ühüüü çok ağlicam bn yaa nie kötü bitio kieee
olsn napalm bekleriz sömestir tatilini...
yeter ki sn ii ol ve yaz

ouff ya sömestr a çok var

Bi dakika, şimdi... şimdi bitti mi? Sezon finali bu mu? Ya hayır ya bu olamaz! Bu kadar çabuk bitemez!

Sakin, sakin btimedi xD Ezgiler cumartesi günü taşınıyorlar, zaten tamamen yazmayı bitirmiş, finali cumartesiye kadar yapacağını söyledi. Yani final değil bu xD Final büyük ihtimalle yarın..

Bilmem belki... Tamamen yazmayı bitirmedim 1 kaç eksiğim var şu Lanet olası Camella var daha! Onu ne yapacağım ben?! Öyle kaldı.

Yirmi iki…
Shin Nadine’nin evinin kapısını yumruklamaya başladı. Nadine yumruk seslerini duyunca kapıyı hemen açmıştın.
Shin: Sen ne yaptığını zannediyorsun?
Nadine: Ne-
Shin: Hayatım senin yüzünde mahvoldu! Senin gibi aşağılık bir kız yüzünden hayatım mahvoldu!
Nadine: Shin…
Shin: Sus konuşma! Gözüme de gözükme! Seni hiç sevmedim! Sevmeyeceğim de! Ben Yuki’yi seviyorum tamam mı? Bunu o bezelye beynine sok! Aptal!
Shin geldiği gibi hızlıca merdivenler inip, sokağa çıktı.
Melodie eline defteri alıp yazmaya başladı. Arada bir duruyor, eline mürekkep bulaşmış mı diye kontrol ediyordu. Son sayfalarını yazıyordu… Son… Yakında her şeyi Yu’ya söyleyecekti… Korkuyor muydu? İşte bunu bilmiyordu… Kolilerden birisini çıkardı. Kolinin tümü Yu’nun resimleriyle doluydu. Koliyi ters çevirip bütün resimleri yatağının üzerine yığdı. Daha sonra tekrardan günlüğünün başına döndü. Sonuncu sayfaya yazmaya başlamıştı. Sonuncu sayfayı bitirdiğinde kalpli kolyesini defterin arasına koydu. Defteri alıp yatağın köşesine koydu. Daha sonra dolabından bir valiz çıkardı. Kıyafetlerinin hepsini valize atıyordu. Valize dolduktan sonra valizi kapattı. Komidinin üstünde duran ailesiyle çekilmiş çerçeveyi alıp çantasına koydu. Geri kalan eşyalar burada kalacaklardı. Valizini ve çantasına alıp aşağı indi. Girişe valizini ve çantasını koyup, koltuklardan birine oturdu. Beklemeye başladı…
2 gün Sonra…
Nadine dairenin kapısını çaldı. Kısa bir süre sonra kapıyı Yuki açtı. Yuki Nadine’ni görünce yüz ifadesi değişti.
Nadine: Yuki seninle biraz konuşabilir miyiz?
Yuki: Ne konuşacağız?
Nadine: Lütfen… Çok kısa sürecek.
Yuki: İyi.
Yuki ile Nadine salona geçtiler. Evde Kiro vardı fakat o… Odasında film izliyordu.
Yuki: Dinliyorum.
Nadine: Özür dilerim. Shin’i stüdyoda her üzgün görüşümde her zaman kendimi sorumlu tuttum ama… Şimdi anlıyorum… O hep seni sevdi… Sen hep benden bir adım önde oldun…
Yuki: Eee?
Nadine: O gün… Ben ondan sonra Shin’in ayrıldınız diye fazla umursamayacağını düşündüm. Ama yanıldım. Shin seni herkesten çok umursuyor. Seni çok seviyor. Shin beni hiçbir zaman sevmedi. Hep seni sevdi. Seni gördüğü andan beri… Şimdi ikinizde mutsuzsunuz.
Yuki: Yoo.
Nadine: Kendini kandırmaya ne kadar devam edeceksin?
Yuki: Shin nerede?
Nadine: Bilmiyorum…
Yuki Nadine umursamadan dairen çıktı. O günkü parka gitti. Shin tahmin ettiği gibi o bankta oturuyordu. Yanına gitti. Shin Yuki’yi görünce ayağa kalktı. Yuki’de Shin’i inceliyordu. Shin’in gözlerinin altı şişmişti. Saçı başı dağılmıştı. Dudakları mosmordu. Gözleri yorgun bir biçimde bakıyordu. Dayanamadı ve ona sarıldı.
Yuki Shin’in kulağına fısıldadı: Peri masalları mutlu sonla biter…

Ay çok şükür! Böyle bi final olmaz diye isyan ediyordum zaten!

'''''''''Peri masalları mutlu sonla biter'''''''''''

Hikayemizin sezonu da bu güzel sözlerle biter
Yaaaaa çok hoştu! Çok!

Ööeh be Ezgi, burda mı kesilir hikaye?..
Yeni bölüm koy çabuk! xD
Hem ben bu kada küt bir insan mıyım? Nadine ile konuştuktan sonra hiç mi düşüncem omadı? Öyle olsun Ezgi hanım..
Bi' de ben o Nadine'i bi' gün >.<..
Neyse iyiydin her zamanki gibi Melodie'm <3