| Nina Sayfaya git: Önceki, 1, 2, 3 ... 37, 38, 39, 40, 41, 42, Sonraki |
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Yazar
Mesaj
Yukiko
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: Nina (Sevgili Günlük!)
Kara Kedi yazmış:
nicole değiştiii U_U ben ana karakterler arası bozuk olan karakterleri severim. Ayrıca tolgaylayken birden bire timura gitti 
timuruda zaten hiç bi zaman çok sevmedim . ama bu bölümde sinir oldum 
sebepsiz 
tolgada işte
bu cins karakterleri severim
timuruda zaten hiç bi zaman çok sevmedim . ama bu bölümde sinir oldum sebepsiz
tolgada işte
bu cins karakterleri severim
Hımmm... Anlıyorum
Demek ki Tolga son bölüme kadar senin gözünde , senin karakterin olacak
hizashi yazmış:
Vahşet aşığı Hizashiii
Teşekkür ederimm!!!
t1ber1um yazmış:
Konuya açıklık getireyim biraz. Bu arkadaşımız bi kaç kere banlanmış olan ve daha önce birkaç kere msnde konuştuğumuz arkadaşımızmış. Başka bir nickle yine üye olmuş. Bu yüzden bizi tanıyor ve burayı biliyor.
Biteceği için de ben de üzgünüm ama çok uzasa da
Komik olur deil mi?
Teşekkür ederim Sarp'cığım! Okuduğun için, destek çıktığın için
Begüm yazmış:
haklısın Begümcüğüm!
Romantizim son bölümde filan olacak
Звезды ближе ко мне, чем когда-либо ♥
21 Oca 2009 18:14
t1ber1um
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: Nina (Sevgili Günlük!)
haa anladım galiba şu şey dimi... yuno bimmemkaç sonradan life is unjust olmuştu hatta omu? neyse çok da tınistan o diilde ben genelde bu fanfici son sayfadan açıyorum yeni gelen mesajlar için bu gün yannışlıkla ilk sayfadan açtım işte ilk bölümü bi okudum sonra dedimki ne güzeldi yaa dedim ikinci bölüme geçtim sonra üç dört derken baktımki son bölüme gelmişi 1 saat geçmiş
o diilde ben genelde bu fanfici son sayfadan açıyorum yeni gelen mesajlar için bu gün yannışlıkla ilk sayfadan açtım işte ilk bölümü bi okudum sonra dedimki ne güzeldi yaa dedim ikinci bölüme geçtim sonra üç dört derken baktımki son bölüme gelmişi 1 saat geçmiş[Bağlantı]
fan art sayfam
fan art sayfam
22 Oca 2009 12:43
Yukiko
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: Nina (Sevgili Günlük!)
Timur düşmanımıza öylece bakmaktaydı. Kadın düşmanımız ise bu bakışlardan hoşnuttu. Belkide alışık olduğu bakışlardı bunlar. Hayranlık, korku, arzu dolu...
Nicole havada kesik kesik nefes alıp veriyordu. Öfkeliydi, sinirliydi.
-Bitirelim şu işi artık!'' dedi Tolga.
-Aynen katılıyorum, bitirelim bu işi!'' diye bağırdım. Herkes dönüp bana baktı. Düşmanımız bu durumdan rahatsız oldu. Muzip ışıklar saçan gözlerini bana dikti.
-Bu kadar acele etme tatlım! Benim daha işim bitmedi,'' tırnaklarına baktı. ''Benim işim bitmeden de sizin işiniz bitemez,'' dedi.
-Yanılıyorsun botoks güzeli! Biz iş bitiriciyiz, daha önce önümüze çıkanları çizdik,biçtik, kestik. Senin de o yaşlı bedenini, heleki o iğrenç yaşlı bedenini kesmekte inan hiç zorlanmayız'' Nicole her sözü dişlerinin arasından eze eze söylüyordu. Öfkesinden yanakları kızarmıştı, gözlerini kocaman kocaman açmıştı. Oysa düşmanımız durumunu hiç bozmuyordu.Sakince bakıyordu. Dudaklarının kenarından yukarıya doğru sinsi bir gülümseme yayıldı.
-Daha çok yaşaman gerek küçük sıçan! Benim ne kadar güçlü olduğumu bilmiyorsun. Bilseydin önümde diz çökerdin. Ayakta durmaktan korkardın,'' dedi. Nicole küçümseyen bakışlarıyla bir kahkaha attı.
-Senin gibi yaşlı bir bunaktan mı korkacakmışım? Bak ihtiyar bebek, işimiz var bizim. Uğraştırma, çekil önümüzden ya da seni bin bir parçaya ayırırız. Olmadı, kendi adıma konuşayım. Seni -ben-ge-ber-ti-rim! Anladın mı? Sesimi duyuyorr musun? Kulakların da sağır olmuştur senin,'' diye her fırsatta dalgasını geçti.
-Öyle mi?''
-Öyle!''
-Pekala, o zaman göster. Mağdem bu kadar eminsin kendinden, deneyelim. Ama kaybedersen önce şu arkadaşını,'' havada bulut ve sislerin arasında sırt üstü yatmakta olan Kerem'i gösterdi, '' sonra da seni öldürürüm. Anlaştık mı?''
-Çok şey istiyorsun!'' diye yumruğunu sıktı Nicole.
-O zaman yapamayacağın şeyler için boş konuşmamalısın bebeğim!''
-Seni öldüebilirim!''
-Yapamazsın! Boşuna inanma bebeğim. Her zaman herşey göründüğü gibi değildir.''
-Hadi başlayalım!'' dedi Nicole. Bakışlarını düşmanın gözlerinden ayırmıyordu. Kadın düşmanımız gözlerini devirdi.
-Aşağıya inelim,'' dedi ve birden aşağıya doğru uçmaya başladı. Öyle hızlı aşağıya uçtu ki hepimizin yüreği sanki durdu. Nefes alamadık. Birden gözden kaybolmuştu. Kerem de yattığı bulutla birlikte aşağıya süzüle süzüle inmeye başladı.
-Ah eğer o yaşlı bunak karı kaçıyorsa onu cehennemde bile bulup öldürürüm!'' dedi Nicole arkasından giderken.
-Gerçekten onu öldürecek misin?'' Nicole bir kaşını kaldırarak, ''herhalde! Dalga geçer bir halim mi var?''
-Yok ama senin için ilk değil mi?''
-İlk ya da son! Farketmez ben işimi yaparım. ''
Yere ayak basar basmaz düşmanımız beklemeden hemen Nicole'e saldırdı. Nicole düşmanın attığı yumrukla beş on metre arkaya uçtu. Ancak daha yere deymeden birden havalandı ve toparlandı.
-Çabuk başlıyorsun demek! Sen hiç dövüş centilmenliğini duymadın mı?''
-Ama biz erkek değiliz ki tatlım! Centilmenlik bizde olmaz. Biz her fırsatı değerlendiren ve kendi özel güçlerimizi kullanan yaratıklarız.''
-Haklısın, sana katılyorum. Biz erkek değiliz, bu da demek oluyor ki her türlü pis oyunu oynama şansımız var''
-Afferin, çabuk kavrıyorsun''
Düşmanımız saçlarını tepeye topşadı ve yakasında bulunan uzunca iğneyi topladığı saçlarının arasına soktu. Bu iğne her an kullanılacaktı, bu yüzden Nicole bu iğneyi her zaman hesaba katmalıydı.
Düşmanımızın üzerinde, kumaştan yapılmış bir elbise vardı. Kalçalarda dar ama aşağıya doğru gidildkçe genişçe açılıyordu. Sağ bacağını boylu boyunca gösteren yırtmaçı vardı. Bu da ona hareketlerinde fazladan rahatlık sağlıyordu.
İkisi önce birbirlerine yaklaştılar. Hamlelerini hesaplar gibi döndüler.
-Kız kavgası ha?''
-Anlamadım?'' dedi Timur.
-Kız kavgası diyorum,'' dedi Tolga. ''Senin için kapışıyorlar, farkındasın değil mi?''
-Aaah, evet, sanırım'' Revan ise o sırada sırıtmakla meşguldü.
-Neden gülüyorsun?''
-Hiç!'' Hemen toparlandı. Gözlerim Nicole'de, '' söyler misin? Neden gülüyordun?''
-Umm... Kızma ama sonra.''
-Tamam, tamam!''
-Okullarda olurdu böyle kız kavgaları. İzlerdik uzaktan, saç saça baş başa. Trnaklarını birbirlerine geçirirlerdi. Bu kavgalar hep te erkekler için olurdu,'' diye gülmeye devam etti. Hafiften sinirlenmeye başlamıştım:
-Peki bunun nesi komik?''
-Bilmiyorum, gerçekten bilmiyorum. Ama kavga eden kızları izlemek, küçükken iki arıyı aynı şişeye koyup birbirleriyle dövüşmelerini izlemek gibi eğlendiriyor insanı'' dedi.
Hey Yarabb'immm!!!
Ahhhhh!!!
Nicole ve yaşlı kadın( hiç yaşlı kadınla dövüşülür mü ya, ne tuhaf değil mi?) birbirlerine girmişlerdi. Önce birbirlerini sıkıca tuttulari, o sırada da tırnakları kollarına geçirmişlerdi. Nicole'ün kolundan yavaş yavaş kanlar sızıyordu. Ncole o sırada kadının karnına tekme attı. Kadın da tırnaklarını iyice sıktı, Nicole kollarındaki acıyla kadının karnına tekme atmayı sürdürüyorlardı.
-Neden özel güçlerini kullanmıyorlar?''
-Kullanıyorlar,'' diye yanıtladı Tolga.
-Hani, nerde?''
-Kadınların özel güçleri, işte şu anda kullandıkları özel güçleri bu!'' diye göz kırptı. Donup kalmıştım...
İkisi dengelerini kaybederek yere yuvarlandılar. Kadın hemen fırsatı değerlendirdi ve Nicole'ün üzerine çıktı. Önce Nicole'ü etkisiz hale getirebilmek için ard arda yumrukları yüzüne attı. Ellerini tutmaya çalıştı olmadı. Nicole boş bir anda, saniyeler içerisinde ellerini kadının yüzüne doğru uzattı ve yüzünü on parmağıyla gözlerinin altından başlayarak çenesine kadar çizdi. Kadın o sırada karşı koyamadı, çünkü yumrukları sıralarken bir anlık dalgınlığıyla böyle bir saldırıya mağruz kalmıştı. Bir anda acı dolu çığlık yükseldi gökyüzüne. Nicole onu hemen üzerinden attı. Sırt üstü yere düştü, yüzünü tutmuş inliyordu.
-Yüzüm!!!''
-Yüzün ya'' dedi Nicole ve saldırıya geçti. Avucunu açtı ve ışıkla beraber uzunca bir kılıç oluştu. Kadın hemen sendeleyerek ayağa kalktı.
-Seni... Seni öldüreceğim! Acı çektire çektire öldüreceğim! '' diye bağırdı. Hayaletin sesini andıran vahşi ve korkunç bir çığlıkla Nicole'ün üzerine doğru koştu. Ellerinde elekrik kıvılcımları korkunç bir şekilde vızıldıyordu.
Elini Nicole doğru attı, Nicole de kendini korumak için kılıcıyla karşılık verdi. Bu şekilde birbirlerine karşı ataklarda bulundular. Kadının yüzünden kanlar süzülüyordu. Kadın Nicole'ün aklını karıştırmak için sağa yapacağı hamleyi soluna yapacakmış gibi davranınca Nicole bu tuzağa düştü. Solda kendini savunmaya kalkışmışken sağından, sağ göğsünden Kadının eli etine girdi. Nicole tiz bir çığlık atarak dizlerinin üzerine düştü. Kadın ise ona acı çektirerek göğsüne girmiş eliyle onu tekrar ayağa kaldırdı.
-Nasıl hissediyorsun?'' Nicole gözleri aralık tepkisiz bir şekilde ayakta dikilmeye çalışıyordu. Kadın birden Nicole'e yüklendi ve uzun kırmızı ojeli parmakları Nicole'ün sırtından çıktı. Nicole ağzını açtı, nefes alamıyor gibiydi. Bakışları gökyüzüne, çaresiz ve umutsuzlukla bakıyordu.
-Abi ben devreye gireceğim!'' dedi Tolga. Timur hala Nicole'e bakıyordu.
-Ne duruyoruz abi? Saldıralım!'' diye Timur'un kolunu tuttu. Timur hala boş bir suratla onlara bakıyordu.
Nicole yavaşça kılıcı tuttuğu kolunu kaldırd. Ama onu kaldırmaya da gücü kalmamıştı.
-Abicim! Nicole ölecek! Girelim şunların arasına!''
-Hayır,'' dedi Timur yavaşça. ''Savaş savaştır, biz karışamayız.''
-Ne saçmalıyorsun lan? Kız ölecek!!! İzin mi veriyorsun?'' Bu sefer Tolga Timur'u sertçe itti, ''cevap versene lan! '' Timur bir an endine geldi ve şiddetli bir yumruk attı Tolga'ya.
Nicole ani hareketle sağ göğsünden girip, sırtından çıkmış olan kadının elini kılıcıyla kesti.
AaAAAAAAAAaaaaaaaaaaaaahh!!!!!!!!!!!!!!!
Kadın kan foşkıran koluna bakıp vahşice çığlık atarken, son gayretle kılıcı kadının karnına soktu. Uzun ve sivri kılıcın ucu kadının belinden çıktı. Bir anda gökyüzünde yavaş yavaş beliren güneşin zayıf ışıkları kılıcın ucuna vurdu. Kadın şimdi tıpkı Nicole gibi çaresiz ve donuk bakışarla bakıyordu. Nicole sallanarak, yerinde durmaya çalıştı. Nefes alamadığı için bir türlü, sık sık derin nefes alıp veriyor, sonra yutkunuyordu. Kadına baktı:
-Se-s-sen -nden önce düş-m -meyeceğim. Kaz-a-anan be-n-nim,'' dedi. Konuşması sık sık nefes almak için kesiliyordu. Yüzü ter basmıştı. Sırtından başlayarak bacaklarından aşağıya kan akıyordu. Kadının kırmızı ojeli kolu hala Nicole'ün vucundaydı. Manzaraya bakmakta zorlanıyordum. Şoktaydık... Miğdembulanıyordu. Kadın yalpalandı, ayağı takıldı ve düştü. Yerde nefes almak için debelendi. Gözlerinden yaşlar akıyordu. Nefes alamadığı için bağırmaya çalışıyor gibi ağzını açmıştı. Sonunda hareketleri yavaşladı, son gayret gökyüzünden sanki yardım gelecekmiş gibi elini kaldırmayı denedi. Sonra eli birden düştü.
-Nicole...'' Tolga'nın gözünden yaşlar akıyordu. İlk defa onu ağlarken görüyordum.Timur kızın yanına koştu. Herkes Nicole'ün yanına koştu. Sadece ben ona yaklaşırsam, bayılacağımı hissettim. Yapamadım...
Uzaktan, yutkunarak, kendimi sakinleştirmee çalışarak yere çömeldim. Revan arkasına dönüp bana baktı. Yanıma geldi hemen.
-Nina...''
-Hayır, gelemem. Onu bu şekilde görmeye dayanamam!'' diye ağlamaya başladım. Nefes alamıyordum, kalbim sıkışıyordu. Gözyaşlarımdan önümdkileri de göremiyordum.
O sırada bir gültü duyuldu aynı anda, ''NİCOLE!'' diye bağırışlar...
Revan'ın yardımıyla bizimkilerin yanına gittik.
Nicole gülümsüyordu. Elini Timur'un yanağında gezdirdi. Sırt üstü yatmamıştı. O zaman canı olduğundan daha çok yanardı. Sağ omzunun üzerinde yatıyordu.
-Se-s-enin iç-ç-in kaz-a-zan-dım,'' dedi. Gözlerinden bir kaç damla yaş aktı. Kapanmak üzre olan gözleri daldı. Düşmanımız gibi zorlanmadı ölürken, sadece gözlerini kapattı ve uykuya daldı.
Son düşmanla beraber iki arkadaşımız da yok olmuştu.
Saçımdaki kelebek birden kıpırdadı. Onu tamamen unutmuştum. Nicole'ün beyaz ve aralanmış dudaklarına kondu.
Nicole yavaş yavaş yok olmaya başladı. Timur hıçkırıklara boğulmuş, hızla ayağa kalkıp bizden uzaklaştı.
Gökyüzünde güneş her tarafı aydınlatmıştı. Yemyeşildi her yer. İlkbahar uğramıştı bulunduğumuz ormana. Çiçekler açılmıştı etrafımızda. Yerde yatan düşmanı topraktan çıkan bitki kökleri sarıp, içine çekti.
Nicole ve Ege sonsuzlukta ruhları sakinleşmiş ve hafiflemiş, bizi izlemeye başladı. Yereki kan gölleri yerine kırmızı karanfiller çıktı. Sanki hiç bir kötü olay yaşanmamış gibi cennet bir ormana buluverdik kendimizi.
Buna rağmen ağlıyorduk cennette!
Kazamamıza rağmen ağlyorduk. Kerem'i kazanmış ama Nicole'ü kaybetmiştik ve ağlıyorduk!
Nicole havada kesik kesik nefes alıp veriyordu. Öfkeliydi, sinirliydi.
-Bitirelim şu işi artık!'' dedi Tolga.
-Aynen katılıyorum, bitirelim bu işi!'' diye bağırdım. Herkes dönüp bana baktı. Düşmanımız bu durumdan rahatsız oldu. Muzip ışıklar saçan gözlerini bana dikti.
-Bu kadar acele etme tatlım! Benim daha işim bitmedi,'' tırnaklarına baktı. ''Benim işim bitmeden de sizin işiniz bitemez,'' dedi.
-Yanılıyorsun botoks güzeli! Biz iş bitiriciyiz, daha önce önümüze çıkanları çizdik,biçtik, kestik. Senin de o yaşlı bedenini, heleki o iğrenç yaşlı bedenini kesmekte inan hiç zorlanmayız'' Nicole her sözü dişlerinin arasından eze eze söylüyordu. Öfkesinden yanakları kızarmıştı, gözlerini kocaman kocaman açmıştı. Oysa düşmanımız durumunu hiç bozmuyordu.Sakince bakıyordu. Dudaklarının kenarından yukarıya doğru sinsi bir gülümseme yayıldı.
-Daha çok yaşaman gerek küçük sıçan! Benim ne kadar güçlü olduğumu bilmiyorsun. Bilseydin önümde diz çökerdin. Ayakta durmaktan korkardın,'' dedi. Nicole küçümseyen bakışlarıyla bir kahkaha attı.
-Senin gibi yaşlı bir bunaktan mı korkacakmışım? Bak ihtiyar bebek, işimiz var bizim. Uğraştırma, çekil önümüzden ya da seni bin bir parçaya ayırırız. Olmadı, kendi adıma konuşayım. Seni -ben-ge-ber-ti-rim! Anladın mı? Sesimi duyuyorr musun? Kulakların da sağır olmuştur senin,'' diye her fırsatta dalgasını geçti.
-Öyle mi?''
-Öyle!''
-Pekala, o zaman göster. Mağdem bu kadar eminsin kendinden, deneyelim. Ama kaybedersen önce şu arkadaşını,'' havada bulut ve sislerin arasında sırt üstü yatmakta olan Kerem'i gösterdi, '' sonra da seni öldürürüm. Anlaştık mı?''
-Çok şey istiyorsun!'' diye yumruğunu sıktı Nicole.
-O zaman yapamayacağın şeyler için boş konuşmamalısın bebeğim!''
-Seni öldüebilirim!''
-Yapamazsın! Boşuna inanma bebeğim. Her zaman herşey göründüğü gibi değildir.''
-Hadi başlayalım!'' dedi Nicole. Bakışlarını düşmanın gözlerinden ayırmıyordu. Kadın düşmanımız gözlerini devirdi.
-Aşağıya inelim,'' dedi ve birden aşağıya doğru uçmaya başladı. Öyle hızlı aşağıya uçtu ki hepimizin yüreği sanki durdu. Nefes alamadık. Birden gözden kaybolmuştu. Kerem de yattığı bulutla birlikte aşağıya süzüle süzüle inmeye başladı.
-Ah eğer o yaşlı bunak karı kaçıyorsa onu cehennemde bile bulup öldürürüm!'' dedi Nicole arkasından giderken.
-Gerçekten onu öldürecek misin?'' Nicole bir kaşını kaldırarak, ''herhalde! Dalga geçer bir halim mi var?''
-Yok ama senin için ilk değil mi?''
-İlk ya da son! Farketmez ben işimi yaparım. ''
Yere ayak basar basmaz düşmanımız beklemeden hemen Nicole'e saldırdı. Nicole düşmanın attığı yumrukla beş on metre arkaya uçtu. Ancak daha yere deymeden birden havalandı ve toparlandı.
-Çabuk başlıyorsun demek! Sen hiç dövüş centilmenliğini duymadın mı?''
-Ama biz erkek değiliz ki tatlım! Centilmenlik bizde olmaz. Biz her fırsatı değerlendiren ve kendi özel güçlerimizi kullanan yaratıklarız.''
-Haklısın, sana katılyorum. Biz erkek değiliz, bu da demek oluyor ki her türlü pis oyunu oynama şansımız var''
-Afferin, çabuk kavrıyorsun''
Düşmanımız saçlarını tepeye topşadı ve yakasında bulunan uzunca iğneyi topladığı saçlarının arasına soktu. Bu iğne her an kullanılacaktı, bu yüzden Nicole bu iğneyi her zaman hesaba katmalıydı.
Düşmanımızın üzerinde, kumaştan yapılmış bir elbise vardı. Kalçalarda dar ama aşağıya doğru gidildkçe genişçe açılıyordu. Sağ bacağını boylu boyunca gösteren yırtmaçı vardı. Bu da ona hareketlerinde fazladan rahatlık sağlıyordu.
İkisi önce birbirlerine yaklaştılar. Hamlelerini hesaplar gibi döndüler.
-Kız kavgası ha?''
-Anlamadım?'' dedi Timur.
-Kız kavgası diyorum,'' dedi Tolga. ''Senin için kapışıyorlar, farkındasın değil mi?''
-Aaah, evet, sanırım'' Revan ise o sırada sırıtmakla meşguldü.
-Neden gülüyorsun?''
-Hiç!'' Hemen toparlandı. Gözlerim Nicole'de, '' söyler misin? Neden gülüyordun?''
-Umm... Kızma ama sonra.''
-Tamam, tamam!''
-Okullarda olurdu böyle kız kavgaları. İzlerdik uzaktan, saç saça baş başa. Trnaklarını birbirlerine geçirirlerdi. Bu kavgalar hep te erkekler için olurdu,'' diye gülmeye devam etti. Hafiften sinirlenmeye başlamıştım:
-Peki bunun nesi komik?''
-Bilmiyorum, gerçekten bilmiyorum. Ama kavga eden kızları izlemek, küçükken iki arıyı aynı şişeye koyup birbirleriyle dövüşmelerini izlemek gibi eğlendiriyor insanı'' dedi.
Hey Yarabb'immm!!!
Ahhhhh!!!
Nicole ve yaşlı kadın( hiç yaşlı kadınla dövüşülür mü ya, ne tuhaf değil mi?) birbirlerine girmişlerdi. Önce birbirlerini sıkıca tuttulari, o sırada da tırnakları kollarına geçirmişlerdi. Nicole'ün kolundan yavaş yavaş kanlar sızıyordu. Ncole o sırada kadının karnına tekme attı. Kadın da tırnaklarını iyice sıktı, Nicole kollarındaki acıyla kadının karnına tekme atmayı sürdürüyorlardı.
-Neden özel güçlerini kullanmıyorlar?''
-Kullanıyorlar,'' diye yanıtladı Tolga.
-Hani, nerde?''
-Kadınların özel güçleri, işte şu anda kullandıkları özel güçleri bu!'' diye göz kırptı. Donup kalmıştım...
İkisi dengelerini kaybederek yere yuvarlandılar. Kadın hemen fırsatı değerlendirdi ve Nicole'ün üzerine çıktı. Önce Nicole'ü etkisiz hale getirebilmek için ard arda yumrukları yüzüne attı. Ellerini tutmaya çalıştı olmadı. Nicole boş bir anda, saniyeler içerisinde ellerini kadının yüzüne doğru uzattı ve yüzünü on parmağıyla gözlerinin altından başlayarak çenesine kadar çizdi. Kadın o sırada karşı koyamadı, çünkü yumrukları sıralarken bir anlık dalgınlığıyla böyle bir saldırıya mağruz kalmıştı. Bir anda acı dolu çığlık yükseldi gökyüzüne. Nicole onu hemen üzerinden attı. Sırt üstü yere düştü, yüzünü tutmuş inliyordu.
-Yüzüm!!!''
-Yüzün ya'' dedi Nicole ve saldırıya geçti. Avucunu açtı ve ışıkla beraber uzunca bir kılıç oluştu. Kadın hemen sendeleyerek ayağa kalktı.
-Seni... Seni öldüreceğim! Acı çektire çektire öldüreceğim! '' diye bağırdı. Hayaletin sesini andıran vahşi ve korkunç bir çığlıkla Nicole'ün üzerine doğru koştu. Ellerinde elekrik kıvılcımları korkunç bir şekilde vızıldıyordu.
Elini Nicole doğru attı, Nicole de kendini korumak için kılıcıyla karşılık verdi. Bu şekilde birbirlerine karşı ataklarda bulundular. Kadının yüzünden kanlar süzülüyordu. Kadın Nicole'ün aklını karıştırmak için sağa yapacağı hamleyi soluna yapacakmış gibi davranınca Nicole bu tuzağa düştü. Solda kendini savunmaya kalkışmışken sağından, sağ göğsünden Kadının eli etine girdi. Nicole tiz bir çığlık atarak dizlerinin üzerine düştü. Kadın ise ona acı çektirerek göğsüne girmiş eliyle onu tekrar ayağa kaldırdı.
-Nasıl hissediyorsun?'' Nicole gözleri aralık tepkisiz bir şekilde ayakta dikilmeye çalışıyordu. Kadın birden Nicole'e yüklendi ve uzun kırmızı ojeli parmakları Nicole'ün sırtından çıktı. Nicole ağzını açtı, nefes alamıyor gibiydi. Bakışları gökyüzüne, çaresiz ve umutsuzlukla bakıyordu.
-Abi ben devreye gireceğim!'' dedi Tolga. Timur hala Nicole'e bakıyordu.
-Ne duruyoruz abi? Saldıralım!'' diye Timur'un kolunu tuttu. Timur hala boş bir suratla onlara bakıyordu.
Nicole yavaşça kılıcı tuttuğu kolunu kaldırd. Ama onu kaldırmaya da gücü kalmamıştı.
-Abicim! Nicole ölecek! Girelim şunların arasına!''
-Hayır,'' dedi Timur yavaşça. ''Savaş savaştır, biz karışamayız.''
-Ne saçmalıyorsun lan? Kız ölecek!!! İzin mi veriyorsun?'' Bu sefer Tolga Timur'u sertçe itti, ''cevap versene lan! '' Timur bir an endine geldi ve şiddetli bir yumruk attı Tolga'ya.
Nicole ani hareketle sağ göğsünden girip, sırtından çıkmış olan kadının elini kılıcıyla kesti.
AaAAAAAAAAaaaaaaaaaaaaahh!!!!!!!!!!!!!!!
Kadın kan foşkıran koluna bakıp vahşice çığlık atarken, son gayretle kılıcı kadının karnına soktu. Uzun ve sivri kılıcın ucu kadının belinden çıktı. Bir anda gökyüzünde yavaş yavaş beliren güneşin zayıf ışıkları kılıcın ucuna vurdu. Kadın şimdi tıpkı Nicole gibi çaresiz ve donuk bakışarla bakıyordu. Nicole sallanarak, yerinde durmaya çalıştı. Nefes alamadığı için bir türlü, sık sık derin nefes alıp veriyor, sonra yutkunuyordu. Kadına baktı:
-Se-s-sen -nden önce düş-m -meyeceğim. Kaz-a-anan be-n-nim,'' dedi. Konuşması sık sık nefes almak için kesiliyordu. Yüzü ter basmıştı. Sırtından başlayarak bacaklarından aşağıya kan akıyordu. Kadının kırmızı ojeli kolu hala Nicole'ün vucundaydı. Manzaraya bakmakta zorlanıyordum. Şoktaydık... Miğdembulanıyordu. Kadın yalpalandı, ayağı takıldı ve düştü. Yerde nefes almak için debelendi. Gözlerinden yaşlar akıyordu. Nefes alamadığı için bağırmaya çalışıyor gibi ağzını açmıştı. Sonunda hareketleri yavaşladı, son gayret gökyüzünden sanki yardım gelecekmiş gibi elini kaldırmayı denedi. Sonra eli birden düştü.
-Nicole...'' Tolga'nın gözünden yaşlar akıyordu. İlk defa onu ağlarken görüyordum.Timur kızın yanına koştu. Herkes Nicole'ün yanına koştu. Sadece ben ona yaklaşırsam, bayılacağımı hissettim. Yapamadım...
Uzaktan, yutkunarak, kendimi sakinleştirmee çalışarak yere çömeldim. Revan arkasına dönüp bana baktı. Yanıma geldi hemen.
-Nina...''
-Hayır, gelemem. Onu bu şekilde görmeye dayanamam!'' diye ağlamaya başladım. Nefes alamıyordum, kalbim sıkışıyordu. Gözyaşlarımdan önümdkileri de göremiyordum.
O sırada bir gültü duyuldu aynı anda, ''NİCOLE!'' diye bağırışlar...
Revan'ın yardımıyla bizimkilerin yanına gittik.
Nicole gülümsüyordu. Elini Timur'un yanağında gezdirdi. Sırt üstü yatmamıştı. O zaman canı olduğundan daha çok yanardı. Sağ omzunun üzerinde yatıyordu.
-Se-s-enin iç-ç-in kaz-a-zan-dım,'' dedi. Gözlerinden bir kaç damla yaş aktı. Kapanmak üzre olan gözleri daldı. Düşmanımız gibi zorlanmadı ölürken, sadece gözlerini kapattı ve uykuya daldı.
Son düşmanla beraber iki arkadaşımız da yok olmuştu.
Saçımdaki kelebek birden kıpırdadı. Onu tamamen unutmuştum. Nicole'ün beyaz ve aralanmış dudaklarına kondu.
Nicole yavaş yavaş yok olmaya başladı. Timur hıçkırıklara boğulmuş, hızla ayağa kalkıp bizden uzaklaştı.
Gökyüzünde güneş her tarafı aydınlatmıştı. Yemyeşildi her yer. İlkbahar uğramıştı bulunduğumuz ormana. Çiçekler açılmıştı etrafımızda. Yerde yatan düşmanı topraktan çıkan bitki kökleri sarıp, içine çekti.
Nicole ve Ege sonsuzlukta ruhları sakinleşmiş ve hafiflemiş, bizi izlemeye başladı. Yereki kan gölleri yerine kırmızı karanfiller çıktı. Sanki hiç bir kötü olay yaşanmamış gibi cennet bir ormana buluverdik kendimizi.
Buna rağmen ağlıyorduk cennette!
Kazamamıza rağmen ağlyorduk. Kerem'i kazanmış ama Nicole'ü kaybetmiştik ve ağlıyorduk!
Звезды ближе ко мне, чем когда-либо ♥
28 Oca 2009 16:25
gabriella
Otaku (Level 2)
Otaku (Level 2)
Konu: Yanıt: Nina (Sevgili Günlük!)
harika ben ağlamamak için zor tutuyorum kendimi çünkü yanımda abim var aslında pek nicole yanlısı değilimdir.tolganın onun yüzünden ninaya çektirdiklerini düşünürsek tolgayı da onu da sevmiyorum ama yine de insan tuhaf oluyor ellerine sağlık inşallah yeni bölüm için çok beklemeyiz
28 Oca 2009 16:47
hizashi
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: Nina (Sevgili Günlük!)
Aman Tanrım İşte beklediğim gibi bir ölüm daha!Her hikayede de böyle birkaç kişi ölse de bende tatmin olsam =DD Mükemmel,mükemmel,işte bu ya!
İşte beklediğim gibi bir ölüm daha!Her hikayede de böyle birkaç kişi ölse de bende tatmin olsam =DD Mükemmel,mükemmel,işte bu ya!
28 Oca 2009 17:06
mangaka_sym
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: Nina (Sevgili Günlük!)
Ya şu Timur da kızlara bir müdahale etmedi hani... Ya göz göre göre ölmesine izin verilir mi ya... Timur'dan soğuyorum sanki... Nicole'ü de pek sevmezdim ama ölmesi acıklı oldu ya.... 
Sevdiği için neler yaparmış meğer... 
Çok güzel olmuş... Devamını bekliyorum....
Ya göz göre göre ölmesine izin verilir mi ya... Timur'dan soğuyorum sanki... Nicole'ü de pek sevmezdim ama ölmesi acıklı oldu ya.... Sevdiği için neler yaparmış meğer... Çok güzel olmuş... Devamını bekliyorum.... 
28 Oca 2009 17:23
Kara Kedi
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: Nina (Sevgili Günlük!)
çok güzel olmuş Yukiko
çok sevindim Nicole ölünceXD
ölmeden önce bile gözümden düştükçe düştü. Timurda öyle
nicole hele ilkin tolgaylayadı sonra hokus pokus timur oldu bir de hayatını verdi bir de aslında bayağı yol yaşamaış olcaka ne kadar da toymuş
ay pardon çok sinir olurum da Nicole gibilerine
kendimi kaptırmışım
çok güzel olmuş Yukiko, aksiyon sahnelerini bile o kadar canlı ve akıcı anlatmışsın ki hayran oldum. hemencecik bitti
çok sevindim Nicole ölünceXD
ölmeden önce bile gözümden düştükçe düştü. Timurda öyle
nicole hele ilkin tolgaylayadı sonra hokus pokus timur oldu
bir de hayatını verdi bir de aslında bayağı yol yaşamaış olcaka ne kadar da toymuş
ay pardon çok sinir olurum da Nicole gibilerine
kendimi kaptırmışım
çok güzel olmuş Yukiko, aksiyon sahnelerini bile o kadar canlı ve akıcı anlatmışsın ki
hayran oldum. hemencecik bitti "Yağmurlu bir günde,
Yola fırlayan yeşil, sarı kertenkele.
Bir otomobilin lastiği o koca kafanı dümdüz ettiğinde,
Yine bu kadar mutlu olabilcek misin sence!"
(Roberto Totaro-Nirvana)
Trafik kurallarına uyalım ^^
Yola fırlayan yeşil, sarı kertenkele.
Bir otomobilin lastiği o koca kafanı dümdüz ettiğinde,
Yine bu kadar mutlu olabilcek misin sence!"
(Roberto Totaro-Nirvana)
Trafik kurallarına uyalım ^^
28 Oca 2009 19:33
nana17
Otaku (Level 3)
Otaku (Level 3)
Konu: Yanıt: Nina (Sevgili Günlük!)
site daha yeni olduğum için hikayeni okudum her saniyesini her karesini bizzat ben yaşıyormuş gibi zevkle okudum çok güzeldi sonuna denk geldim ama olsun yeni bölümü enkısa zamanda lütfen
çok güzeldi sonuna denk geldim ama olsun yeni bölümü enkısa zamanda lütfen 
29 Oca 2009 12:59
Yukiko
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: Nina (Sevgili Günlük!)
Bölüm-24- Kırmızı Kelebek!
Timur sendeleyerek bizden uzaklaştı. Tolga ise Nicole'ün yanında oturdu kaldı. Elini avucuna aldı. Okşadı. Revan yavaşça kulağımın yanına eğilip, '' biz uzaklaşalım burdan,'' dedi.
Revan ile çimenlerin üzerine yan yana oturduk. Gözlerimden yaşlar boşalıyordu. Timur ortadan kaybolmuştu. Kerem hala uyuyordu. Hiç birşeyden haberi olmadan, huzurlu bir uykudaydı. Elimde olmadan onu kıskandım.
Nicol'ün öldüğünü görmemişti, Ege'nin son sözlerini ve kafasına hançer girdiğinde yüz ifadesini hiç görmemişti. İçim acıyordu. Boğazım düğümlenmiş, hıçkırıklarımı durduramıyordum. Hazmedemiyordum tüm bu olanları... Elimden hiç birşey gelmemişti. Hiç bir işe yaramamıştım. Herşeyden önce Timur'a kızgındım. ''Savaş savaştır!'' dediğinde, aklında birşey var, birşey bildiği için müdahale etmiyor sanıyorduk. Bu yüzden Timur'a güvenip, bu yüzden karışmamıştık. Ama o hepimizi yanılttı. Bir nevi Timur katildi. Abimin böyle davranması, ona olan güvenimi inancımı sarsıyordu. Hala inanamıyordum.
Tolga Nicole'ün yanında oturuyordu.
Saçlarını okşadı Nicole'ün. Konuşuyordu... Bir yandan gözlerini elinin tersiyle siliyor, diğer yandan ona yalvarır gibi başını eyip konuşuyordu. Tolga'nın halini anlayabiliyordum. Böyle bir acıya ben olsaydım dayanamazdım. Revan'ın elini omzumda hissettim. Kendine çekti beni. Konuşamayacak haldeydik, sadece ona sıkıca sarıldım. O da diğer elimi avucunun içine aldı, öptü. Elim ıslandı. Başımı hafifçe kaldırdığımda Revan'ın da ağladığını gördüm. Kendisine baktığımı görünce başını çevirdi.
Nicole tıpkı Ege gibi yok olmaya başaldı. Ama bu sefer ki kırmızı bir kelebekti. Nicole'ün ruhu bu kırmızı kelebeğe emanetti. Saçımda bir kıpırdanmayla bir an sıçradım. Saçlarımın arasından Ege'nin Ruhu uçtu. Nicole'ün yanına gitti. İkisi bir müddet karşılıklı durdular, öylece baktılar birbirlerine.
Kırmızı kelebek sonra Timur'un gittiği yöne uçmaya başladı. Tolga ayağa fırladı, ''Nicole! Nicole gitme!'' dedi. Ama kırmızı kelebek beklemedi, durmadı bile. Yoluna devam etti. Ege'nin Ruhu kırmızı kelebeğinin tavrına karşılık Tolga'nın yanına uçtu. Önünde dailereler çizdi. Tolga hala kırmızı kelebeğin peşinden acı çekip, ağlıyordu. Ege'nin Ruh'u sonunda pes etti. Yanıma uçtu, önümüzde biraz uçtu. Bir şeyler anlatmak ister gibiydi, saçıma kondu yine. Revan, ''neden senin saçına konuyor bu?'' dedi.
-Bilmiyorum,''dedim. Ama saçıma konması içimi huzurla kaplıyordu. Acıyan ve yorgun kalbimi ferahklatıyordu. Kelebek saçımda olunca kendimi korunuyormuşum gibi hissediyordum. Bu hoşuma gidiyordu.
Revan erin nefes aldı, ''ben Tolga'nın yanına gideceğim. Hali perişan,'' dedi. ''Ama sen burda kal, biz erkek erkeğe konuşalım daha iyi''
-Peki,'' dedim. ''Ben Kerem'in yanına gideceğim''
Kerem sırt üstü, yüzünde tatlı bir tebessümle uyuyordu. Yanına çömelip oturdum. Şimdi bu acımasız gerçek dünyaya neden davet edeyim onu? Böyle daha az acı çekmeyecek miydi?
Gözlerinde bir kıpırdanma oldu. Dudaklarını araladı. Yavaşça gölerini açtı. Önce yüzünü ekşitti, belli ki güneş ışınları gözlerini kamaştırmıştı. Işığa alışınca beni gördü.
-Nina? Ağladın mı sen?'' hemen etrafına bakındı, aniden doğrulup oturdu. Ellerimi yakaladı sıkıca tuttu. ''Ne oluyor burda? Nerdeyiz?''
-Kerem..''
-Evet? Kızım anlatsana!''
-Arkadaşlarımızı kaybettik''
-Ha?'' diye inanmayan bir tepki verdi. Toparlandı, ''ne saçmalıyorsun kızım, nereye kayboldular?''
-Öldüler...'' Yutkundum. Kerem herşeyi yeni öğreniyordu. Saçımda yine bi kıpırdanma oldu. Kelebek Kerem'in omzuna kondu.
-Bu Ege'nin Ruhu,'' dedim. Kerem anlayamadı, ''Ege?''
-Ege ve Nicole öldü...''
-NE?'' İlerdeki Tolga ve Revan'a baktı.
-Kızım, bak adam gibi anlat ne olmuş burada?'' Sesi titremeye başlamıştı ama belli etmemek için sinirlenerek konuşuyordu. Derin nefes alıp Kerem'e olanları anlatmaya başladım.
Akşam oluyordu. Kerem olayları içine sindirmeye çalışıyordu. Çimenleri yoldu bir süre. Ben ise onun yanında, çimenlerin üzerine boylu boyunca sırt üstü uzandım. Gökyüzüne bakıyordum. Bitmeyen sonsuz bir maviliğe bıraktım kendimi. Düşünmemeye çalıştım yaşadıklarımıızı. Ne kadar kaçarsam o kadar kovalıyordu anılar, yaşananlar. Yakalanıyordum, olaylar tekrar gözümün önüne geliyor, yine ağlıyordum. Sonra bunları düşündüğümün farkına varıp, tekrar kaçıyordum anılardan. Kerem ile sık sık göz göze geldik. O bana bakıyor, ben ona... Öyle tuhaftı ki!
-Nina?''
-Evet?''
-Sence Nicole'ün yaptıkları doğru mu? Daha başında herkes onu dışladığında Tolga ona destek çıkmamış mıydı? Şimdi Timur için hayatını verdi''
-Bilmiyorum... Ama bu onun için çok acı bir ders oldu. Bunu biliyorum,'' dedim.
-Doğrusunu istersen kızım, Nicole için zerre kadar üzülmedim. Ben Ege için...'' öksürdü, sesini düzeltti. ''Ege için üzüldüm.'' Başımı onun tarafına döndürdüm.
-İstersen biraz ağla, iyi geliyor. O kadar ağladım ki şu anda ağlayacak gücüm yok. Bir süre sonra yoruluyor ve sanki herşeyi kabulleniyor gibi oluyorsun. Cansız ve ruhsuz oluyorsun,'' dedim. Kerem bakışlarını batmakta olan güneşe dikti. Gözlerinin kenarındaki gözyaşlarının parıldayışını görebiliyordum. Batmakta olan güneşin dünyaya gönderdiği son ışınlarla parıldıyorlardı. Ben de bakışlarımı gökyüzüne kaldırdım. Kızıl, huzurlu, gerçek hayattan bir gökyüzüydü. Normal insanlar gibi, çimenlere yatıp gün batımını izlemek çok rahatlatıcıydı. Kalbimdeki ağır yükü yavaş yavaş kaldırıyordu. Kerem gözlerini sildi, yanıma uzandı.
-Bir gittim, neler olmuş'' dedi.
-Bana 'gitti' smzcüğünü kullanma artık. Yeterince kişi bizi bıraktı. İçlerinde benim en güvendiğim ve en sevdiklerim de vardı... Yeterince giden oldu.''
-Şimdi savaş bitti mi?''
-Savaş... Evet, sona erdi,'' dedim. Bir an Ege'nin sözleri aklıma geldi. Kerem'e baktım. Omzundaki kelebek hala duruyordu.
-Neden bana öyle bakıyorsun? ''
-Ege'nin sözleri aklıma geldi de...''
-Ne demişti?''
-Onu bulduğum gün bana, 'bana sarılır mısın?' demişti'' Kerem gözleri tekrar dolarak, ''aynı şeyi şimdi sana sormak istiyordum açıkçası,'' dedi. Doğruldu, oturdu.
-E hadi kalksana kızım,'' dedi.
-Şimdi beni burdan kaldırmasan olmaz mı?''
-Kızım hadi be! Kırk yılda bi sarılasım geldi, nazlanma!'' Hala kalkmak istemiyordum. Yorgundum. İsteksiz bakışlarla ona baktım.
-O kadar zamandır sizden ayrıyım, hiç mi özlemedin be kuzum?'' Gülümsedim. Elimi uzattım, doğrulmama yardım etti. İlk önce nedense utandım. Yani o kadar zamandır Kerem'i görmemiştim. Gözlerine bakmaktan bile çekindim. Hala ondan yana bi hareket göremeyince Kerem'e baktım.
-Eee sarılmayacak mısın?''
-Valla ne diyeyim bilemiyorum. Görmeyeli baya değişmişsin. Sonra üzerindekileri görünce...'' Kerem'in yüzü iyice kızarmıştı. üstüme baktım, kan vardı. Tüm beyaz elbisemi kan kaplamıştı.
-Hımm... Anladım, o zaman daha sonra temiz elbisemle sarılırım sana,'' dedim. Ne tuhaftır ki bunları söylerken yüzümde küçük ama tatlı bir gülümsemin yayıldığını hissettim.
-Yok be kızım, kanla alakası yok. Yahu ne bileyim, elbisen beş karış birşey. Sonra maşallahı var dekoltenin. Revan da görünce beni askınılık yapanların grubuna atar. Vazgeçtim,'' dedi. Bu sefer nedense güldüm. Bakışlarım Revan'a kaydı. Uzaktan bize bakıyordu. Tolga ise yatıyordu yerde.
-Hem baksana, herif tip tip bakıyor,'' dedi. ''Sen en iyisi sevgilinin yanına git. Doğrusu ben de olsam ben de böyle celallenirdim. Hele ki bu kılıktaysa sevgilim!'' Gülümsedim. Yavaşça ayağa kalktım. Ama gitmeden önce Kerem'in yanağına sulu bir öpücük kondurdum.
-Aramıza tekrar hoşgeldin arkadaşım'' dedim. Kerem bakışlarını yerden kaldırmadan , '' sağol güzelim!'' dedi.
Timur sendeleyerek bizden uzaklaştı. Tolga ise Nicole'ün yanında oturdu kaldı. Elini avucuna aldı. Okşadı. Revan yavaşça kulağımın yanına eğilip, '' biz uzaklaşalım burdan,'' dedi.
Revan ile çimenlerin üzerine yan yana oturduk. Gözlerimden yaşlar boşalıyordu. Timur ortadan kaybolmuştu. Kerem hala uyuyordu. Hiç birşeyden haberi olmadan, huzurlu bir uykudaydı. Elimde olmadan onu kıskandım.
Nicol'ün öldüğünü görmemişti, Ege'nin son sözlerini ve kafasına hançer girdiğinde yüz ifadesini hiç görmemişti. İçim acıyordu. Boğazım düğümlenmiş, hıçkırıklarımı durduramıyordum. Hazmedemiyordum tüm bu olanları... Elimden hiç birşey gelmemişti. Hiç bir işe yaramamıştım. Herşeyden önce Timur'a kızgındım. ''Savaş savaştır!'' dediğinde, aklında birşey var, birşey bildiği için müdahale etmiyor sanıyorduk. Bu yüzden Timur'a güvenip, bu yüzden karışmamıştık. Ama o hepimizi yanılttı. Bir nevi Timur katildi. Abimin böyle davranması, ona olan güvenimi inancımı sarsıyordu. Hala inanamıyordum.
Tolga Nicole'ün yanında oturuyordu.
Saçlarını okşadı Nicole'ün. Konuşuyordu... Bir yandan gözlerini elinin tersiyle siliyor, diğer yandan ona yalvarır gibi başını eyip konuşuyordu. Tolga'nın halini anlayabiliyordum. Böyle bir acıya ben olsaydım dayanamazdım. Revan'ın elini omzumda hissettim. Kendine çekti beni. Konuşamayacak haldeydik, sadece ona sıkıca sarıldım. O da diğer elimi avucunun içine aldı, öptü. Elim ıslandı. Başımı hafifçe kaldırdığımda Revan'ın da ağladığını gördüm. Kendisine baktığımı görünce başını çevirdi.
Nicole tıpkı Ege gibi yok olmaya başaldı. Ama bu sefer ki kırmızı bir kelebekti. Nicole'ün ruhu bu kırmızı kelebeğe emanetti. Saçımda bir kıpırdanmayla bir an sıçradım. Saçlarımın arasından Ege'nin Ruhu uçtu. Nicole'ün yanına gitti. İkisi bir müddet karşılıklı durdular, öylece baktılar birbirlerine.
Kırmızı kelebek sonra Timur'un gittiği yöne uçmaya başladı. Tolga ayağa fırladı, ''Nicole! Nicole gitme!'' dedi. Ama kırmızı kelebek beklemedi, durmadı bile. Yoluna devam etti. Ege'nin Ruhu kırmızı kelebeğinin tavrına karşılık Tolga'nın yanına uçtu. Önünde dailereler çizdi. Tolga hala kırmızı kelebeğin peşinden acı çekip, ağlıyordu. Ege'nin Ruh'u sonunda pes etti. Yanıma uçtu, önümüzde biraz uçtu. Bir şeyler anlatmak ister gibiydi, saçıma kondu yine. Revan, ''neden senin saçına konuyor bu?'' dedi.
-Bilmiyorum,''dedim. Ama saçıma konması içimi huzurla kaplıyordu. Acıyan ve yorgun kalbimi ferahklatıyordu. Kelebek saçımda olunca kendimi korunuyormuşum gibi hissediyordum. Bu hoşuma gidiyordu.
Revan erin nefes aldı, ''ben Tolga'nın yanına gideceğim. Hali perişan,'' dedi. ''Ama sen burda kal, biz erkek erkeğe konuşalım daha iyi''
-Peki,'' dedim. ''Ben Kerem'in yanına gideceğim''
Kerem sırt üstü, yüzünde tatlı bir tebessümle uyuyordu. Yanına çömelip oturdum. Şimdi bu acımasız gerçek dünyaya neden davet edeyim onu? Böyle daha az acı çekmeyecek miydi?
Gözlerinde bir kıpırdanma oldu. Dudaklarını araladı. Yavaşça gölerini açtı. Önce yüzünü ekşitti, belli ki güneş ışınları gözlerini kamaştırmıştı. Işığa alışınca beni gördü.
-Nina? Ağladın mı sen?'' hemen etrafına bakındı, aniden doğrulup oturdu. Ellerimi yakaladı sıkıca tuttu. ''Ne oluyor burda? Nerdeyiz?''
-Kerem..''
-Evet? Kızım anlatsana!''
-Arkadaşlarımızı kaybettik''
-Ha?'' diye inanmayan bir tepki verdi. Toparlandı, ''ne saçmalıyorsun kızım, nereye kayboldular?''
-Öldüler...'' Yutkundum. Kerem herşeyi yeni öğreniyordu. Saçımda yine bi kıpırdanma oldu. Kelebek Kerem'in omzuna kondu.
-Bu Ege'nin Ruhu,'' dedim. Kerem anlayamadı, ''Ege?''
-Ege ve Nicole öldü...''
-NE?'' İlerdeki Tolga ve Revan'a baktı.
-Kızım, bak adam gibi anlat ne olmuş burada?'' Sesi titremeye başlamıştı ama belli etmemek için sinirlenerek konuşuyordu. Derin nefes alıp Kerem'e olanları anlatmaya başladım.
Akşam oluyordu. Kerem olayları içine sindirmeye çalışıyordu. Çimenleri yoldu bir süre. Ben ise onun yanında, çimenlerin üzerine boylu boyunca sırt üstü uzandım. Gökyüzüne bakıyordum. Bitmeyen sonsuz bir maviliğe bıraktım kendimi. Düşünmemeye çalıştım yaşadıklarımıızı. Ne kadar kaçarsam o kadar kovalıyordu anılar, yaşananlar. Yakalanıyordum, olaylar tekrar gözümün önüne geliyor, yine ağlıyordum. Sonra bunları düşündüğümün farkına varıp, tekrar kaçıyordum anılardan. Kerem ile sık sık göz göze geldik. O bana bakıyor, ben ona... Öyle tuhaftı ki!
-Nina?''
-Evet?''
-Sence Nicole'ün yaptıkları doğru mu? Daha başında herkes onu dışladığında Tolga ona destek çıkmamış mıydı? Şimdi Timur için hayatını verdi''
-Bilmiyorum... Ama bu onun için çok acı bir ders oldu. Bunu biliyorum,'' dedim.
-Doğrusunu istersen kızım, Nicole için zerre kadar üzülmedim. Ben Ege için...'' öksürdü, sesini düzeltti. ''Ege için üzüldüm.'' Başımı onun tarafına döndürdüm.
-İstersen biraz ağla, iyi geliyor. O kadar ağladım ki şu anda ağlayacak gücüm yok. Bir süre sonra yoruluyor ve sanki herşeyi kabulleniyor gibi oluyorsun. Cansız ve ruhsuz oluyorsun,'' dedim. Kerem bakışlarını batmakta olan güneşe dikti. Gözlerinin kenarındaki gözyaşlarının parıldayışını görebiliyordum. Batmakta olan güneşin dünyaya gönderdiği son ışınlarla parıldıyorlardı. Ben de bakışlarımı gökyüzüne kaldırdım. Kızıl, huzurlu, gerçek hayattan bir gökyüzüydü. Normal insanlar gibi, çimenlere yatıp gün batımını izlemek çok rahatlatıcıydı. Kalbimdeki ağır yükü yavaş yavaş kaldırıyordu. Kerem gözlerini sildi, yanıma uzandı.
-Bir gittim, neler olmuş'' dedi.
-Bana 'gitti' smzcüğünü kullanma artık. Yeterince kişi bizi bıraktı. İçlerinde benim en güvendiğim ve en sevdiklerim de vardı... Yeterince giden oldu.''
-Şimdi savaş bitti mi?''
-Savaş... Evet, sona erdi,'' dedim. Bir an Ege'nin sözleri aklıma geldi. Kerem'e baktım. Omzundaki kelebek hala duruyordu.
-Neden bana öyle bakıyorsun? ''
-Ege'nin sözleri aklıma geldi de...''
-Ne demişti?''
-Onu bulduğum gün bana, 'bana sarılır mısın?' demişti'' Kerem gözleri tekrar dolarak, ''aynı şeyi şimdi sana sormak istiyordum açıkçası,'' dedi. Doğruldu, oturdu.
-E hadi kalksana kızım,'' dedi.
-Şimdi beni burdan kaldırmasan olmaz mı?''
-Kızım hadi be! Kırk yılda bi sarılasım geldi, nazlanma!'' Hala kalkmak istemiyordum. Yorgundum. İsteksiz bakışlarla ona baktım.
-O kadar zamandır sizden ayrıyım, hiç mi özlemedin be kuzum?'' Gülümsedim. Elimi uzattım, doğrulmama yardım etti. İlk önce nedense utandım. Yani o kadar zamandır Kerem'i görmemiştim. Gözlerine bakmaktan bile çekindim. Hala ondan yana bi hareket göremeyince Kerem'e baktım.
-Eee sarılmayacak mısın?''
-Valla ne diyeyim bilemiyorum. Görmeyeli baya değişmişsin. Sonra üzerindekileri görünce...'' Kerem'in yüzü iyice kızarmıştı. üstüme baktım, kan vardı. Tüm beyaz elbisemi kan kaplamıştı.
-Hımm... Anladım, o zaman daha sonra temiz elbisemle sarılırım sana,'' dedim. Ne tuhaftır ki bunları söylerken yüzümde küçük ama tatlı bir gülümsemin yayıldığını hissettim.
-Yok be kızım, kanla alakası yok. Yahu ne bileyim, elbisen beş karış birşey. Sonra maşallahı var dekoltenin. Revan da görünce beni askınılık yapanların grubuna atar. Vazgeçtim,'' dedi. Bu sefer nedense güldüm. Bakışlarım Revan'a kaydı. Uzaktan bize bakıyordu. Tolga ise yatıyordu yerde.
-Hem baksana, herif tip tip bakıyor,'' dedi. ''Sen en iyisi sevgilinin yanına git. Doğrusu ben de olsam ben de böyle celallenirdim. Hele ki bu kılıktaysa sevgilim!'' Gülümsedim. Yavaşça ayağa kalktım. Ama gitmeden önce Kerem'in yanağına sulu bir öpücük kondurdum.
-Aramıza tekrar hoşgeldin arkadaşım'' dedim. Kerem bakışlarını yerden kaldırmadan , '' sağol güzelim!'' dedi.
Звезды ближе ко мне, чем когда-либо ♥
01 Şub 2009 18:08
Kara Kedi
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: Nina (Sevgili Günlük!)
çok güzel olmuş wuuuuuuu gene döktürmüşsün yukikocuk ahh ahh ne darm ağırlıklı bir bölümdü buç bir de öyle akıcı olmuş ki....
wuuuuuuu gene döktürmüşsün yukikocuk ahh ahh ne darm ağırlıklı bir bölümdü buç bir de öyle akıcı olmuş ki.... "Yağmurlu bir günde,
Yola fırlayan yeşil, sarı kertenkele.
Bir otomobilin lastiği o koca kafanı dümdüz ettiğinde,
Yine bu kadar mutlu olabilcek misin sence!"
(Roberto Totaro-Nirvana)
Trafik kurallarına uyalım ^^
Yola fırlayan yeşil, sarı kertenkele.
Bir otomobilin lastiği o koca kafanı dümdüz ettiğinde,
Yine bu kadar mutlu olabilcek misin sence!"
(Roberto Totaro-Nirvana)
Trafik kurallarına uyalım ^^
01 Şub 2009 18:35
  |
|
| 38. sayfa (Toplam 42 sayfa) [ 419 mesaj ] |
| Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |