Sonuna kadar haklı bir eleştiri.

Son bölümdeki editörlerin yazılarını gördüm, gaza geldim. Ben de bi şeyler yazıcam xD

Hayatımda okuduğum en iyi mangadan birisiydi, hatta lise konulu okuduğum en iyi mangaydı diyebilirim kesinlikle (Slam Dunk'u geçti evet). Yani ilk okuduğumda ortalama bi iş bekliyordum ne yalan söyleyeyim ama iş bi noktadan sonra öyle bir hâle geldi ki, ben çevremdeki herkese "Kyou kara ore wa okusana ya tam senlik manga" falan der oldum. Aslında teknik olarak baktığımızda sürekli kendini tekrar eden bi yapısı var, birisi bizim sarışına gıcık olur meydan okur sonra dayağını yer oturur. Ama bunu her seferinde o kadar iyi yapıyor ki bi cilt bittiğinde diğerine başlarken buluyorsunuz kendinizi. Karakter tasarımları ve diyaloglar hakkında konuşmaya gerek bile yok zaten hepsi mükemmel. Her karakterin bi derinliği var, hiçbiri yapmacık hissettirmiyor ve belki de en en en önemlisi karakterlerin kusurları var, kimse mükemmel değil, belki de samimi olmasının en büyük nedeni budur. Bütün bunların haricinde işin "güldürme" kısmını da çok çok iyi yapan bir manga. Ben genelde geceleri manga okurum, bunu okurken yanımdaki insanlar uyanmasın diye ağzımı yüzümü kapattığım zamanlar oldu o kadar diim.

Kyou kara ore wa benim hayatımın biraz saçma, garip, dalgalı bi dönemine denk geldi ve bütün bunlar son bulmaya başladığı an sanki ben ayarlamışım gibi manga da bitti. En canımın sıkkın olduğu anlarda "kafa dağıtıcım" olarak büyük rol üstlendi o konuda hakkını ödeyemem xD.

Karakterlere de biraz değinmek gerekirse benim favori karakterim her ne kadar ana karakteri sevmek pek adetim olmasa da Mitsuhashi galiba. Galiba diyorum çünkü geriye kalan her karakteri de seviyorum (Imai'yi bile evet). Nakano mesela tam benim adamım, Riko'da mesela hareketleri, tavırları, arkadan gelip itmesi ve kısa boylu ve detaysız çizimiyle beni oldukça etkileyen diğer bi karakter (Animesini izlememenin sebebi de Riko'nun çizimini beğenmemem olmuştu zaten). Itou da adamlığın vicut bulmuş halidir, başka söze gerek yok (Var aslında "herkese güvenme be artık adaaaam az akıllan").

En sevdiğim kısmı ise Akehisa'ya girdikleri bölümdü, şampiyonlar ligi gibi, Imai'den tut Nakano'ya kadar herkes var. En son böyle bir zevki ***SPOILER*** One Piece'de Luffy'nin Impel Down'a girdiğinde almıştım. ***SPOILER***

Bu kadar övdüm biraz da eleştireyim. Lan bu mangada başından sonuna kadar niye sadece Itou'nun birlikteliğini gördük, Imai'yle Muz-chan'ın ve Nakano ile komşusunun birlikteliğini o kadar görmek isterdim ki. Son bölüme kadar umudum vardı ama üzücü oldu.

Kyou kara ore wa!! okuyun okutturun.

Sigara içmeyenlerin başlamaması gereken, içenlerin de yanında 3 paketten fazla sigara bululdurmaması gereken manga. Ben mangakanın tuzağına düşerek, eğlenceli bir manga zannedip başladım xD. Yani çok fazla mangayla alakası olmayınca insanın etrafında uyaracak kimse de olmuyor. Neyse başladık bi kere bari okuyayım dedim, yarısına kadar da güzel gidiyordu ilgimi çekti. Gecenin bilmemkaçı benim gözer kanlanmaya başlamış, şu bölümü de okuyayım yatacağım kafasındayım. Punpun yengesi tarafından tacize uğradığı bölüme geldim, benim o an kayış koptu. Uykum vardı uykumu da kaçırdı pedofili manyak kadın. Mangaya olan bakış açım değişti, bi 3-4 gün ara verdim okumaya. Sonra "bitirmem lazım" diyerek devam ettim. İlerleyen zamanlarda aşırı rahatsız edici cinsel ilişkilerin sayısı artınca ve Pegasus'un mangaya gidince bi "bitse de gitsek" moduna girdim. Nihayet Aiko'nun tekrar gelişiyle manga biraz dana ilgi çekici hâle geldi. Her ne kadar Punpun'un işleri cinayet işlemeye kadar götürmesi "oha beeee" dedirtse de, yaniii okuması sıkıcıydı diyemem. Birlikte kaçmaları, manyakça birbirlerine zarar vermeleri falan rahatsız edici ama okuması keyifliydi. En son Aiko'nun hiç ama hiç beklemediğim bi şekilde kendini asmasıyla mangaka dram konusunda son noktayı koydu. En sevdiğim bölüm Punpun'un ilk defa konuşma balonlarıyla Aiko ile konuştuğu bölüm oldu. En sevdiğim sahne ise son bölümde Punpun'un onu seven insanlarla beraber Harumi'ye el salladığı sahne oldu. Uzun bi süre böyle bir hikayeyi okuyacağımı zannetmiyorum. O kadar detaylıydı ki bir şey kaçırmamak için spoiler yeme riskine rağmen yorumları okumayı göze aldım, pişman değilim çünkü hiç spoiler yemedim xD (10 yıllık şansımı kullandım sanırım). Kesinlikle animesi yapılması gereken bi yapım.

Oyasumi Punpun Cilt 13

Sanırım Tanrı içerisinde bir yerlerde yine kendisini temsil ediyor diye düşünüyorum okuduğum yerlere kadar. Bu düşüncemin en büyük sebebi insanın kendisine sorduğu büyük soruların cevaplarını hiçbir zaman tam olarak alamaması. Kısaca Tanrı, başka sorular doğurmaktan başka bir işe yaramıyor şimdilik. Çok ama çok önemi olan şeyleri de geçiştiriyor (aynı insanlar gibi).

One Punch Man - 1167. bölüm. Gerçekten bomba gibi ilerliyor. Keşke tartışabilecek birisi olsa.

Saitama'nın ciddileşmesini bekliyoruz. Hala konuşma faslını tam geçmediler. Bakalım Genos olayından sonra çarşı karışacak mı?
Umarım yeni sezonları gelirde o muhteşem dövüşleri gözümüzle görürüz.