Güzel acındırma. Eminim o zor durumdaki insanlar bu acındırma sayesinde kurtulmuşlardır. Toplumdaki çoğu insan bunların farkında ama sence birşey yapıyorlar mı ? Sanmıyorum,fazla bişi yapmazlar,yapamazlar.En fazla yardım kuruluşları yada gücü başka hayatları kontrol etmeye yetebilenler birşey yapabilir.Her bireyin derdi,hayat zorluğu kendinedir.Ne kadar hümanist,yardımsever,fedakar olsanız da,bir sınır muhakkak vardır.Ayrıca insan seçeneklerini kendisi oluşturabilir,oluşturmayı beceremezse,varolan şeye mahkumdur.

Şimdi o babası ölmüş,annesi ve kızkardeşlerinin sorumluluğunu genç yaşta almış aynı zamanda okumayı bırakmış insanı ele alalım. Tamam durumu vahim ama ilk hatası okumayı bırakmak olmuş. Okumaya parası mı yok ? Etrafta bir sürü destek olcak vakıf var,arayıp da bulamaması garip olurmuş. En azından ankarada ve istanbulda bu vakıflara bolca rastladım,tanıdığım kötü durumdaki insanlarda oralardan destek aldı. Hatta şu da var,o vakıflar ailenin durumuna da destek çıkabilirler,öyle birşeyi duymuştum arkadaştan,tam hatırlamıyorum. Sonra annesi ve kızkardeşlerine geçelim,kız kardeşleri okumak için parasızsa,ilk anlattığım durumu kullanabilirler.Annesi de iş bulabilir,tabi fiziksel olarak çalışmaya uygunsa. Çocukların (x bireyi ve kardeşleri) sınavlar konusunda başarılıysa,burslu bile okuyabilirler.Tek yapması gereken,ilahi bir güce sırt dayamayıp,işleri kendi yapması. Yani bunlar kısa ve basit örnekler. Ha ülke kötü durumda olabilir,ama hala insani görevlerini yapan insanlar mevcut. Gidipte "Bu ülkede böyle şeyler mümkün mü hacım?" gibi şeyler demek gereksiz.
İnsan o kadar mükemmel bir canlıdır ki,bildiğin kadarıyla tanrılar yaratabiliyor,bunu niye yapamasın ?

Ve evet,orada bahsettiğin acındırma dışında,bir sürü kötü durum var.İnsanlar bunun farkında . Dediğim gibi,insanlar kendi seçeneklerini yaratabilir,baban memur olmak istemiş. Bunun için eğitim almış,yada kazara memur olmuş (?). Bu seçeneği kendisi mümkün kılmış.Sanma ki ben Ali Ağaoğlu tarzı yaşıyorum yada türevleri,biraz özel olucak ama kazandığım para,ailemde ihtiyacı olanlara gidiyor,daha doğrusu gidiyordu.
Senin orada acındırmanı da ekleyerek tiye aldığın düşünceme karşılık iyi bir açıklama yapmış olduğumu düşünüyorum. Başkasının düşüncesine saygı duymak vardır,üstü kapalı da olsa saldırmamak gerekir. En azından bunu severim,bunu yapana da saygı duyarım.

Şu yazdığım yazıya büyük ihtimal karşı çıkanlar,kabul etmeyenler muhakkak olucaktır. Ne saçmalıyor bu diyecek eminim en az 1 kişi vardır. Düşünceme saygı duyduğunuz sürece bende sizin düşüncenize saygılıyım.

Ve evet,şuan ki derdim şu monotonluk mevzusunun derinine inmek.Genciz tabi,ne olucak.Hayat bize güzel (!)