küsme nese bugün küçük bi kazadan dolayı yeni bölüm gitti fakat yeniden yazacağım

Kız masuummm baa neee
Nasıl kıydın onaa!!! Kafayı kızla bozdum yaaa!
Yeni bölüm için fena olmuş o kaza! Eminim çok sinir olmuşsundur. Bana da olmuştu ve ben oturup ağlamıştım. o kadar yazı kaç saattir yazmıştıımmm

Çok güzel yazıyorsun Dark Rain.

(Anca okuyabildim. ) Devam devam.....

yeni bölüüüm sonu fena acıklı söylüyüm dananın kuyruğunun koptuğu bölüm işte bu bölümdür

''Göreceğiz bakalım'' dedi Trish alay dolu bir sesle... Ve karşılarındaki öldürmeye aç , yılanımsı yaratık aniden üstlerine ışık hızıyla atladı ama Trish güzel bir hareketle inci beyazı elektriklerini içindeki tüm nefretiyle birlikte ona doğru fırlattı... Ama yaratığa isabet ettiremedi çünkü havada zigzaglar çizerek bir kaybolup bir beliriyordu ; inanılmaz bir hızla , kelimenin tam anlamıyla uçuyordu...

Işınlanmış gibi bir kaybolup bir belirirken birden Dante'nin önünde beliridi ; tam kılıçtan daha keskin , o gümüş pençelerini geçirecekti ki , Dante mükemmel bir zamanlamayla gecenin zifiri karanlığına doğru artistik bir atlayış yaptı ; oldukça havalıydı...
Silahlarını karşısında ona aç aç bakan yılan gözlere sahip kana susamış yaratığa doğrultup ''Seni Cehennem'in dibine göndereceğimden emin olabilirsin bebek!'' dedi küçümseme dolu bir gülümsemeyle. Yaratık birden neye uğradığını şaşırdı ; vücudundan bir anda yüzlerce mermi geçiyordu... Etraf oluk oluk akan kanlardan ve gümüş kurşunlardan gözükmüyordu ; bir yağmur gibi yağıyordu kan ve kurşun...

Yaratık bu mermi yağmurunun etkisiyle çok feci bir şekilde yere çakıldı ; düştüğü yerde krater benzeri bir delik oluştu aniden... Dante ise artistik hareketlerle kan kırmızısı paltosunu havalandırarak yere indi ve ellerindeki arkadaşlarım dediği silahlarını dalga geçercesine yuvarlatarak ''İşimiz bitti... Daha doğrusu , onun işi'' dedi tüm alay stoğunu kullanarak...

Artık işlerini bitirmişlerdi ; bu leşin yanında daha fazla durmak yararsızdı...Ama birden havayı yaran tiz bir çığlık duyuldu ; bu öldürme makinesi yaratık yeniden uyanmıştı... Uyanır uyanmaz kendini duvara çakılı halde buldu ; Dante onu çoktan kılıcıyla duvara yapıştırmıştı bile...''Ne zaman bu ölecek'' diye düşünmeyide ihmal etmedi... Fakat ortalıkta alışılmışın dışında bir görüntü vardı ; yaratığın içinden birşey sanki ağır çekimde yere düşmüştü... Düşen şey , o masum kızdı...

Yaratığın bedeni tiz çığlıklar içinde kayboluyordu ; artık sonunda ölmüştü... Ama nasıl olmuştu da kız o yaratığın içinden çıkmıştı? Nasıl olmuştu?
Kız yerde dizleri üstüne çökmüş , nefes nefeseydi , sanki son anlarını yaşar gibi ; üstü başı kan içindeydi ve karnını sıkıca tutuyordu...

Ama suratında acı çekermiş bir hava yoktu ; daha çok huzurlu bir ifade vardı onun yerine... Dante onun yanına usulca çömeldi ; gergin bir hali vardı... Babasından aldığı o buz mavisi gözleriyle kıza bakıyordu ; oldukça hırpalanmıştı kız... Yavaş yavaş ölüm onu içine çekiyordu , o soğuk deliğe doğru gitmek üzereydi... Son saniyelerini yaşarken hüzünlü değil mutluydu kız...

''S-Size ç-çok teşşşekkür ede-erim'' dedi kız kesik kesik. Ve devam etti sözüne...
''G-Gerçekten... S-Size m-minnettarım... Beni o iblisten kurtardığınız için... Teşekkürler...Artık bıkmışştım s-sürekli ona yenilmekten... Bıkmıştım ona h-hep d-direnmektten... Onun k-kontrollünde h-hep insan öldürüyorddum...Ben hiçç kimsseyi öl-ldürmek i-istemedim...Ş-Şimdi o-o artık b-benim p-parçam o-olmadığıı iççin öleceğğim am-ma... A-Ama ondan k-kurtulddum ya... Arrtık h-huzurluca...ölebilirim...'' dedi kız bunları söylemek için inanılmaz bir güç harcayarak... Birden tiz bir inilti yükseldi ; canı çok yanıyordu... Ama pes etmeyerek gene konuşmaya devam etti...

''S-Sen ssanırım... K-Kara Şövalye S-Sparda'nın Oğlu o-olmalısın...S-sana söylemem g-gereken birşey v-var...'' dedi kız can çekişe çekişe... Ölüm onu yavaş yavaş sindirmesine rağmen direnmeye çalışıyordu ; bunu söylemesi gerekiyor...
''M-Mundus...Geri Döndü...''

bu 3 kelime herkesin kalbini durduracak kadar güçlü bir sözdü...Mundus Geri Döndü... Mundus...Geri...Döndü... Dante bu sözcükleri algılaması bir hayli zaman almıştı ; nasıl olabilirdi ki? Nasıl?
''Ş-Şu a-an B-Balear adassında h-hazırlıkların-nı y-yapıyor...O dünyayı yok edecek... O çok güçlü...'' dedi kız artık son saniyeleri içinde...Artık ölüme hazırdı ; o sonsuz karanlık deliğe gidebilirdi artık...

Gene tiz bir çığlık attı ; acı bir sesti ama kızın içi huzur doluydu...Birden yana doğru düştü ; son nefesini veriyordu artık...
''S-Sparda'nın Oğlu... Lütfen...
İnsanlığı...kurtar!...'' dedi ve gözleri yavaşça kapandı...huzurluca...

owww müthijjj

ya kimse okumuyo mu yaa

Ahh yorum yapmayı unuttum. Ben sana söylemiştim ama olsun Çok güzel ama yazık kıza ya Ben sana ne dedim Eylül! O kızı gebertmeyecekytin! Haksızlık! HAK-SIZ-LIk!

Ya kıza çok üzüldüm gerçekten... Gözlerim doldu.
Devamını bekliycem........

evet biraz hüzünlü bir bölüm oldu ama zaten amacım sizi bu bölümde şaşırtıp üzmekti artık dananın kuyruğu koptu bakalım ne olacaaak

bizi izlemeye devam edin xD