~Tam bir "Siyah" hastasıyım.Yani elimde olsa bütün odamı siyaha çevircem..(Giysilerin ustunde renk sayan arkadas kusura bakmasın -,-)
~Strese girdiğimde yada canım sıkıldığında dudaklarımı kemiriyorum ama azalttım.
~Emre Aydın'a laf atıldığında kendimi tutamıyorum (çoğu yerde) hemen savunmaya geçiriyorum.(Herhalde böyle lafları haketmediğini düşündüğümdendir.)Ama ağır olmadığı sürece azalttım. ^^
~Serviste tekli koltuklarda oturuyorsam hep yan otururum ve kesinlikle bacak bacak üstüne atarım.(Ayağım uyuşana kadar kalır.)
~Multiplayer,online oyun oynarken yanımdaki biri bişey anlatıyorsa 'tamam,aynen,he' gibi konuşurum sonra ne dediğini hatırlamaya çalışırım.
~Oyun oynarken çok hakaret ederdim ama azalttım.
~Müziksiz oynadığım oyunların hiçbirini kazanamam çünkü müzik hakaret etmemi engelliyor.Yada skype tarzı bi arkadaşımla oynamam gerek.
~Plakalara bakarak isim türetmeye çalışırım.(Hp plakalı araçları ne zaman görsem Harry P. aklıma gelir.)
~Otobüslerden nefret ederim.Otostop çekerim genelde, aklıma yatmayan biri durursa en yakındaki dağı göstererek "Dayı şu dağa çıkacaz atıyon mu bizi?" derim.(Ne kadar uzak olursa olsun)Genelde terslerler zaten ^.^

İzlediğim şeyde uzun bir koşma sahnesi oldu mu direkt başlıyorum;

Bu yüzden her gece ben
Her gece üzülmüşüm
Bu yüzden her gece bu
Aşkın diline düşmüşüm

İzlediğim bir şeyde nefes tutma ile ilgili bir sahne varsa direkt nefesimi tutuyorum. Denize dalma ya da zehirli gaz saldırısı vs...

Kaldırımda yürürken çizgilere basmamak için kılı kırk yarıyorum .Takıntı işte

Kare Kareyse hiçbir köşesine basmadan geçmem lazım kendimi bildim bileli bendede var bu takıntı ,yalnız değilmişim bu konuda rahatladım

Etrafımdaki insanların isimlerini genelde bilmiyorum. Mesela bu yılın başından beri bizimle takılan bir kız var. Adının Kübra olduğunu 1 hafta önce öğrendim. Her yemekte beraber oturuyoruz ya rezalet. Hele hocalarımın en fazla 6'sının adını biliyorum. Okulda şuan adını bilmediğim nereden baksanız 20 arkadaşım var.

Düğmesi olan hiçbir kıyafeti giyemiyorum. Çünkü huylanıyorum.

Kıyafetlerin artan ipliklerine tahammülüm yok ama elimle o ipi tutup onu keserken huylanıyorum.

Örneğin elim bir eşyaya değdi ve öteki elim de mahrum kalmasın diye eşit şekilde olmak koşuluyla onu da değdiriyorum.

Ellerim sık sık terlediği için serinlesinler diye birbirlerine hızlı hızlı vuruyorum. Ama ellerim terlemediği zaman da terlesinler diye birbirine sürtüyorum.

Evde canım sıkılmışsa başımı koltuktan aşağı sarkıtıyorum. Eğer düşüncelere dalmışsam yay şekli çizerek yürüyorum.

Şimdilik aklıma gelenler bunlar

Türk'üm ama Dozer izlemiyorum :S Görünce iş makinelerini durup izlemiyorum. Tuhaf bir durum.

Tüm huylarım diyebilirim ve bundan memnunum.