Benim SBS lerim hep iyi geçti.
Arkadaşlarımla manga okurken
"Hayır Hayır Yapmaaaaa" 4 kız birlikte

Dün akşam arkadaşlarla "Göz"ü izledik. Kız saat 1.06 da ölüler falan görmeye başlıyor. Filmdeki dijital saat 1.06'yı gösterdiğinde aramızda geçen konuşma:
"Ahaa geliyor!"
"Kızlar gözlerimi kapatın ( O sırada tableti tuttuğu için kendisi kapatamıyor. )
"Hıyyy!"
"Kı-kızlar... Saat 1.06... Cidden 1.06... Şimdi!"

Evet o dakikada cidden saat tam 1.06'ydı... (Filmde değil. Gerçek dünyada.)
"LANETLENDİK!"

Olayın kahramanı ben değilim, bir arkadaşım. Olay ise şöyle:

Lisede ilk yılımız. Okuduğumuz lise, girebilmek için sınavda(LGS, OKS. SBS veya her ne haltsa işte) bir hayli yüksek puanlar almayı gerektiren bir okul. Dışarıdaki insanlar için sağlam havası var yani. Tabii dört yıllık lise öğrenimini görmek için bu okulu tercih eden bizlerde de birtakım iyi beklentiler var okulumuz için. Ama lise hayatımızın ilk birkaç haftasının ardından biz lise bir bebelerinin okul hakkındaki duygularını genel olarak iki kelimeyle belirtebilirim: hayal kırıklığı. Evet, tam bir zulüm, özellikle de okulun yurdunda kalan başka şehirlerden gelmiş arkadaşlar için.

Olayımızın kahramanı K. ise o yurtlu öğrencilerden biri, hayatımda tanıdığım en tuhaf insanlardan biriydi kendileri. Dediğim gibi yüksek puanlarla girilen bir okul, hâl böyle olunca lisemizin ilköğretim okulları tarafından ziyaret edilip bu ilkokul veletlerine tanıtılması sık sık olan şeyler. Bir gün okulumuzu ziyaret etmek için yine bir ilköğretim okulu zahmet edip gelmişler sağ olsunlar. O sırada bizim sınıfın dersi de boş falandı sanırım, okulun bahçesindeydik. Acıların çocuğu K, dedi: "Ben yandım, başkaları yanmasın" ; kolunu ziyaret için gelen ilkokul öğrencilerinden birinin omzuna atıp çekti bir köşeye. Onlara bu lise hakkında anlatılmakta olan pembe masallardansa gerçekleri anlatmaktı bu gence, K'nın amacı. Ama K kendisini tutamadı başladı okul için saydırmaya, küfürler küfürleri kovaladı. Hızını alamayan K, o sırada etrafta dolanmakta olan hocalarımızdan birini işaret etti gence, işaret ettiği kişi okulumuzun en disiplinli hocalarından birisi olan Ş. hocamız idi. K bu sefer de bu hocamız hakkında başladı saydırmaya. Hocanın gözleri ise bu ikiliye dönmüştü ve oraya doğru seslendi hoca: "Gel oğlum." Ve afallayan K'nın kollarından sıyrılan ilkokul öğrencisi babasının yanına gitti.

Franz Kafka ile aynı liseye gitmek...

@Paraclet
Yazdığın hakkında pek bir yorum yapamayacağım ne yazık ki, hiç okumadım Kafka'yı. Ama hikayenin arak olduğu yönünde bir imada bulunmuşsun gibi geldi bana sanki. Ya da ben karamsarım

Yok, hikaye arak iması falan yok.

K., Kafka'nın Şato kitabındaki ana karakterdir ve kitapta sadece "K." diye bahsedilir.

Benzer bir K. aynı yazarın "Dava" kitabında da Josef K. olarak geçer.

Tamam abi, eyvallah. Kusura bakma.

Bir aralar Faruk K. vardı bir de =P

2 sene önceydi sanırım. Klasik forum buluşması yapmıştık ve yine hüsran, yeni gelen kimse olmamış aynı kadro buluşmuştuk. Eğlenceli bir günün sonunda dağıldık. Gama'yla güzergahımız aynıydı, metrobüse kadar birlikte geldik. Akbilimi basıp geçtim. Gama bastı, yetersiz bakiye 'Dur ben basayım' dedim. Turnikenin diğer ucundayım. Bastım ve basar basmaz turnikeyi çevirdim. Kasıtlı olmayan bir hareketti. O anda 2 saniyeliğine Bessamla bakıştık. Ve kahkahalar falan. Tekrar basmadım, bu sefer Bessam turnikenin altından geçti

Din dersinde (hoca yarı uyanık yarı uykulu her zaman) hoca oturdu defteri doldururken ben bağırdım "Medine'ye varamadım gül kokusu alamadım" ilk ve tek hoca uyandı