi gülümseyerek.
-Nicole, ben kararının arkasındayım. Normal hayatına dönmelisin'' dedim. Nicole gözlerini sildi diğerlerine baktı.
-Nina haklı. Sen bu ödüü hak ediyorsun '' dedi Revan.
-Bak herkes benimle aynı fikirde'' dedim gülümseyerek. Nicole, '' herkes seninl aynı fikirde olmasa da ben kararımda vazgeçmezdim'' dedi. Yüzümü astım, '' bir gün de beni sevsen olmuyor mı?'' Nicole gülmeye başladı. Omuzlarımdan tutup kendine çekti.
-Sulugözlü, mızıkçı kuzuları sevmem ama sen yine de tuhaf kızsın'' diye sarıldı.
Karar verilmişti. Nicole bizden ayrılıyrdu. Bay Koda gruptan birinin kararını verdiğini duyunca çok sevindi.
-Beni yormayacağını biliyordum güzelim'' dedi ve Nicole'ün tüm Tanrı'nın verdiği gücü aldı. Nicole güç bedeninden çıktığında sevinçte ağlıyordu.
Uzaktan onu izliyorduk. Çantasını aldı ve bize baktı. Uzun uzun baktı. Sonra el salladı ve ormanın içinde, ışığa doğru yol aldı.
Bu sefer ilerleyen Nicole farklıydı. Belki de dünyada yaşayan birçok insandan daha çok yaşama arzusu duyuyordu. Daha çok ümitli ve hayat doluydu.
Hayat artık onun için bir mutluluk kaynağıydı..!..
Звезды ближе ко мне, чем когда-либо ♥
01 Ksm 2008 13:18
mangaka_sym
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: Nina (Sevgili Günlük!)
Ya Nicole'un böyle olduğunu kim tahmin edebilirdi ki.. En iyisini yaptı bence de... 
Ama ayrılması içime dokundu doğrusu... 
Nina'yla da güzel ve acıklı vedalaştılar ya...
En iyisini yaptı bence de... Ama ayrılması içime dokundu doğrusu...
Nina'yla da güzel ve acıklı vedalaştılar ya...
01 Ksm 2008 13:27
Yukiko
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: Nina (Sevgili Günlük!) Alıntı:
Teşekkür ederim canım
Beğendiğine sevindim!!!!
Alıntı:
Bölümü yazmıştım çoktan. Bir bölüm önde gidiyorum hep. Bu yüzden ilerde olduğum bölümü yazmayı bitirince hazırda bekleyen bölümü koyuyorum. Böylece hızlı oluyor
Alıntı:
Nina çoğu kez çocuk gibi davranır çümkü abisi küçüklüğünden beri onu böyle alıştırmıştır. bu yüzden Nina otuzuna da gelse hep Timur'un yanında mızmızlanacaktır
Alıntı:
hoşgeldin tatlımmm!!!
Göreceğiz kaçacaklar mı kalacaklar mı?
Alıntı:
Nicole kendi hayatını yaşamaya, ama bu sefer gerçekten anlamlı bir hayat yaşamaya gitti. Onun için sevinmemiz gerek
Звезды ближе ко мне, чем когда-либо ♥
01 Ksm 2008 14:46
Kara Kedi
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: Nina (Sevgili Günlük!)
ben sevinemem Nicole in gidişine
Nicoleeee.
çok güzel bir bölüm olmuş.
En sevdiğim karakter gitse bile çok beğendim bu bölümüde
Nicoleeee.
çok güzel bir bölüm olmuş.
En sevdiğim karakter gitse bile çok beğendim bu bölümüde
01 Ksm 2008 16:22
Yukiko
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: Nina (Sevgili Günlük!)
En azından sevdiğin karakter ölmedi ve yaşıyor.
Hatta çok mutlu bir hayatı olacak
Hatta çok mutlu bir hayatı olacak
Звезды ближе ко мне, чем когда-либо ♥
02 Ksm 2008 10:32
  |
|
| 28. sayfa (Toplam 42 sayfa) [ 419 mesaj ] |
| Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |