-" yetti ulan kubooo"

Ölümün “si” sesidir bu kulağında çınlayan, zaferidir bu Azula’nın (orihime’nin) işittiği ses.
Kaybetmiştir aşk tanrısına ama kutluyordur bu yenilgiyi çünkü kazandığı ilk zaferidir
Kızı yanındadır prensesin , aslında 10 yıldır yanındadır
Verdiği emirleri aynen uygular kız, bekler vereceği son emirleri…
Son sözler ağızdan çıkmaya başlar Azuladan, kızıda can kulağıyla dinler annesini
-“ kızım sana söyleyeceklerim bir emir değil bir öğüt bir bildiri değil bir mirastır,
Annemin bana bıraktığı , benim de sana bırakacağım bir miras…
Hehehe şimdi anlıyorum annemin ne demek istediğini bu sözle
-“nedir bu söz anne”
-“unutma sakın kızım…..”

-------------------------------------------------------------------------------------
çocukluğunda kıskanç kavgacı biriydi Azula . gençliğinde ise herkesin korktuğu herkesin şeytan dediği derken yetişkinlik dönemine girdiğinde zulümkar, paragöz,gücü kuvveti hele ki o yumuşak ama kızdığındaki sesi insanı öldürebilecek kadar iyidi
halkına zülüm eder ama iş savaşa geldiğinde ise düşüncesizliği tutar binlerce insanın katledilmesini izlerdi Azula azda olsa seyrekte olsa evli çifleri kıskanır benimde bir eşim olsa deyip dururdu
ama azda olan bu duyguyu kibri yok eder yine hayatına devam ederdi…..

----------------------------------------------------------------------------------------------
Azulanın tutumundan hoşlanmayan halk tabakası arkasından konuşur ona ağıza alınmayacak kadar küfür hakaret eder dururlardı lakin gencin birisi Azulanın bu eziyetine hal ve davranışlarına aldırmaz ona sadece sevgi besler arkasından iyi güzel sözler söyleyip dururdu babası gence
-“sen Azula da ne buluyorsun oğlum bu kadar eziyet eden zülümkar birisi o oğul , yazık edersin kendine başın yerlerde gezer oğul bırak bu sevdayı…”
derdi genç ise bu söylenenlere aldırmaz hayatına devam ederdi
Vakit gelir babası gence yine aynı şeyleri söyler genç ise duruma dayanamaz cevap verir
-“ baba hiç sevgiyle baktın mı Azulaya tamam size göre zulümkar hırçın birisi anlıyorum ama Azula öyle birisi değil ki eziyet ederken bir kere bile yüzüne baktın mı yada baktınız mı hiç ? yüzündeki o hüzün, gözlerinin içindeki pişmanlık vicdani duyguları gördün mü yok elindeki o hafiften de olsa o titremeyi gördün mü yada gördünüz mü yok hayır korkudan başınızı..yok hayır öfkeden başınızı eğiyorsun ve eğiyorsunuz yüzünüzdeki o öfkeyi görmesini istemiyorsunuz hatta ve hatta korkuyorsunuz çünkü o öfke yüzünden başınızın yerlerde sürüneceğinden korkuyorsunuz”
Baba şoktadır ama öfkelidir de çünkü bu laflar ağır gelir artık kendisine oğlu (yani genç) devam eder sözlerine
-“ bu yüzden arkasından konuşmakla yetiniyorsunuz”
İhtiyar başını eğmiş ağlamaktadır içinden der ki
-“ kendi başının çaresine bak oğul , doğru diyorsun ama hiç bir şey bilmiyorsun bu kız neden böyle davranıyor niye böyle zulümkar davranıyor hiçbir bilgin yok” oğlu sözünü keser babasının
-“biliyorum anneside böyle biriydi ama Annesinin yüzünü göreniniz oldu mu öldükten sonra”
Baba sadece “yok hayır” demekle yetinir , sorar oğluna “nasıldı ki oğul”
-“Gülümsüyordu sadece gülümsüyordu yalnızca “ruhum sevgilisine kavuştu” ifadesi vardı yüzünde kadının” der
Tam o sırada Azula dükkana girer gencin babası başını öne eğer ama yüzünde aynı ifade vardır
-“yine geldi dükkanıma kuyu s...tüğü……” der babası içinden
Azula bunları duyuyordur aslında kendisi hakkında söylenen küfürleri hakaretleri ve terbiyesizce söylenen diğer sözleri umursamıyormuş gibi duruyordur ama aslı öyle değildir ki… Azulanın yüzü bir tuhaftır ilk defa kendisinin önünde ayakta duran birini görür ama pekte aldırış etmez bu duruma ….
-“ Ben bir kılıç yaptırmak istiyordum ama müsait değilsiniz galiba ben sonra geleyim”
Babası artık patlar Azulaya dayanamaz akıtır o pis sözlerini dışarı
-“senin gibi pislik bir kaltak liderimiz olacağına ölseydim daha iyi Annende senin gibiydi öldü kurtulduk yeni bir Azulia dönemi yaşıyorum be Annende borç yaptı ama benim kılıcım sayesinde öldü o sürtük pis o...” Genç artık dayanamaz
-“yeter artık p.çin evladı sus hakaret etmene izin vermem gül bahçeme…(-… aşk dolu sözler) öl artık üveyin giriştiği…”
Azula için hazırladığı , Aşk besleyerek dövdüğü kılıcı iyi bir amaca hizmet etmiştir gence göre ama Azula aldığı o bütün küfürlere rağmen dayanamaz yere yığılır. genç hemen davranır Azulayı tutar görmek istemediği bir şey görür o da Azulanın gözünden akan yaş….

---------------------------------------------------------------------------------------------
Azula uyanır hatırladığı tek şey yere yığılırken gencin onu tuttuğu gencin kendisine söylediği sözlerdir
Ama kafasına takılan bir soru vardır dükkanın dibindeyken kendisi için konuşan kendisine aşk besleyen kimdi onu merak eder. merak etmesinin sebebi ilk defa kendisi için söylenen gerçek ama güzel bir şey duyuyor olmasıydı ama bir o kadarda etkilendiydi
Azula (yani Orihime  ) kılıç dükkanına gider kılıç siparişi ettirecektir yolda aynı geçen günler gibi hakaret ,küfür,ve diğer terbiyesiz sözler.. dükkanın önüne gelir yine o duyduğu ve etkilendiği sözleri duyar ve dükkanın önüne gelir ki duyduklarının yanı sıra gözlerinin gördüklerine inanamaz …
-“Azula aslında iyi biri. gaddar zulümkar olabilir onlara göre ama bana göre her zulüm ettiği insanda olduğu gibi pişmanlık akıyor gözlerinden . hafiften de titreme oluyor elinde kılıcı tutarken hoş bir şey bana göre o bir Kadın yani gönümde yeri tek olan bir kadın…..”
Bunları söyleyen kendisine Yardım eden çocuk olduğunu öğrenir ama gönlüde kaymıyor değildir Azula azda olsa mutlu olmuştur ama genç farkında değildir Azulayı…. (yani orhimeyi <3)mutlu ettiğine.
Azula kapıyı tıklatır genç dünyaya döner
Genç “buyrun” der ve gelene bakar ama bir tuhaf olur genç. Sebebi Azulanın yüzünde ilk defa aşk dolu bir yüz görür
Azula ( yani Orihime ) –“ ben bir kılıç yaptırmak istiyorum” der
-“peki yaparım yalnız malzemeleri topluyorum birazdan başlarım” der genç
Genç malzemeleri ayarlamaya çalışırken Azulanın gözü o kanlı kılıca kayar motifi aşırı incelikle işlenmiş kabzasında – Azula- yazar
Azula -“ yada neyse ben şu kılıcı alıyorum tatlım “ der
-“peki Azula’cım “ der ve Azula çıkar ama jetonlar yeni düşer ikisininde çünkü ikiside birbirine aşırı güzel sözler söylemişlerdir….

------------------------------------------------------------------------------------------------
Gün sonu Azula sarayına döner oradan odasına çıkar ama hergün olan şey yine tekrar eder,yine küfür yine hakaret ve ağır sözler … bunların verdiği acı Azulayı ağlatır artık…
Genç Azulanın kanlı kılıcı aldığını fark eder ve yeni yaptığı kılıçla değiştirmeye saraya gider sarayın kapısının önüne geldiğinde kapının açık olduğunu fark eder telaştan içeri dalar içeride gezinirken ağlama sesleri duyar yukarıdan , yukarı doğru hızlı adımlarla ilerler yukarı çıktığında hafif aralanmış bir kapı bulur hafif bir bakış atar kapı aralığından bakar ki Azula ağlıyor; sessizce yanına yaklaşır
Azula kendi kendine içini döktüğünü zanneder
-“ ölmek istiyorum artık ne bir sevenim var ne de sevdiğim var aslında yok değil sevenim ve sevdiğim o gencin kalbinden geçenleri duyduğumda içim , öyle bir rahatladı ki … ama merak etmiyorum değilim acaba onun bir sevdiği var mıdır benden başka ? bilmiyorum bilmek istiyorum….
Genç içinden –“ yok ki senden başka biri gönlümde Azula yok ki senden başka biri neden olsun ki….”
Azula odasında birinin ağladığını duyar bakar ki genç yanında;
-“niye buradasın Genc bir isteğin ya da bir diyeceğin mi var . varsa söyle yoksa git beni bu halde görmeni istemiyorum…”
-“evet var her ikiside ama şunu söylemek istiyorum en baştan benim kalbimde başka biri yok bunu bil lütfen ama öyle üzgün durma (gözlerini siler azulanın) beni dahi yıkıyorsun bu halinle… yalvarırım öyle ağlama bir daha …”
-“ diyeceğin bitti mi peki bitti ise…”
-“ hayır bitmedi Azula , sana yardım etmek istiyorum , sana ait olmak istiyorum , seninle olmak istiyorum kısacası ben seni…”
-“bende seni seviyorum , seviyorum , seviyorum, seviyorum (genç’te Azula’da ağlar mutluluktan)
Azula’nın gence sormaya unuttuğu bir soru vardır gence sorar
-“ bir ismin var mı senin genç ailenin sana verdiği bir isim”
Genç mahçup olmuş bir vaziyette ve ne diyeceği bilememektedir . Azula anlamıştır olayı
-“ peki bundan sonra senin adın Azazel olsun. eee düşündümde yakışıyor bu isimler birbirlerine
Azula ile Azazel . tamam buldum senin adın Azazel olsun
Genç (artık Azazel) bir ismi olduğuna sevnmiştir . Azula da bir sevgilisi olduğunada sevinmişir
Artık ikiside mutludur sonunda…

-----------------------------------------------------------------------------------------------
Günler günleri kovalar aylar ayları….Azazel mutluluktan havalara uçar ve işleri yolunda gider Azula ise melek olmuştur halkın sorunlarıyla ilgilenmekte ve halkın mutluluğunu istemektedir sebebi Azazel’e duyduğu aşktan Azazelin ise Azulaya duyduğu aşktan dolayı işleri yolunda gitmektedir
Halkın bir kısmı mutlu bir kısmı şüpheci bir kısmıda Azulanın mutlu olduğuna inanmamaktadır. Halkın Azulanın daha önceki yaptıklarını unutmayan bir gruptur bu son kısım ….
Zamanı geldiğini düşünür Azula sabırsızdır artık birlikte yaşamak ister Azazel ile… gizlice saraydan ayrılır Azazel’in evine gider bakar ki evde yok. Atölyeye gider orada da değildir meraklanır hatta telaşlanırda “acaba ne oldu başına bir iş mi geldi ki …” diye düşünür çünkü ilk ve tek aşkıdır ve meraklanmasıda doğal birşeydir
Azazel ise Azulanın sarayına yola çıkar Artık Azulayı beklemekten kalbi yarılacak gibi olur. Saraya vardıktan sonra kapıyı tıklatır ama kapı açılır kendiliğnden, Azulayı aramaya başlar Azazel içini merak sarmıştır “bir şey mi oldu” endişesi kaplamışır içini çünkü Azula onun ilk ve tek aşkıdır…
Saatlerce aramadan sonra Azula (yani orihime) sarayına döner artık yorgundur ve hüzünlüdür bulamamıştır sokaklarda sevdiğini .
Sarayına döndüğünde yüzündeki hüzün kaybolmuştur çünkü aradığını bulmuştur Azula hızla Azazel’e koşmaktadır sevgiyle,aşkla bir yandan da öfke ile koşmaktadır
Azazel ile Azula göz göze gelir Azazel sevinir ama birde tokat yer bu sevincin üstüne . Azazel şaşkın değildir bir sebebi olduğunu biliyordur bu yediği tokatın ama yinede sorar Azula ya
-“ ne oldu Azula”
(Azula sarılır)-”ya ölsedin ne olurdu biliyormusun yeni çıktığım zindan hayatına geri dönerdim ömrümün 50 yılını gitti seni kaybetmek korkusu yüzünden bana 50 yıl borçlusun Azazelim bana bunu nasıl ödemeyi düşünüyorsun ya azael
Azazel böyle bir soru geleceğini hiç düşünmüyordu ama vereceği cevap kaderinin son noktasını koyduğunun noktasıydı
-“ demek öyle ettim seni korkuttum seni üzdüm ama farkında bile değildim bunu yaptığımın. sana 50 yıl gibi bir borcum yok. Yer ve gök ikisi arasındakiler ,doğu ve batı rüzgarları şahidim olsun ki ben sana ömür boyu borçluyum ölsem dahi yanından ayrılmayacağım … Azula benimle evlenirmisin”
Azula öyle bir yeminin arkasındaki ruhani yüzü görünce ruhu kıvılcım almış, böyle bir teklifin geri çevrilmeyeceğini biliyordur ama emin olmak ister hemen Şaman’ı çağırttırır töreni yaptırır yüzükler takılır ve doğanın değişmeyen tekniği ile ritüele başlarlar……….

Azula ve Azazel meydanda bu iki isim yankılanır. “Azula evlendi Azula evlendi…” duyuruları yapılıyor “kim o bahtsız genç , hangi kör talihli biri acaba” gibi sorular dolaşıp duruyor ama Azula bunları hiç takmıyordu kendisi mutlu, onu seven halk mutlu, yaptıklarından şüphe duyan kısım kısmen mutlu,ondan nefret eden halk hiç mutlu olmasa bile “ evlenmese daha iyiydi be” diyerek kötüde olsa dileklerini belirtiyorlardı…
Vakitin dolmasına çocuklarının doğmasına az bir zaman kalmış sarayın toplantı odasında savaş planları yapılıyordu savaş aşk tanrısına karşı yapılacaktı ama orduda kılıç kalkan yetersizliği olmakla birlikte medyumların ve büyücülerin savaşa katılması yasaktı sebebi tehlikeli olmasındandı zaten kuralı koyan Azulanın babasıydı…..
Eşi Hamile olmasından dolayı toplantıya katılamayacağını belirten Azazel toplantıda Azulanın Adına kararlar alır ama Azulanın bundan haberi olmaz. Savaş zamanı yaklaşır Azulanın doğum sancılarıda öyle
Azula merak etmektedir ne gibi kararlar alındığını. Azazelin gelmesini bekler bekler , bekler saatlerce bekler en sonunda Azazel odasına gelir Azulanın Azula sorar Azazele Azazel ise korkudan cevap verememektedir Azula ısrar eder Azazel ise korkudan cevap veremez
-“Azazel söyle ne oldu bu farklı bir şey anlıyabiliyorum korktuğunu söyle ne oldu.. söylemesende biliyorum ne olduğunu büyücülerle medyumları savasa dahil ettin değil mi…”
Azazzel korkma durumundan şaşırma durumuna geçer ama…
-“evet Azula öyle yaptım büyücüleri ve medyumları savaşa dahil ettim sence kötü mü yaptım ki..”
Azula aslında iyi bir karar olduğunu biliyor ama silah yetersizliği büyücülere dertti –“ Aslında iyi bir karar ama silah…”
-“ ne silahı Azula onun hesbını mı yapıyorsun şu an. biz onuda hallettik silah yapımcısı işçi sayısına göre ek olarak 1000 kişi daha eğiteceğiz ordumuzun dökümhanelerinde çalışacaklar sencede bu iyi değil mi”
Azula ne diyeceğini bilememekte ama mutlu olmaktadır ama Azazel mutsuzdur eşine bu kararları alırken danışmadığı için…
-“ne diye üzülüyorsun ki Azazelim ne diye üzülüyorsun ki sen kötü bir şey yapmadın”
-“ama sana danışmadım ben bu kuralları alırken Azulam yağmur yüzlüm…”
-“önemli değil ki Azazelim ,benim yerime sen yönettin toplantıyı senin kararların bunu bu kadar sorun etme”
Azazelin endişesi az da olsa geçmişti….

---------------------------------------------------------------------------------------------
Zaman geldi savaş meydanı krizde aynı kriz doğumhanede yaşanmaktadır Azazel meraktadır acaba kız mı erkek mi diye medyumun birine baktırır acaba kız mı erkek mi diye aldığı cevap onu öyle bir mutlu eder ki tanrılar diyarını bile fethedebilirdi… bir kız çocuğu olmuştu ismide şimdiden hazır dı…

----------------------------------------------------------------------------------------------
Savaş bitmiştir Azuladan nefret eden kısım savaşa gitmemeyi tercih etmiş -zaten sonucları tahmin ettik kesin kaybettik- ayağına yatmışlardı ama umdukları gibi gitmediydi karşıdan gelenler zafer naraları eğlenceli şenlik havasından çıkmışlar gibi geliyorlardı… Azazelin kafasında bir soru işareti vardı daha önceleri takılan bir konu üzerine yüksek ücret alanların çoğu savaşa yardım etmeyen ve savaşa katılmayanlardı ama savaştanda pay alanlardı…durumu Azulaya anlatan Azazel bir uygulama geliştirdiydi..savaşa katılan insanların üstüne sahteden bir tutuklama kararı çıkarılıp saraya getirelicek böylece ücretleri öyle verilecekti…ve başarılıda olunur bu konuda adaletin yerini bulması için en iyi çözümdür
------------------------------------------------------------------------------------------------
Azula mutluluktan havalara uçması an meselesidir ama doğum anında gördüğü bir rüya onu tedirginliğe düşürür sebebi onu bir sebebten dolayı öldürür ve kendi hayatının asıl gerçek olduğunu mutlulukların kaybolabilen bir şey olduğu ile ilgilidir . Azulayı üzen budur ama belli etmemeyi tercih eder..

------------------------------------------------------------------------------------------------
Güneş doğar ay batar, güneş batar ay doğar döngü böyle devam eder kızın adı “azuki” olur zaman geçer Azuki gelir 11 yaşına hayatlarına mutluluk katar çiftlerin , Azazelden nefret etmeye başlarlar Azuladan nefret eden kesim Yusuf misali zengini fakire eşit kılmış daha doğrusu herkese durumuna göre muamele edilmiş ,halkında çoğu (tereddüt edenler bile) Azazelin uygulamasından memnun kalmış Azula ise Azazel ile evliğinden beri kalbi genişlemiş farklı bir boyutta bakmaya başlamıştır Aşka , Azazele kısacası gül dikeninden memnun dikende gülden memnundur……

Azazelin arkasından plan kurmaya başlarlar halkın şerefsiz kısmı ne yaparsak ne edersek Azazeli Azulaya öldürtebiliriz diye…. Akıllarını pis bir fikir gelir sınırın dibinde kurulan halkına sözde adadlet dağıtan ‘Rukiza’ adlı bir kraliçesi vardır tek meşhur olduğu şey güzelliğidir. Azazelden nefret eden kesim Rukizaya bir ziyarette bulunur ona bir teklifte bulunmak için …. Rukizanın satrayında içeri girdiklerinde içlerinde bir korku ürperir… teklfite bulunurlar “Azazelin üstüne bir iftira at Azula onu öldürsün bizde senin emrin altında çalışalım” derler Rukiza ya Rukiza reddeder bu teklifi ve hakarette bulunur Azulanın halkının Şerefsiz kısmına…-“sizin işe yaramaz pislik dolu arazilerinize ihtiyacım yok benim sümüklü böcek toplulukları… ben gelir işimi yaparım giderim gerisi size kalmış ne alt ederseniz edin sonra” der ve kabul eder*

(*buradaki rukiza biraz tanıdık bir karakter)

Rukiza yola çıkar ve bir köylü gibi giyinerek Azulanın topraklarına girer Azazelin dükkanı sorar etraftakilere insanlar gerçeği bilmedikleri için yolu tarif eder Rukizaya.. rukiza yola çıkar dükkana doğru gider…
Azazelde verilen siparişlerin çokluğunu duyunca yardıma gider çünkü Azazel hem halktan biridir hemde Kraliçe Azulanın eşidir yani bir kraldır zaten halkta bu yüzden memnundur sefil yaşayanından orta dereceli yaşayan halkına , şamanından, medyumundan kuyucularına kadar yani halkın içinden biri olduğunu onların isteklerini arzularını elinden geldiğince yapmaya çalışan biridir…
Rukiza dükkana girdiğinde kadınlığın verdiği şeytani yetenekleri kullanır(yani ayartma ve dikkat çekme) ama bir fayda etmediğini fark eder herkesin duyupta aşık olduğu o sesini kullanır yinede fark etmez çünkü Azazel dünyada değildir kadın artık soyunmaya başlar lakin Azazel Rukizanın ne istediğini sorar kendisiyle dalga geçildiğini zanneden Rukiza Azazele saldırır tek hamlede yere yığılan Azazel yerden kalkmaz etrafta bağıran çağıran Rukiza sokakta dolaşan Azulanın dikkatini çeker ve Azula sakin bir şekilde ne olduğuna bakmaya gider ve gördükleri ve kadının dediklerini doğrulamıştır kendince Azula ama birde Azazel den dinlemek ister olayın nasıl meydana geldiğini
-“ işlerin yoğunluğunu zaten biliyorsun Azula değil mi . bunu sabah sanada söyledim yardıma gitmem gerek diye. çalışmaya başladım. işimi yapıyordum sanki ruhun bana sesleniyordu o sesi takip ettim kalbimde senin ruhunla bir ağacın altında oturuyordum işleri ne hızla yaptığımı bilmiyorum fakat büyük çoğunluğunu bitirdim gibi gözüküyor şu an Azulacım”

-“ne zamandan beri böyle oluyor ki Azazel ruhumla konu..”

-“ruhunla değil kalbinle konuşuyorum kalbin bir sıkıntı içerisinde geçmişin acılarıyla dolu bunu biliyormusun ve seninle olan muhabbetimin boyutu farklı ama seni üzecek bir şeyim varsa meydandaki o kızıl kütüğün üstünde alabilirsin”

(ağlamaklı olur) –“ ne saçmalıyorsun Azazel seni kaybetmek bir fahişenin yüzünden seni kaybetmek ne demek biliyormusun lütfen bir daha öyle şeyler söyleme tamam mı sana inanıyorum sen ne yalancısın ne de farklı bir şeysin sen kalbimdeki kilidin anahtarı oldun artık Azazel , huzur sende var artık Azazel..”

Rukiza dükkana sessizce girmiştir Azulanın arkasında öldürme niyetindedir artık ama Azazel fark eder hemen karşı koyar
-“AZULAAAAAAAA”
Azula ne olduğunu anlamamış ama Azazel kendini feda etmiştir bir kere
(azula telaşlanır)-“Azazeeeel ,Azazeeeeel hayır hayır Azazeeeeeeeeeeel ölmeee ne olur ölme yalvarırım yaşa Azuki için yaşa ne oluuur
-“ Azu ..Azuk..Azuki …Azula senden bir isteğim ve sana bir emrim var Azukiyi iyi bir şekilde eğitebilecek birini tanıyorum atölyede çalışıyor ve yaşıtlar sadece onun kızımızla arkadaş olmasını istiyorum ve sadece onun Azukiyi eğitmesini istiyorum. o dahi bir genç –öhö öhhöö- eğer ileride mümkünse onunla…”
-“tamam Azazel konuşacağım senin için eğer olursa..”
-“konuşma Azula; emret anca öyle anlar o genç Ezeikel..- öhö- galiba zehir tamamen yayılma aşamasına geçti.. ve senden bir isteğim var bendeki zehirin kalbime ulaşmasını engelle. Zehirden ölmeyi istemiyorum senin elinden ölmeyi istiyorum Azula hayalim bu benim.. yalvarırım Azulaa”
(Azula yıkılır)-“ beni yalnız bırakıyorsun değil mi … hani birlikte ölmeye niyetliydik Azazel hani”
-“sen öldüğünde bende ölmüş olacağım Azazel anla Azazel kalbine verdiğim bir söz bu Azazell…
Meydandaki kızıl kütüğün olduğu yere doğru bırak ve orada öldür beni…”
Azula ağlaya ağlaya Azazeli taşır meydandaki kızıl kütüğe…Kanlı kılıç yanındadır Azazelin kaza ile verdiği… dengesini yitire yitire götürüyor o meydana Azazelin düşmanları azda burkuluyor ama eğleniyorlar bir yandan –Azazel öldü iyi oldu deusun öldüğü adaletinde bile hayır yok adi şerefsizin…- Azulanın artık damarına basılmıştı ama emri uygulamak zorundaydı Azazelin sevgilisinin ilk ve tek aşkının emirlerini…
Elindeki kanlı kılıç , taşıdığı sevgilisi az sonra yazacağı hem sevgilisinin hem de kendisinin eceli… gencin tarif ettiği bile doğruydu ;
“Azula aslında iyi biri. gaddar zulümkar olabilir onlara göre ama bana göre her zulüm ettiği insanda olduğu gibi pişmanlık akıyor gözlerinden . hafiften de titreme oluyor elinde kılıcı tutarken hoş bir şey bana göre o bir Kadın yani gönümde yeri tek olan bir kadın….”
Azulanın aklına geldikçe bu sözler onu oracıkta yıkılmasını hızlandırıyordu kalbini hafiten titretiyordu..
-“Azula Acele et yalvarırım kalbime doğru akacak bu zehir …”
-“tamam Azazelim sana yemin ediyorum senden sonra biri ile ne bir aşk yaşayacağım ne de evleneceğim sana ihanet dahi etmedim bu zamana kadar sende bana ihanet etmedin senin gibi bir sevgiliyi öldürebildiğime göre bende hala bir değişiklik yok Azazel..”
-“ yalan söylüyorsun Azula hiçbir şekilde öldüremezsin beni. ne sen beni , nede ben seni öldürebilirim ama kalbim bir bayan tarafından zehirleneceğine zehirlenmeden öldür. senin kalbine olayım daha iyi Azula…”
Meydana varılmış kızıl kütüğe Azazelin kafayı dayamış,kanlı kılıcı kaldırmış Azazel son sözlerini söylemiştir “seni sevdim,seni seviyorum ve seni seveceğim…” ve sahneyi kapatmıştır Azula. Azazelin yüzünü görenler tuhaf olmuşlardır Azula’da merak eder “ne var yüzünde” diye ama gördüğü manzara onu mutlu etmeye yetmiştir
Azazelin suratında bir gülümseme vardır sanki “teşekkür ederim mutlu olduğum ve mutlu ettiğim için seni”der gibi…
Prenses sarayının yolunu tutarken kendisine bakan eski yüzleri tekrar görür gibi olur ama kalbinden bir ses
-“boşver onları Azulacım ben hala seninleyim bunu unutma ..” der
Azula o mutluluk ve hüzünle sarayına gider…..

------------------------------------------------------------------------------------------------
Azula ;Ezeikeli çağırttırır ve ezeikel’den kızının eğitmeni ve arkadaşı olmasını ister ama “olmaz” der ezeikel prenses “bu bir emirdir” der yine kabul etmez ve ayrılmaya kalkar saraydan Azula Ezeikeli’e “he unutuyordum ezeikel bu emir eşim Azazelin son isteğiydi ama napalım sen gidiyorsun peki..”der
Ezeikel –“ eğer yalansa diyetini verebilecekmisin Azazelin hem onu öldürüyorsun hemde…” birden karanlık kaplar gözünü dikkatli baktığında ise karşısındakinin Azazel olduğunu görünce şoka girer. Ezeikel ;
-“ usta , usta nasılsın Azula yengem diyor ki ben..”
-“ Azula yengen doğru der Ezeikel bu benim ondan isteğim.Ezeikel kızımın başına neler gelebileceğini bilmiyorum ama sana bu kötü olaylardan onu korumanı istiyorum Bu bir emir…”
-“ama Azula yenge seni öldürdü ben nasıl …”
-“kalbin zerre değişmemiş Ezeikel hiç onun beni öldürürken yüzüne bakabildin mi yok bakmadın bile değil mi hüzün doluydu zor götürüyordu beni meydana elleri eskiden hafif titrerdi birini idam edeceği zamanlarda beni öldürmeye kalktığında kılıcın yere düşeceğini zannettim bir an ondaki bu korkuyu kullanıp onu zayıf düşüreceklerinden korktum ve dedim “Acele et Azulacım..”
-“Ama seni öldürdü değil mi”
-“ evet ama ben istedim ezeikel bıçağın zehirli olduğunu gördüm ve yengenin ölmesini engelledim”
-“ demek buydu gerçek…. Peki usta emrin benim için bir emirdir”
-“Azulacığımı da koru Ezeikel onun deli deli şeyler yapmasını engelle ve bana usta demeyi kes artık ikiniz için ilerisini düşünüyorum”
-“ eee hadi ama çok konuştun Azazel abi güle güle tamam onu dahi anladım tamam usta..”
-“hiç değişmeyeceksin değil mi ezeikel… hehehe…”
Ezeikel normale dönmüştür artık.Azulanın yüzüne bakar –“ emri ve emirin dışındakileri de kabul ediyorum” der
Azula ; Azukiyi çağırtır odasından Azuki salona girer Ezeikel bakar Azukiye ama bakmaklada kalmaz
Ezeikel –“ her türlü emrinize hazır bulunmaktayım yenge Azula ve küçük kız Azuki”
Azula –“tamam hadi kaybolabilirisin”
Azuki -“?”

------------------------------------------------------------------------------------------------
Zaman akıp gitmekte Azula İhityarlar. Azuki zarif,sert zeki ama aynı zamanda kurnaz bir bayan Ezeikel tilkinin biri korkutucu ama adaletli biri olmuştur Azula bu ikisini yan yana görünce Azazel ile birlikte olduğu yılları hatırlar ve unutamadığı anları aklına gelir ama daha kötüsü kalbi gidip gelmektedir
Azazel olan biteni Azulanın kalbi ile birlikte izlemektedir geçen yılları , kızını , çırağını , Azulayı…

Nice zaferler kazanmış Ezeikel Azazelin yardımı ile…
Nice mutluluklar yaşamış Azula ve Azuki ile….

Zamanının dolduğunu fark ediyor Azula. hergün sıklaşan kalbinin gidip gelmesiyle anlıyor durumunun ne olduğunu gülümsüyor fark ediyor kabinin -“Azula hadi”dediğini
Azuki annesinin yanına gelir ve bir arzusu olduğunu söyler merak eder tabi ne olduğunu Azula
Sorar Azula -“ buyur azukim söyle “ Azuki artık heyecanlıdır söylemekte zorluk çeker Ezeikel odanın kapısını çalar girmeye izin ister Azula izni verir Ezeikel hiç utanmadan sıkılmadan çocukluğunda olduğu gibi olaya bodozlama dalar -“ Azula yenge Azuki ile biz bir karar aldık galiba o daha söyleyemedi ben söylüyorum biz evlenmeye karar verdik haberin olsun….”
Azula duyduyu şeye şaşırmamış aksine sevinmiştir -“ tamam izin verildi eğer mutlu olabilecekseniz tamam” der

Azulanın kalbi uzun süreli gidip gelmeye başlar artık zamanı olduğunu fark eder ayrılığın ve sonrasındaki buluşmanın ve mutlu yaşamın…
Annesinin mirası gelir aklına o güzel söz her gece aya bakarak söylediği o güzel söz . annesi sevgilisini ay’a gömmüştü … Annesi her uyandığında Azulayı çağırıp beyaz kumlu çöllerin var olduğu bir yerden bahsederdi. Etrafı sessiz sakin ve bembeyaz bir yerde sevgilisiye beraber yaşadığını söylerdi ve uyanık kaldığı zamanlar söylerdi sözünü…Annesi Aşkın sarhoşluğunu tadıyordu
Şimdi annesinin ne demek istediğini anlıyordu Azula çünkü kendisi yaşıyordu aynı şeyi. doğum sırasında baygın haldeyken gördüğü Aşk tanrısının bir kehaneti geldi aklına
-“Azazeli öldürceksin kendi ellerinde ama o sana sevgi göstermeyecek bunu bilmelisİn isyankar Azula”
Azula gülümsüyor sadece kısık sesle eğleniyordur
-“ kapak olsun sana Aşk tanrısı kaybettin işte kaybettin bak gördün mü kehanetin tutmadı işteee”
Çocuklar gibi seviniyordur kazandığına Azula ama yaklaşıyordur ölümün “si” sesi….
Azuki Annesini arar durur koskoca sarayda etrafta gezinirken kısık sesle bir gülme sesi duyar karşı odadan hızla koşar Azuki bakar odaya annesi gülümüsüyordur tuhaf bulmuştur ama umursamaz
Ama Azula kaybettiğininde farkındadır Aşk tanrısına ama sorun etmez Çünkü Azazele kavuşacaktır artık
Bir yandan sevinir kızıyla baş başa kalabildiğine Azula konuşmak ister ana-kız ama vakit yetmez….
“teşekkür ederim kızım beni mutlu ettin huzurumu sağladın yaptığın sakarlıklarla yaramazlıklarla… ama senden özür diliyorum bu vakitte seninle ilgilenemedim sana yardımcı olamadım seninle muhabbet edemedim tek yaptığım şey sana emir vermek oldu ama işin ciddiyetini anlayabilmen için verdim hep bu emirleri.. diğer kız çocukları gibi oyun eğlenme hakkını aldım elinden arkadaş edinmeni sağlayamadım ama hep korktum başına bir şey gelmesinden seni diğerlerinden kıskandım.. senden bir isteğim var kızım ne olur beni affet , affet beni sana yalvarıyorum bu yattığım yerden kızım. sevgili kızım…..”
Azuki kendini tutamaz ağlar artık annesinin önünde istemedende olsa itiraf eder gerçekleri….
-“ asıl senin beni affetmen gerekir anne acılı günlerinde hep arkandan konuştum o salakların sana eskiden yaptıklarını yaptım arkandan hakaret ettim ama seni yinede benim iyiliğimi düşündün ben ise seni anlamadım evet yaşıtımdaki kızları kıskandım hep ama sorumluluk sahibi olmam gerektiğini anladım …
Başıma tehlikeli şeylerde geldi gelmedi değil anne babamdan nefret eden insanlar bana saldırdı hep arkamdan hakaretler edip küfürler yağdırdılar ama Ezeikel sağolsun halletti hepsini bana sahip çıktı arkadaşlık etti hep bense onada hakaret ettim -alt tabakadan gelme- diye ama o aldırmadı bana yine yardım etti bana sebebini sorduğumda hep aynı şeyleri söyledi “ babanın emirleri babanın emirleri…” diye gerçeği söyle dediğimde ise beni sevdiğinden dolayımış şaka zannettim ama meğer gerçekten seviyormuş…”
-“ zaten biliyorum kızım öyle olduğunu olsun önemli değil… kızım sana artık son saatlerim belkide son anlarım ama iyi dinlemeni istiyorum
Ölümün “si” sesidir bu kulağında çınlayan, zaferidir bu Azula’nın (orihime’nin) işittiği ses.
Kaybetmiştir aşk tanrısına ama kutluyordur bu yenilgiyi çünkü kazandığı ilk zaferidir
Kızı yanındadır prensesin , aslında 10 yıldır yanındadır
Verdiği emirleri aynen uygular kız, bekler vereceği son emirleri…
Son sözler ağızdan çıkmaya başlar Azuladan, kızıda can kulağıyla dinler annesini
-“ kızım sana söyleyeceklerim bir emir değil bir öğüt bir bilidiri değil bir mirastır,
Annemin bana bıraktığı , benimde sana bırakacağım bir miras…
Hehehe şimdi anlıyorum annemin ne demek istediğini bu sözle
-“nedir bu söz anne”
-“Aşığın aklını alır,aşk sarhoşluğunun sevinci
Gecesi gündüz olur,doğar sevgilinin aşk güneşi”…
Azula hayatının son sahnesinide oynamış sahneden çekilmiştir yerini azukiye bırakıp kaçar Azazelinin yanına …
Azuki artık Adalet aramaya çıkar Ailesinin arkasından söven insanların yaşadıkları bölgeye orduyu göndemiş kimsenin yaşamamasını istemiştir…
Bu emri Ezeikel’ verince Seve seve yapmıştır katliam işini…
Azazelin ve Azulanın huzurlu yaşaması istedikleri için………..
son