Önemli uyarı:Küfür, argo kelime içerir. 18 yalından küçüklerin okuması sakıncalı olabilir.


Soundtrack
Eavanescence – Lacrymosa

Genç bir kadın gecenin öldürücü ayazında durmuş, yolun sonundan gözükecek olan bir çift far ışığını beklerken ellerini ceketinin ceplerine saklar. Uzak bir tümseğin üzerinden geçerken parlayan iki küçük ışığı gördüğünde gülümseyerek kaldırımdan iner. Kendisinde doğru gelen araba onun önünde sola doğru kırarak tekerlekler ayak parmaklarının birkaç santim ucundan geçerek durur. Sürücü hızla ilerleyerek arka kapıyı açtığında delikanlı yavaşça arabadan çıkar ve karşısındaki genç kadına gülümseyerek ilerler.

“Merhaba Verona.” Verona da ona gülümserken cevaplar.

“Cehenneme hoş geldin Ichijou.”

--------------------

Genç kadın evinin kapısını delikanlıya açarken gülümser.

“Kendini evinde hisset.” Ichijou da gülümserken elindeki kutuyu üzeride onlarca kitabın açıldığı sehpanın yanına yere koyar. Gözleri kitaplara kayarken Verona açıklar.

“Karşıt-Büyü için önce büyünün kendisini bulmamız gerektiğini biliyorum ama haftalardır bakmadığım kaynak kalmadı ve yine de bulamadım. Ancak…” Verona açık kitapların içinde en üstte duranı alarak ona verir.

“Bunu buldum.” Ichijou gözleri satırlarda hızla dolaştığında başını kaldırarak karşısındaki kadına bakar.

“Şaka yapıyorsun.” Verona sırıtırken cevaplar.

“Hayır.” Ichijou sayfayı daha da incelerken mırıldanır.

“Bu… Bu çok büyük...”

“Biliyorum.” Ichijou her satırı okuyuşunda gözleri daha da büyürken konuşur.

“Yani şimdi sen diyorsun ki…” Verona gülerek ona bakarken başını sallar.

“Evet, bütün şehre bir koruma büyüsü diyorum.” Verona kendini koltuğa atarken oturması için Ichijou’ya işaret eder.

“Bu büyü çok uzun zamandır aklımdaydı ancak tek avcı için çok güçlü bir büyü. İkinci bir avcının daha kanına ihtiyacım vardı.” Ichijou otururken cevaplar.

“Buna cesaret edebildiğine göre ikinci avcıyı bulduğunu düşünüyorum.” Verona başıyla onaylarken kapı açılır.

“Ichijou, eminim Zero Kiryu’yu hatırlıyorsundur.”

--------------------

Verona beyaz tebeşirle salonun ortasına kocaman bir şekil çizerken Ichijou elindeki kitabı dikkatle incelemeye devam ediyordur.

“Şimdi bunu yapmayı başarırsak, bu ev dışında bütün evler korunma altına alınmış olacak.” Verona başını kaldırmadan onaylarken Ichijou devam eder.

“Bunun ne kadar tehlikeli olduğunu anlatmama gerek var mı?” Verona hafifçe gülerken konuşur.

“Bana bilmediğim bir şey söyle Ichijou.” Ichijou gözlerini satırlarda gezdirmeye devam ederken kitaptan başını kaldırmadan mırıldanır.

“Bu tamamen delilik...” Verona şekli çizmeyi bitirdiğinde yerden kalkarken konuşur.

“O yüzden bu kadar eminim ya. Bunu benden başka kim yapmaya çalışabilir?” Ichijou kitabı kapatarak ona ilerler.

“Verona. Bu büyünün ana maddesi sensin. Yanlış gitmesi durumunda olabilecekleri düşünebiliyor musun?” Verona başıyla onaylarken konuşur.

“O yüzden seni çağırdım. Bu işi ikimizden başkası yapamaz Ichijou. Hem bana bir şey olursa Zero var. Başka bir avcı gelene kadar bu şehri ayakta tutmayı başarabileceğini umuyorum.” Zero şeklin kenarlarına sessizce mumları dizerken mırıldanır.

“Güvenoyu için teşekkürler.”

--------------------

Genç kadın şeklin tam ortasına oturmuş, yavaşça bileklerinden sızan kanının etrafında yayılışını izlerken iki genç adam, yanlarında, sessizce ona bakarlarken güven vermek için gülümser.

“Hadi yapalım şu işi.” Zero eline aldığı gümüş bıçakla aynı şekilde bileğinin içini keserken büyünün etkisiyle akan kan şeklin etrafında bir çember oluşturarak Verona’yı sarar.

Zero gözlerini genç kadına çevirdiğinde onun kendisini izlemekte olduğunu fark eder. Boş depodaki gibi gerçekten gülümsediğini görür onun. Ichijou büyülü sözleri mırıldandığında göğsüne çarpan güzle gözleri kapanır. Açtığında karşısındaki kadını acı içinde vücudu kasılmış halde bulduğunda bir an her şeyi unutarak ona doğru adım atmaya çalıştığında büyünün baskısını tekrar hissederek yerinden kıpırdayamaz. Saniyeler ilerledikçe kendi kolundan akan kanı artık sanki birisi damarlarındaki kanını dışarıya çekiyormuş gibi hisseder. Gözleri karşısında acı dolu bir yüzle duran genç kadına kayar. Onun kendisinden daha çok kan kaybettiğini biliyordur. Daha çok, hatta belki de tahmin edemeyeceği kadar, acı çektiğini de. Ichijou büyülü sözleri söylemeye devam ederken Verona’nın altından gittikçe yükselen bir sarı ışık yayılmaya başlar.

Ichijou elindeki kitabı kapatarak ayağa kalktığında Zero da ayağa kalkarak genç kadına bakar.

“Şimdi tek yapacağımız beklemek.” Genç kadının etrafındaki sarı ışık gittikçe şiddetlenerek onu görünmez hale getirirken Zero farkında olmadan mırıldanır.

“Bu normal mi?” Ichijou gözlerini genç kadından ayırmadan cevaplar.

“Tamamen.” Aynı anda Verona’yı sarmalayan sarı ışık alevlere dönüştüğünde Ichijou korku içinde bakarken mırıldanır.

“Ama bu değil.” Zero genç kadına doğru bir adım attığında çevresindeki mumların alevi boylarına gelecek kadar yükseldiğine adımını geriye çeker.

“Ne yapacağız?” Genç kadın acı içinde inlediğinde ona bakan Ichijou cevaplar.

“Hiçbir şey.” Zero gözleriyle bir çözüm bulak için çevreyi tararken Ichijou konuşur.

“Bunun olabileceğini ona söylemiştim. Büyüyü geri döndürebileceğimiz ya da durdurabileceğimiz aşamayı çoktan geçtik. Yapacağımız tek şey beklemek ve onun bunu yenebilecek kadar güçlü olmasını ummak.” Buna cevaben genç kadın acı dolu bir çığlık attığında Zero öfkeyle yumruklarını sıkar. Uzun saatler gibi geçen dakikaların ardından alevler yavaşça azaldığında ortasında yüzü terden sırılsıklam olmuş baygın genç kadın ortaya çıkar. Zero hızla yanına ilerleyerek onu yerden kaldırdığında bir an için kendine gelir ve karşısındaki gözlere ciddi bir ifadeyle bakarak sorar.

“Başardık mı?” Ichijou onun yerden kalkmasına yardım ederken cevaplar.

“Evet Verona. Başardık.” Genç kadın bunun üzerine hafifçe gülerken kendinden geçtiğinde Zero onu yatağına taşır.

--------------------

Verona yavaşça gözlerini karanlık odaya açtığında uzaktan gelen kahkahayla yumruklarını sıkarken bileklerindeki zincirleri hissederek dehşete kapılır. Nerde olduğunu düşünmeye çalışırken bütün gücüyle zincirlere asılır. Bunun üzerine kahkaha daha da yükselir.

“Şuna bak dişi bir leopar gibi. Nasıl da mücadele ediyor.” Karanlık odada sakin ve kararlı adımlar ona daha da yaklaşırken Verona zincirleri daha sert çeker. Ancak karşılığında hiçbir şey değişmezken buz gibi bir eli vücudunda hissettiğinde çıplak olduğunu anlayarak kanı donar. Soğuk eller vücudunda gezinirken genç kadın çığlık atmamak için kendisiyle mücadele ediyordur. Saniyeler geçtikçe anılar beyninde canlanmaya başlar. Bir gece öncesi… Arashi’yle yaptığı dövüş… Burası onun yeridir ve anlaşıldığı kadarıyla o da mahkûmudur. Verona bütün kaslarını kasarak kendini korumayla almaya çalıştığında bir gece öncesinden kulaklarına takılı kalan o kahkahayı tekrar duyar.

“Demek kim olduğumu anladın sonunda avcı.” Soğuk eller vücudunun her yerini ellemeye devam ederken Verona ürpermesini engelleyemez. Bunu hisseden Arashi tekrar gülerek dudaklarına fısıldar.

“Ne o hoşuna mı gitti avcı? Gideceğini biliyordum zaten.” Verona içine dolan ökeyle titrerken karşısındaki vampirin yüzüne tükürür. Arashi öfkeyle bağırarak üzerinden kalkarken suratına bir tokat attığında gülen taraf Verona’dır. Ağzına dolan kanı yutarken aynı eli bu kez bacak arasında hissettiğinde donar. Birkaç parmak sertçe içine girerek kadınlığını sıktığında Verona çığlık atmamak için dudaklarını ısırır. Acı içinde nefes almaya çalışırken gözlerinden yaşlar geldiğinde yine o kahkahayı bütün şiddetiyle duyar.

“Nasıl avcı bu hoşuna gitti mi? Umarım gitmiştir seni küçük orospu çünkü artık benimsin. Anladın mı? Seni öyle bir sikeceğim ki benden başkası bir daha seni tatmin edemeyecek ve benim olmak için yalvaracaksın. Buz gibi el kadınlığından çıkarak boynunu yakaladığında nefes almak için çabalarken bacaklarının arasına değen yeni sertliğin yanında kulağına fısıldanan sesi duyduktan sonra kendinden geçer.

“Bunun için yalvaracaksın seni kancık.”

--------------------

Missy genç kadının gözlerindeki yaşları silerken kapının önünde beliren delikanlı yavaşça sorar.

“Nasıl?” Genç kadın aynı diye mırıldanırken Verona rahatsız uykusunda inler. Ardından bir anda gözlerini açarak yatakta oturduğunda odadaki diğer iki kişi şaşkınlıkla ona bakıyordur.

“Verona iyi misin?” Genç kadın derin nefesler alırken zorla konuşur.

“Su.” Missy başucundaki bardağı hemen ona uzattığında genç kadın büyük bir yudum alarak kendine gelmeye çalışır.

“Ichijou büyünün ters teptiğini söyledi. Bilincini kaybettiğinde geçmişe gidiyorsun Ver. Ancak bunu engellemek senin elinde...” Verona yorgunca başıyla onaylarken gözlerini karşısındaki genç adama çevirir. O da güven vermek istercesine gülümserken konuşur.

“Dışarı çıkıyorum.” Verona başını sallarken yavaşça konuşur.

“Dikkatli ol Kiryu.” Zero hafifçe gülerek tamam derken genç kadının gözleri kaydığında bu söylediğinin ona ulaşıp ulaşmadığını bilmeden kapıdan çıkar.

--------------------

Demir kapı ağır ve gürültülü bir şekilde açıldığında betonun üzerinde çıplak bir şekilde yatan genç kadın mümkün olduğunca kenara çekilir. İki kişi kapıdan görünürken Verona göz ucuyla bir an için bakmaya cesaret ettiğinde birin Arashi diğerinin ise tanımadığı bir başkası olduğunu fark eder.

“İşte Kaname, bu da koleksiyonumun en değerli paçası.” Burada kapalı olduğu sürede, ne kadar bir süre olduğunu bilmese de, avcı duyuları fazlasıyla bilendiğinden adının Kaname olduğunu öğrendiği kişinin vampir hatta safkan bir vampir olduğunu hissedebiliyordur. Arashi’ye göre fazlasıyla genç olan vampir ona doğru bir adım attığında Verona yumruklarını sıkarak nefret dolu gözlerle karısındakine bakarken Arashi neşeli bir esle konuşur.

“Dikkatli ol. Onu daha evcilleştiremedim. Kuran ailesinin biricik oğluna bir şey olmasını istemeyiz.” Genç adam yanındaki vampiri dinleyip dinlemediği meçhul, karşısındaki kadının gözlerinin içine bakıyordur.

“Şu küçük oyuncağına baksana Kaname.” Genç vampir gözlerini önünde uzatılan bıçağa çevirir.

“Eşsiz bir parça... İnceletmeye kıyamadım bile. Üzerinde çok güçlü sihirler var. Bu bıçakla açılan yaraları hiçbir sihir iyileştiremiyor. Yara, doğal yollarla iyileşmek zorunda.” Vampir uzun ince elleriyle önüne uzanan bıçağı kavrayarak elinde döndürürken karşısındaki kadının nefret dolu bakışlarını gördüğünde gülümser.

“Bu vahşi kaplanla biraz da ben oynayabilir miyim?” Arashi gülerken eliyle önüne geçmesini işaret eder.

“Önden buyur.” Genç adam yavaşça ona ilerlerken ikisi de birbirinden yayılan gücü hissedebiliyordur. Ancak Verona silahsız olarak ondan daha zor durumda olduğunun farkındadır. Adil bir ortamda başa baş olacak bir dövüşün galibi şu an için karşısındaki kişidir. Genç kadın sakince ayağa kalkıp yumruklarını sıktığında Kaname hafifçe gülerek arkasındaki adama seslenir.

“Onu çok yıpratmışsın Arashi.” Arashi gözlerini devirirken cevaplar.

“Benim zevklerimi bilirsin Kaname.” Genç adam gülerken bıçağın ucunu parmağına dayayarak çevirir.

“Bu kaplanı dışarıya salmaya ne dersin? Onun nasıl dövüştüğünü görmek istiyorum.” Arashi duvara yaslanırken gülümser.

“İstersen senindir.” Kaname gözleri karşısında nefretle kısılmış gözlerde cevaplar.

“Ah evet. Onu istiyorum.” O sırada bıçağın ucu elinde küçük bir kesik açtığına parmağını dudaklarına götürür ancak hiçbir değişiklik olmazken şaşkınlıkla parmağını çektiğinde Arashi konuşur.

“Söylemiştim. Hiçbir sihir işe yaramıyor.” Kaname başıyla onaylarken Arashi yaslandığı duvardan kalkarak Verona’ya ilerler.

“Sen! Bizimle geliyorsun.” Genç kadın cevap olarak ayakkabısının bir saniye önce durduğu yere tükürdüğünde suratında patlayan tokatla sendeler. İğrendirici derecede tanıdık bir çift el onu yakalayarak mücadele edemez hale getirdiğinde kulağının birkaç santim ilerisinde aynı iğrendirici sesi duyar.

“Dediğim gibi Kaname. Biraz ehlileştirilmesi gerekiyor.” Kaname elindeki bıçağı incelemeye devam ederken gülerek mücadele eden genç kadını götüren Arashi’nin arkasından ilerler.

--------------------

Genç kadın kendini tutan kollardan kurulmayı başardığını sandığında beton zemine düşer. Çevresine baktığında üç tarafı yüksek duvarlarla çevrili dar bir çıkmaz sokakta olduğunu fark eder. Sokağın sonuna doğru koşmak için adım attığı anda karşısında alev kızılı saçları gördüğünde vazgeçer.

“Bu kadar kolay değil güzelim. Ama merak etme, mücadele edeceğin kişi artık ben değilim.” Verona arkasını döndüğünde yanında beliren sarı saçlı delikanlıya elindeki bıçağı veren Kaname’yi görür. Genç adam çıplak elleriyle ona ilerlerken ağzından tek bir cümle çıkar.

“Hayatın için dövüşmeni istiyorum avcı.”